ZZSK i przedradiograficzna osiowa spondyloartropatia - podobieństwa i różnice

Wyniki badania Zhao SS i współpracownicy opublikowanego na łamach Rheumatology (Oxford), porównującego dwie amerykańskie populacje chorych – ze zesztywniającym zapaleniem stawów (ZZSK) i przedradiograficzną osiową spondyloartropatią (nr-axSpA) – wskazują, że chorzy na ZZSK są starsi (54 vs 46 lat), częściej są to mężczyźni (77% vs 64%), mają ponadto większe średnie stężenia CRP w surowicy (3,4 vs 2,2 mg/dl).

Nie wykazano natomiast różnic, pomiędzy analizowanymi grupami chorych, dotyczących częstości występowanie antygenu HLA B27, częstości schorzeń współistniejących (średnio 1,5) oraz historii stosowanego leczenia biologicznego (najczęściej adalimumab i etanercept). Analizując rodzaj schorzeń współistniejących, wśród chorych na ZZSK częściej obserwowano występowanie przewlekłej choroby nerek (3% vs 0%), co można wiązać m.in. z dłuższym stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

Badanie przekrojowe oparto na analizie cyfrowych rekordów medycznych (wszystkie dostępne dane zgromadzone do sierpnia 2018) pochodzących z dwóch amerykańskich szpitali uniwersyteckich (Brigham and Women’s Hospital oraz Massachusetts General Hospital). W bazie danych zidentyfikowano 965 chorych, spośród których 80% zostało sklasyfikowanych jako osiowa spondyloartropatia. Spośród nich 83% spełniało kryteria ZZSK, a 17% nr-axSpA. U 80% badanych występował antygen HLA B27 (oceniany u 58% badanej populacji, częściej w przypadkach nr-axSpA). Blisko ¾ chorych stanowili mężczyźni, w średnim wieku 52,5 lat. 55% chorych miało wywiad stosowania biologicznych leków modyfikujących przebieg choroby, a wśród nich wg częstości stosowania – adalimumabu, etanerceptu, infliximabu, golimumabu, certolizumabu, sekukinumabu, ustekinumabu.

Podsumowując, należy zwrócić uwagę, że mimo młodszego wieku chorzy na nr-axSpA, obciążeni byli schorzeniami współistniejącymi na równi ze straszą wiekiem populacją chorych na ZZSK.