Terapia trójlekowa a leki biologiczne w reumatoidalnym zapaleniu stawów opornym na metotreksat
Autor: Agata Solecka
Data: 06.01.2014
Źródło: Źródło: Therapies for active rheumatoid arthritis after methotrexate failure.O'Dell JR, Mikuls TR, Taylor TH, Ahluwalia V, Brophy M, Warren SR, Lew RA, Cannella AC, Kunkel G, Phibbs CS, Anis AH, Leatherman S, Keystone E; CSP 551 RACAT Investigators. N Eng
W randomizowanym badaniu klinicznym dotyczącym leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów brało udział 353 chorych, u których pomimo zastosowania metotreksatu (MTX) nie uzyskano remisji choroby. Ochotnicy byli losowo przydzielani do jednej z dwóch grup: terapii trzema klasycznymi lekami modyfikującymi przebieg choroby (LMPCh) czyli MTX + hydroxychlorochina + sulfasalazyna lub terapii MTX + etanercept. Po 24 tygodniach miała miejsce pierwsza ocena skuteczności terapii, przy braku poprawy chorzy byli przydzielani do innej grupy. Badanie trwało 48 tygodni, a pierwotnym punktem końcowym był spadek aktywności choroby wyrażony obniżeniem wskaźnika DAS28.
W randomizowanym badaniu klinicznym dotyczącym leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów brało udział 353 chorych, u których pomimo zastosowania metotreksatu (MTX) nie uzyskano remisji choroby. Ochotnicy byli losowo przydzielani do jednej z dwóch grup: terapii trzema klasycznymi lekami modyfikującymi przebieg choroby (LMPCh) czyli MTX + hydroxychlorochina + sulfasalazyna lub terapii MTX + etanercept. Po 24 tygodniach miała miejsce pierwsza ocena skuteczności terapii, przy braku poprawy chorzy byli przydzielani do innej grupy. Badanie trwało 48 tygodni, a pierwotnym punktem końcowym był spadek aktywności choroby wyrażony obniżeniem wskaźnika DAS28.
Po 24 tygodniach leczenia w obu grupach odnotowano istotną statystycznie poprawę, w obu grupach 27% uczestników zakwalifikowano do zmiany terapii. Po 48 tygodniach uzyskano podobną poprawę DAS 28 (2,1 w grupie leczonej trzema lekami i 2,3 w grupie z lekiem biologicznym; p=0,26). Nie odnotowano również istotnych statystycznie różnic skuteczności powyższych terapii biorąc po uwagę progresję zmian radiologicznych, natężenie bólu i jakość życia związaną ze stanem zdrowia , liczba poważnych działań niepożądanych była podobna w obu grupach.
W prezentowanym badaniu terapia trzema klasycznymi LMPCh okazała się nie mniej skuteczna niż zastosowanie leku biologicznego.
Opublikowanie wyników tego badania klinicznego spowodowało szeroką dyskusję w gronie ekspertów. Na dorocznym spotkaniu ACR w San Diego odbyła się poważna debata dotycząca zarówno kosztów, jak i skuteczności różnych modeli leczenia RZS, w tym przed wszystkim leczenia skojarzonego z wykorzystaniem klasycznych LMPCh oraz leków biologicznych. Konieczne są dalsze badania, które pozwolą na lepszy, indywidualny dobór terapii dla chorego.
Po 24 tygodniach leczenia w obu grupach odnotowano istotną statystycznie poprawę, w obu grupach 27% uczestników zakwalifikowano do zmiany terapii. Po 48 tygodniach uzyskano podobną poprawę DAS 28 (2,1 w grupie leczonej trzema lekami i 2,3 w grupie z lekiem biologicznym; p=0,26). Nie odnotowano również istotnych statystycznie różnic skuteczności powyższych terapii biorąc po uwagę progresję zmian radiologicznych, natężenie bólu i jakość życia związaną ze stanem zdrowia , liczba poważnych działań niepożądanych była podobna w obu grupach.
W prezentowanym badaniu terapia trzema klasycznymi LMPCh okazała się nie mniej skuteczna niż zastosowanie leku biologicznego.
Opublikowanie wyników tego badania klinicznego spowodowało szeroką dyskusję w gronie ekspertów. Na dorocznym spotkaniu ACR w San Diego odbyła się poważna debata dotycząca zarówno kosztów, jak i skuteczności różnych modeli leczenia RZS, w tym przed wszystkim leczenia skojarzonego z wykorzystaniem klasycznych LMPCh oraz leków biologicznych. Konieczne są dalsze badania, które pozwolą na lepszy, indywidualny dobór terapii dla chorego.
