REUMATOLOGIA
Toczeń rumieniowaty układowy
 
Specjalizacje, Kategorie, Działy

Związek belimumabu ze zmianą wyników immunologicznych we wtórnym zespole antyfosfolipidowym

Udostępnij:
Belimumab jest lekiem biologicznym zarejestrowanym w leczeniu tocznia rumieniowatego układowego z obecnością przeciwciał anty-dsDNA , mechanizm jego działania polega na blokowaniu stymulacji limfocytów B.
W szpitalu Uniwersyteckim w Turynie we Włoszech wśród chorych z SLE leczonych z powodu aktywnej choroby belimumabem było 3 chorych z wtórnym zespołem antyfosfolipidowym (APL, antifosfolipid syndrome). Wszyscy trzej chorzy spełniali kryteria immunologiczne i kliniczne dla rozpoznania APS i kilkukrotnie dokonywano u nich oznaczeń przeciwciał w tym kierunku. U wszystkich trzech chorych w trakcie trwania terapii belimumabem zaobserwowano zmiany wyników (z dodatnich na ujemne) przeciwciał charakterystycznych dla APS tj. aPL oraz aß2GPI. U pacjenta nr 1 po 8 tyg. od stosowania belimumabu p/ciała aCL wypadły ujemnie, a wynik na obecność przeciwciał aß2GPI był znacznie niższy. Pacjentka nr 2 była leczona 8 miesięcy belimumabem. W trakcie stosowania leku w badaniach kontrolnych wyniki na przeciwciała charakterystyczne dla APS były ujemne. Po 8 miesiącach kobieta odstawiła lek z powodu planów prokreacyjnych, a po 8 tygodniach od odstawienia leku wynik aPL oraz aß2GPI znów były pozytywne. Trzeci pacjent leczony był belimumabem 28 miesięcy, terapię zakończył z powodu braku efektywności leczenia, po dwóch miesiącach w surowicy krwi ponownie odnotowano obecność przeciwciał w kierunku APS.
Wysunięto wstępną hipotezę iż belimumab może wpływać na wyniki poziomu przeciwciał, co daje nadzieję iż lek ten znajdzie zastosowanie w przyczynowym leczeniu APL. Aktualnie wiadomo z badań klinicznych, które dotyczyły chorych z SLE i wtórnym APS , iż zastosowanie leku przynosi poprawę u tych chorych w postaci mniejszej śmiertelności.

Belimumab jest lekiem biologicznym zarejestrowanym w leczeniu tocznia rumieniowatego układowego z obecnością przeciwciał anty-dsDNA , mechanizm jego działania polega na blokowaniu stymulacji limfocytów B.

To bardzo ciekawe spostrzeżenie grupy z Turynu, oczekuje na potwierdzenie w oparciu o dane pochodzące z obserwacji w innych ośrodkach oraz z badań klinicznych. Niestety nie ma wiedzy odnośnie związku między wynikami przeciwciał w kierunku APS a objawami klinicznymi choroby.

Aktualnie nie dysponujemy możliwością przyczynowego leczenia APS. Zalecana jest terapia objawowa polegająca na przyjmowaniu leków przeciwkrzepliwych, alby zapobiec incydentom zakrzepowo-zatorowym. Leczenie antykoagulacyjne związane jest z występowaniem powikłań. Opublikowane doniesienie daje nadzieję, że w przyszłości nastąpią zmiany w postępowaniu w APS.
 
Patronat naukowy portalu
prof. dr hab. Piotr Wiland – kierownik Katedry i Kliniki Reumatologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.