Tocilizumab zmiejsza ryzyzko zaburzeń ryztmu serca u chorych na rzs

Chorzy na reumatoidalne zapalenie stawów (rzs) narażeni są na dwukrotnie większe ryzyzko nagłego zgonu sercowego niż osoby zdrowe. Zgony o etiologii sercowej stanowią 50% przyczyn przedwczesnej śmierci w tej populacji. Uważa się, że u podłoża tego zjawiska obok klasycznych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego, leży układowy proces zapalny w przebiegu rzs, prowadzący do przedwczesnej miażdżycy, jak również działający proartmogennie poprzez wpływ na mechanizmy elektrofizjologiczne kardiomiocytów i zaburzenie procesu repolaryzacji komór.

Przemawia za tym częściej obserwowany u chorych na rzs wydłużony skorygowany czas QT - QTc (w porównaniu do osób zdrowych), korelujący z aktywnością choroby wyrażoną stężeniem białka CRP. Na podstawie obserwowanych zjawisk wysunięto hipotezę, że skuteczne leczenie wpływające na aktywność choroby, może mieć korzystny efekt zmniejszający ryzyko arytmii.
Analizie poddano przypadki 17 chorych z aktywnym rzs (DAS28(OB) – 5,5±1,2, DAS28(CRP) – 4,9±1,0), leczonych dożylnymi wlewami tocilizumabu (TCZ) w odstępach miesięcznych. U 76% badanych wyjściowo obserwowano wydłużenie QTc (452,3ms ± 35,8). Zastosowanie terapii TCZ związane było z szybką (po 3 miesiącach) i istotną redukcją czasu trwania QTc (428,1ms ± 34,3, p=0,001). Zmiana czasu QTc korelowała w okresie obserwacji (ocena po 3 i 6 miesiącach leczenia) ze stężeniem białka CRP oraz czynnika martwicy guza (TNF alfa). Nie wykazano natomiast korelacji między innymi wskaźnikami aktywności choroby jak DAS28(OB), DAS28(CRP), HAQ-DI, czy VAS bólu, co wskazuje, iż u podłoża obserwowanego zjawiska leży bezpośrednio układowy proces zapalny. Nie obserwowano ponadto istotnych statystycznie zmian w stężeniu elektrolitów (sód, potas, magnez) w trakcie terapii. Korzystny wpływ TCZ na QTc, wynikający z hamowania aktywności zapalnej choroby, może przekładać się zatem na zmiejszoną śmiertelność w populacji chorych na rzs.