Zajęcie płuc u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów
Autor: Alicja Kostecka
Data: 08.01.2020
Źródło: The lung in a cohort of rheumatoid arthritis patients-an overview of different types of involvement and treatment. Rheumatology (Oxford). 2019 Nov 1;58(11):2031-2038
Według danych opracowanych na podstawie analizy populacji brytyjskiej (Duarte AC i wsp.) zajęcie płuc potwierdzone badaniem HRCT dotyczyło 7,7% chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) – 87/1129. Najczęstszą manifestacją kliniczną były zmiany o typie śródmiąższowej choroby płuc (ILD, interstitial lung disease) obecne u 51,7% badanych.
Wśród nich dominowały, określone na podstawie obrazu tomograficznego, NSIP (non-specific interstitial pneumonia, 40%) i UIP (usual interstitial pneumonia, 40%), a dalej organizujące się zapalenie płuc (OP, 8,9%) oraz włóknienie płuc (11,1%). Polekowe uszkodzenie płuc (MTX-pneumonitis – zapalenie płuc o etiologii nieinfekcyjnej, związane ze stosowaniem metotreksatu), dotyczyło niewielkiego odsetka chorych (3,1%) – zwykle pojawiało się w okresie roku od włączenia MTX, a nasilenie objawów ulegało zmniejszeniu po odstawieniu leku.
U czterech chorych obserwowano guzki płucne (4,6%), a u trzech wysięk opłucnowy (3,1%). U 35,6% badanych obserwowano izolowane rozstrzenie oskrzeli. U 57,8% (n=26) chorych ze zmianami śródmiąższowymi w przebiegu RZS zastosowano rytuximab (RTX) 1-12 cykli (średnio 4 cykle), w pojedynczych przypadkach dodatkowo mykofenolan mofetylu (n=2) i azatioprynę (n=1). Wyniki obserwacji wskazują, że RTX może stanowić opcję terapeutyczną w tej grupie chorych, szczególnie u pacjentów z NSIP i OP, a także z UIP w przebiegu RZS. W okresie obserwacji wynoszącym (dla zmian płucnych) ponad 6 lat, około ¼ pacjentów wymagała hospitalizacji z powodu powikłań infekcyjnych dróg oddechowych (najczęstszym patogenem w badaniu plwociny były P. aeruginosa i H. influenze).
Spośród badanej grupy większość chorych z zajęciem płuc stanowiły kobiety (74,7%). Zmiany płucne rozpoznano średnio po około 9 latach od początku choroby. Blisko 88% badanej populacji było seropozytywne względem czynnika reumatoidalnego i/lub przeciwciał anty-CCP. 37,1% badanych, u których wykonano testy w kierunku przeciwciał przeciwjądrowych, miało wynik dodatni. Śmiertelność związaną z chorobą płuc oszacowano na 8%.
U czterech chorych obserwowano guzki płucne (4,6%), a u trzech wysięk opłucnowy (3,1%). U 35,6% badanych obserwowano izolowane rozstrzenie oskrzeli. U 57,8% (n=26) chorych ze zmianami śródmiąższowymi w przebiegu RZS zastosowano rytuximab (RTX) 1-12 cykli (średnio 4 cykle), w pojedynczych przypadkach dodatkowo mykofenolan mofetylu (n=2) i azatioprynę (n=1). Wyniki obserwacji wskazują, że RTX może stanowić opcję terapeutyczną w tej grupie chorych, szczególnie u pacjentów z NSIP i OP, a także z UIP w przebiegu RZS. W okresie obserwacji wynoszącym (dla zmian płucnych) ponad 6 lat, około ¼ pacjentów wymagała hospitalizacji z powodu powikłań infekcyjnych dróg oddechowych (najczęstszym patogenem w badaniu plwociny były P. aeruginosa i H. influenze).
Spośród badanej grupy większość chorych z zajęciem płuc stanowiły kobiety (74,7%). Zmiany płucne rozpoznano średnio po około 9 latach od początku choroby. Blisko 88% badanej populacji było seropozytywne względem czynnika reumatoidalnego i/lub przeciwciał anty-CCP. 37,1% badanych, u których wykonano testy w kierunku przeciwciał przeciwjądrowych, miało wynik dodatni. Śmiertelność związaną z chorobą płuc oszacowano na 8%.
