123RF
Toczeń układowy – ryzyko złamania szacowane na podstawie FRAX i wyniki obserwacji dziesięcioletniej
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 22.03.2022
Źródło: Chi Chiu Mok et al. Estimation of fracture risk by the FRAX tool in patients with systemic lupus erythematosus: a 10-year longitudinal validation study. Ther Adv Musculoskel Dis 2022, Vol. 14: 1–8
Badanie wykazało, że ryzyko wystąpienia złamania w lokalizacjach głównych (złamania biodra, kliniczne złamania kręgów, złamania Collesa, bliższego końca kości ramiennej) jest w rzeczywistości istotnie wyższe, niż wynikałoby to z prawdopodobieństwa określanego na podstawie kalkulatora FRAX (12,7 proc. vs 3,4 proc.; p <0,001).
Wyniki retrospektywnego badania przeprowadzonego na populacji chorych na toczeń rumieniowaty układowy (TRU), wskazują na niedoszacowanie 10-letniego ryzyka złamań w lokalizacjach głównych określanego na podstawie FRAX (Mok i wsp.).
Porównano prawdopodobieństwo wystąpienia złamań szacowane na podstawie wskaźnika FRAX i rzeczywistą częstość złamań na podstawie 10-letniej obserwacji 229 chorych na TRU pochodzenia azjatyckiego.
10-letnie ryzyko określone na podstawie FRAX dla złamań w lokalizacjach głównych i złamania biodra wynosiło odpowiednio 3,4 ±4,5 proc. i 0,95 ±2,3 proc., natomiast wynikające z obserwacji w analogicznym czasie odpowiednio 12,7 proc. oraz 1,3 proc.
Badanie wykazało, że ryzyko wystąpienia złamania w lokalizacjach głównych (tj. złamania biodra, kliniczne złamania kręgów, złamania Collesa, bliższego końca kości ramiennej) jest w rzeczywistości istotnie wyższe niż wynikałoby to z prawdopodobieństwa określanego na podstawie kalkulatora FRAX (12,7 proc. vs 3,4 proc.; p <0,001).
W szczególności dotyczyło to grupy chorych z niskim prawdopodobieństwem wystąpienia złamania określonym na podstawie FRAX (złamania wystąpiły u 12,8 proc. badanych vs szacowane ryzyko wg FRAX <10 proc.). W przypadku złamania biodra różnice nie były statystycznie istotne (1,3 proc. vs 0,95 proc.; p = 0,69).
Niezależnymi czynnikami ryzyka wstąpienia nowych złamań były osteoporoza – T-score ⩽(–2,5) w zakresie kręgosłupa, biodra lub szyjki kości udowej (OR 4,07), przebyte złamanie niskoenergetyczne (OR 3,18) oraz wywiad złamań u rodziców (OR 4,44).
Nie wykazano istotnego wpływu na ryzyko wystąpienia złamań takich czynników jak m.in. stosowana dobowa dawka glikokortykosteroidów, palenie tytoniu czy stosowane wyjściowo leki. Średnia wieku badanej populacji w chwili wykonania badania DXA wynosiła 50,2 ±6,6 roku, większość stanowiły kobiety (93 proc.).
Porównano prawdopodobieństwo wystąpienia złamań szacowane na podstawie wskaźnika FRAX i rzeczywistą częstość złamań na podstawie 10-letniej obserwacji 229 chorych na TRU pochodzenia azjatyckiego.
10-letnie ryzyko określone na podstawie FRAX dla złamań w lokalizacjach głównych i złamania biodra wynosiło odpowiednio 3,4 ±4,5 proc. i 0,95 ±2,3 proc., natomiast wynikające z obserwacji w analogicznym czasie odpowiednio 12,7 proc. oraz 1,3 proc.
Badanie wykazało, że ryzyko wystąpienia złamania w lokalizacjach głównych (tj. złamania biodra, kliniczne złamania kręgów, złamania Collesa, bliższego końca kości ramiennej) jest w rzeczywistości istotnie wyższe niż wynikałoby to z prawdopodobieństwa określanego na podstawie kalkulatora FRAX (12,7 proc. vs 3,4 proc.; p <0,001).
W szczególności dotyczyło to grupy chorych z niskim prawdopodobieństwem wystąpienia złamania określonym na podstawie FRAX (złamania wystąpiły u 12,8 proc. badanych vs szacowane ryzyko wg FRAX <10 proc.). W przypadku złamania biodra różnice nie były statystycznie istotne (1,3 proc. vs 0,95 proc.; p = 0,69).
Niezależnymi czynnikami ryzyka wstąpienia nowych złamań były osteoporoza – T-score ⩽(–2,5) w zakresie kręgosłupa, biodra lub szyjki kości udowej (OR 4,07), przebyte złamanie niskoenergetyczne (OR 3,18) oraz wywiad złamań u rodziców (OR 4,44).
Nie wykazano istotnego wpływu na ryzyko wystąpienia złamań takich czynników jak m.in. stosowana dobowa dawka glikokortykosteroidów, palenie tytoniu czy stosowane wyjściowo leki. Średnia wieku badanej populacji w chwili wykonania badania DXA wynosiła 50,2 ±6,6 roku, większość stanowiły kobiety (93 proc.).
