Zmiany w zakresie pochwy i szyjki macicy u pacjentek z pierwotnym zespołem Sjӧgrena

Suchość pochwy oraz dyspareunia należą do obrazu klinicznego pierwotnego zespołu Sjӧgrena (zS). Patogeneza problemu nie jest w pełni poznana. Dotychczasowe badania u kobiet z rozpoznaniem zS, będących w okresie przedmenopauzalnym wykazały obecność nacieków limfocytarnych zlokalizowanym w tkance leżącej pod nabłonkiem pochwy oraz większą częstość przewlekłych zmian zapalnych szyjki macicy. Nie obserwowano natomiast zmian dotyczących mikrobiomu środowiska pochwy.

Nowych informacji dotyczących zjawiska dostarcza badanie van Nimwegen i wsp. Badacze poddali ocenie zmiany w zakresie pochwy i szyjki macicy u 10 kobiet w okresie przedmenopauzalnym, z rozpoznaniem pierwotnego zS i towarzyszącymi objawami suchości pochwy i porównali do kobiet bez rozpoznania układowej choroby tkanki łącznej. Badanie wykazało istotne zmiany w zakresie badanych struktur. U kobiet z rozpoznaniem zS obserwowano zwiększoną liczbę komórek CD45+ w bioptatach z pochwy, nacieki limfocy

tarne (głównie z komórek CD3+) zlokalizowane były przede wszystkim w lamina propria pod nabłonkiem pochwy, uwidoczniono większą liczbę limfocytów B CD20+ w obszarze endocervix oraz zmniejszoną ilość komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych pochwy. Obserwowano również znacząco wyższe wartości chemokiny CXCL10 w wymazie z szyjki macicy (stężenia CXCL10 były istotnie wyższe również w surowicy krwi).

Obserwowano większą tendencję do krwawień z nabłonka pochwy. U kobiet z pierwotnym zS nie obserwowano natomiast zmian o typie atrofii oraz zwiększonego pH pochwy, związanych z objawami suchości występującymi w okresie pomenopauzalnym. Średni wiek pacjentek z pierwotnym zS wynosił 36 lat (w grupie kontrolnej 41 lat). Średnia wartość wskaźnika ESSDAI w grupie badanej wynosiła 6.