123RF
Stłumić stan zapalny w COVID-19
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 17.06.2021
Źródło: Medscape
Jak poinformowano na Europejskim Kongresie Reumatologii w badaniu fazy II hamowanie czynnika stymulującego tworzenie kolonii granulocytów/makrofagów (GM-CSF) za pomocą mawrilimumabu zapobiegało potrzebie wentylacji mechanicznej. Stwierdzono to u niektórych pacjentów z ciężkim zapaleniem płuc w przebiegu COVID-19 . Generalnie zastosowanie mawrilimumabu zmniejszało ryzyko zgonu w porównaniu z placebo.
Zmniejszyć ryzyko wentylacji mechanicznej
Jak poinformowano na Europejskim Kongresie Reumatologii w badaniu fazy II hamowanie czynnika stymulującego tworzenie kolonii granulocytów/makrofagów (GM-CSF) za pomocą mawrilimumabu zapobiegało potrzebie wentylacji mechanicznej. Stwierdzono to u niektórych pacjentów z ciężkim zapaleniem płuc w przebiegu COVID-19 . Generalnie zastosowanie mawrilimumabu zmniejszało ryzyko zgonu w porównaniu z placebo.
W wynikach nie było różnicy między dwiema dawkami mawrilimumabu zastosowanymi w badaniu (6 mg/kg lub 10 mg/kg), a połączone dane wykazały wyższy odsetek pacjentów osiągających pierwszorzędowy punkt końcowy, jakim było przeżycie i brak wentylacji mechanicznej w 29. dni (87%), w porównaniu z placebo (74%).
Co ważne, ryzyko zgonu zmniejszyło się o 61%, jeśli pacjenci otrzymywali mawrilimumab zamiast placebo. Śmiertelność w 29. dniu wyniosła 21% w grupie placebo, ale tylko 8% w grupie z mawrilimumabem ( p = 0,07). Eksperci nie kryją zaskoczenia i przyznają, że nie sądzili, że lek będzie miał taki wpływ na wyniki pacjentów zakażonych koronawirusem. Ponadto prawie jedna trzecia pacjentów otrzymała leczenie przeciwwirusowe lub remdesiwir.
Uznano, że obecnie nie ma wystarczających dowodów, aby rozpocząć stosowanie mawrilimumabu jako alternatywy dla obecnie dostępnych środków. Skuteczność i bezpieczeństwo blokowania GM-CSF za pomocą mawrilimumabu wykazano wcześniej w badaniach II fazy dotyczących innych chorób. Chodziło o pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów oraz pacjentów z olbrzymiokomórkowym zapaleniem tętnic. Postawiono hipotezę, że blokada receptora alfa GM-CSF może zmniejszyć przenikanie komórek patogennych do płuc i tłumić stan zapalny w zapaleniu płuc wywołanym przez COVID-19. Było to badanie fazy II/III z podwójnie ślepą próbą, kontrolowane placebo, przeprowadzone głównie w Brazylii, Stanach Zjednoczonych i RPA, z udziałem pacjentów z Peru i Chile.
Pacjentów kwalifikowano, jeśli mieli pozytywny wynik testu COVID-19 w ciągu 14 dni od randomizacji i byli hospitalizowani, ale nie poddani wentylacji mechanicznej. Warunkiem wstępnym włączenia do badania były również dowody na obustronne zapalenie płuc na zdjęciu rentgenowskim lub tomografii komputerowej klatki piersiowej oraz kliniczne dowody laboratoryjne wskazujące na hiperzapalenie. Badanie obejmowało dwie kohorty: pacjentów, którzy nie byli wentylowani mechanicznie i tych, którzy byli niedawno poddani tej procedurze. Łącznie było to 116 pacjentów, średni wiek to 57 lat.
Pacjenci zostali losowo przydzieleni do jednego z trzech ramion leczenia: dwie grupy otrzymały pojedynczy dożylny wlew mawrilimumabu w dawce 6 mg/kg lub 10 mg/kg, a trzecia grupa otrzymała placebo. Otrzymujący mawrilimuma mieli o 65% mniejsze ryzyko wentylacji mechanicznej lub zgonu. Nie zaobserwowano poważnych zdarzeń niepożądanych związanych z mawrilimumabem, a zdarzenia niepożądane, w tym wtórne zakażenia, które są znanymi powikłaniami COVID-19, występowały rzadziej u osób przyjmujących mawrilimumab w porównaniu z placebo.
Jak poinformowano na Europejskim Kongresie Reumatologii w badaniu fazy II hamowanie czynnika stymulującego tworzenie kolonii granulocytów/makrofagów (GM-CSF) za pomocą mawrilimumabu zapobiegało potrzebie wentylacji mechanicznej. Stwierdzono to u niektórych pacjentów z ciężkim zapaleniem płuc w przebiegu COVID-19 . Generalnie zastosowanie mawrilimumabu zmniejszało ryzyko zgonu w porównaniu z placebo.
W wynikach nie było różnicy między dwiema dawkami mawrilimumabu zastosowanymi w badaniu (6 mg/kg lub 10 mg/kg), a połączone dane wykazały wyższy odsetek pacjentów osiągających pierwszorzędowy punkt końcowy, jakim było przeżycie i brak wentylacji mechanicznej w 29. dni (87%), w porównaniu z placebo (74%).
Co ważne, ryzyko zgonu zmniejszyło się o 61%, jeśli pacjenci otrzymywali mawrilimumab zamiast placebo. Śmiertelność w 29. dniu wyniosła 21% w grupie placebo, ale tylko 8% w grupie z mawrilimumabem ( p = 0,07). Eksperci nie kryją zaskoczenia i przyznają, że nie sądzili, że lek będzie miał taki wpływ na wyniki pacjentów zakażonych koronawirusem. Ponadto prawie jedna trzecia pacjentów otrzymała leczenie przeciwwirusowe lub remdesiwir.
Uznano, że obecnie nie ma wystarczających dowodów, aby rozpocząć stosowanie mawrilimumabu jako alternatywy dla obecnie dostępnych środków. Skuteczność i bezpieczeństwo blokowania GM-CSF za pomocą mawrilimumabu wykazano wcześniej w badaniach II fazy dotyczących innych chorób. Chodziło o pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów oraz pacjentów z olbrzymiokomórkowym zapaleniem tętnic. Postawiono hipotezę, że blokada receptora alfa GM-CSF może zmniejszyć przenikanie komórek patogennych do płuc i tłumić stan zapalny w zapaleniu płuc wywołanym przez COVID-19. Było to badanie fazy II/III z podwójnie ślepą próbą, kontrolowane placebo, przeprowadzone głównie w Brazylii, Stanach Zjednoczonych i RPA, z udziałem pacjentów z Peru i Chile.
Pacjentów kwalifikowano, jeśli mieli pozytywny wynik testu COVID-19 w ciągu 14 dni od randomizacji i byli hospitalizowani, ale nie poddani wentylacji mechanicznej. Warunkiem wstępnym włączenia do badania były również dowody na obustronne zapalenie płuc na zdjęciu rentgenowskim lub tomografii komputerowej klatki piersiowej oraz kliniczne dowody laboratoryjne wskazujące na hiperzapalenie. Badanie obejmowało dwie kohorty: pacjentów, którzy nie byli wentylowani mechanicznie i tych, którzy byli niedawno poddani tej procedurze. Łącznie było to 116 pacjentów, średni wiek to 57 lat.
Pacjenci zostali losowo przydzieleni do jednego z trzech ramion leczenia: dwie grupy otrzymały pojedynczy dożylny wlew mawrilimumabu w dawce 6 mg/kg lub 10 mg/kg, a trzecia grupa otrzymała placebo. Otrzymujący mawrilimuma mieli o 65% mniejsze ryzyko wentylacji mechanicznej lub zgonu. Nie zaobserwowano poważnych zdarzeń niepożądanych związanych z mawrilimumabem, a zdarzenia niepożądane, w tym wtórne zakażenia, które są znanymi powikłaniami COVID-19, występowały rzadziej u osób przyjmujących mawrilimumab w porównaniu z placebo.
