Stosowanie hydroksychlorochiny u ciężarnej z SLE a ryzyko tocznia noworodkowego
Autor: Alicja Kostecka
Data: 27.11.2018
Źródło: AK/ Effect of in utero hydroxychloroquine exposure on the development of cutaneous neonatal lupus erythematosus.Ann Rheum Dis. 2018 Dec;77(12):1742-1749.
Stosowanie hydroksychlorochiny w ciąży u kobiet z układowymi chorobami reumatycznymi i obecnością przeciwciał SS-A +/- SS-B zmniejsza ryzyko wystąpienia skórnego tocznia noworodków i może wpływać na opóźnienie wystąpienia objawów u dziecka.
Przeciwciała anty Ro (SS-A) i anty-La (SS-B) mogą przechodzić przez łożysko i przyczyniać się do wystąpienia bloku serca oraz objawów tocznia rumieniowatego układowego u noworodków, którego najczęstszą manifestacja kliniczną są zmiany skórne.
Z danych epidemiologicznych wynika, iż wśród noworodków kobiet z przeciwciałami SS-A i SS-B u około 5-16% rozpoznawany jest skórny toczeń noworodkowy (cNL- cutaneous neonatal lapus). Zwykle przebieg choroby jest łagodny , zmiany skórne się wycofują wraz z wyeliminowaniem przeciwciał pochodzących od matki. Aczkolwiek występowanie zmian skórnych u noworodka związane jest z narażaniem dziecka na dodatkowe procedury medyczne oraz stosowanie leków. Ponadto zmiany o charakterze teleangiektazji, bliznowacenie i zmiany zanikowe mogą mieć charakter trwały.
Hydroksychlorochina (HCQ) jest lekiem chętnie stosowanym w leczeniu układowych chorób tkanki łącznej głównie z uwagi na dobry profil bezpieczeństwa, a także skuteczność w zapobieganiu zaostrzeniom choroby. Lek, przenika do łożyska, stwierdzano jego obecność w krwi pępowinowej, może być przyjmowany w ciąży. HCQ okazała się mieć wpływ na redukcję ryzyka wystąpienia bloku serca u noworodków matek z przeciwciałami SS-A +/- SS-B.
Badaniem objęto grupę 556 noworodków (122 ze skórnym toczniem noworodkowym, 434 dzieci stanowiło grupę kontrolną, w grupie było 10 par bliźniąt) urodzonych przez matki z układową chorobą reumatyczną (toczeń rumieniowaty układowy, zespół Sjögrena, młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie skórno-mięsniowe), u których stwierdzano obecność przeciwciał SS-A +/- SS-B. Wśród dzieci matek stosujących HCQ u 20 nowordków (13%) rozpoznano cNL, natomiast 146 przypadków (34%) odnotowano w grupie bez HCQ. W grupie noworodków ze skórnym toczniem odsetek matek stosujących HCQ był istotnie statystycznie niższy. W dalszej analizie stwierdzono, iż dzieci matek z rozpoznaniem zespołu Sjögrena istotnie częściej zapadały na cNL niż dzieci matek z toczniem rumieniowatym układowym.
Z kolei w grupie 262 dzieci z rozpoznaniem cNL, gdzie włączono dzieci niezależnie od choroby matki, u grupie eksponowanej na HCQ odnotowano starszy wiek w chwili rozpoznania (wystąpienie rumienia), niż w grupie bez ekspozycji na lek (choć wynik ten nie był istotny statystycznie).
Z danych epidemiologicznych wynika, iż wśród noworodków kobiet z przeciwciałami SS-A i SS-B u około 5-16% rozpoznawany jest skórny toczeń noworodkowy (cNL- cutaneous neonatal lapus). Zwykle przebieg choroby jest łagodny , zmiany skórne się wycofują wraz z wyeliminowaniem przeciwciał pochodzących od matki. Aczkolwiek występowanie zmian skórnych u noworodka związane jest z narażaniem dziecka na dodatkowe procedury medyczne oraz stosowanie leków. Ponadto zmiany o charakterze teleangiektazji, bliznowacenie i zmiany zanikowe mogą mieć charakter trwały.
Hydroksychlorochina (HCQ) jest lekiem chętnie stosowanym w leczeniu układowych chorób tkanki łącznej głównie z uwagi na dobry profil bezpieczeństwa, a także skuteczność w zapobieganiu zaostrzeniom choroby. Lek, przenika do łożyska, stwierdzano jego obecność w krwi pępowinowej, może być przyjmowany w ciąży. HCQ okazała się mieć wpływ na redukcję ryzyka wystąpienia bloku serca u noworodków matek z przeciwciałami SS-A +/- SS-B.
Badaniem objęto grupę 556 noworodków (122 ze skórnym toczniem noworodkowym, 434 dzieci stanowiło grupę kontrolną, w grupie było 10 par bliźniąt) urodzonych przez matki z układową chorobą reumatyczną (toczeń rumieniowaty układowy, zespół Sjögrena, młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie skórno-mięsniowe), u których stwierdzano obecność przeciwciał SS-A +/- SS-B. Wśród dzieci matek stosujących HCQ u 20 nowordków (13%) rozpoznano cNL, natomiast 146 przypadków (34%) odnotowano w grupie bez HCQ. W grupie noworodków ze skórnym toczniem odsetek matek stosujących HCQ był istotnie statystycznie niższy. W dalszej analizie stwierdzono, iż dzieci matek z rozpoznaniem zespołu Sjögrena istotnie częściej zapadały na cNL niż dzieci matek z toczniem rumieniowatym układowym.
Z kolei w grupie 262 dzieci z rozpoznaniem cNL, gdzie włączono dzieci niezależnie od choroby matki, u grupie eksponowanej na HCQ odnotowano starszy wiek w chwili rozpoznania (wystąpienie rumienia), niż w grupie bez ekspozycji na lek (choć wynik ten nie był istotny statystycznie).
