Częsta desaturacja tlenu u niemowląt z ostrym zapaleniem oskrzelików
Desaturacja tlenu jest powszechna u niemowląt z ostrym zapaleniem oskrzelików, szczególnie u tych, które trudniej przechodzą etap początkowy choroby. Ponieważ w niektórych przypadkach desaturacja tlenu jest niejasna, na łamach JAMA Network Open opublikowano wyniki badań dotyczące przebiegu leczenia.
Badacze ocenili częstość, czas, czynniki ryzyka i wyniki związane z desaturacją tlenu u 239 zdrowych niemowląt (średni wiek 3,9 miesiąca) z ostrym zapaleniem oskrzelików i początkowo prawidłowym wysyceniem tlenem w chwili przyjęcia.
Desaturacja tlenu (zdefiniowana jako co najmniej jedna udokumentowana desaturacja <90% SpO2 trwająca jedną minutę lub dłużej) wystąpiła u 165 niemowląt (69%). Odsetek desaturacji był podobny u niemowląt przyjętych do szpitala (137 z 200, 68,5%) i ich rówieśników wypisanych do domu (28 z 39, 71,8%).
Mediana czasu do desaturacji wyniosła 3,6 godziny (zakres od 1,8 do 9,4 godziny).
Jedynym niezależnym czynnikiem ryzyka desaturacji była cięższa początkowa prezentacja kliniczna z umiarkowanymi lub ciężkimi retrakcjami (iloraz szans 2,73; 95% przedział ufności: 1,49 do 5,02; p = 0,001).
Spośród 39 noworodków wypisanych do domu ponad połowa (n = 22, 56,4%) miała poważną desaturację tlenu (nawracającą, przedłużoną lub utrzymującą się desaturację).
Niemowlęta z desaturacją, w tym te z dużymi desaturacjami nie miały wyższego wskaźnika ponownej hospitalizacji niż niemowlęta bez desaturacji (8 z 28 niemowląt, 28,5% w porównaniu z 3 z 11 niemowląt, 27,3%). Naukowcy twierdzą, że to odkrycie jest godne uwagi - gdyby te niemowlęta przebywały w monitorowanym szpitalu w czasie desaturacji, przeszłyby znaczące interwencje medyczne.
Według badaczy na decyzję o hospitalizacji dzieci z zapaleniem oskrzelików wpływają przede wszystkim desaturacje mierzone pulsoksymetrią, pomimo jej wątpliwej wartości diagnostycznej w określaniu ciężkości choroby. Wiele badań wykazało, że opieranie się na pulsoksymetrii, jako głównym wyznaczniku przy podejmowaniu decyzji o hospitalizacji niemowląt z zapaleniem oskrzelików wiązało się ze znacznie wyższymi kosztami, szkodami dla pacjentów i wskaźnikami hospitalizacji.
Naukowcy stwierdzili również, że decyzja o wypisie do domu lub hospitalizacji powinna opierać się bardziej na obrazie klinicznym niż na samej wartości SpO2.
Pacjenci z pogorszeniem stanu układu oddechowego powinni być hospitalizowani. Jednak, jak donosi badanie z 2016 i 2015 roku, niemowlęta z zapaleniem oskrzelików, które zostały uznane za nadające się do wypisu do domu na podstawie stanu układu oddechowego i nawodnienia, nie powinny być poddawane dalszej oksymetrii.
Pominięte desaturacje są prawdopodobnie klinicznie nieistotne przy zadowalających ogólnych wynikach. Opiekunom należy doradzić ponowną ocenę, jeśli pogorszy się niewydolność oddechowa lub jeśli niemowlę spożywa mniej niż 50% wymaganego dziennego zapotrzebowania na pożywienie.
Desaturacja tlenu (zdefiniowana jako co najmniej jedna udokumentowana desaturacja <90% SpO2 trwająca jedną minutę lub dłużej) wystąpiła u 165 niemowląt (69%). Odsetek desaturacji był podobny u niemowląt przyjętych do szpitala (137 z 200, 68,5%) i ich rówieśników wypisanych do domu (28 z 39, 71,8%).
Mediana czasu do desaturacji wyniosła 3,6 godziny (zakres od 1,8 do 9,4 godziny).
Jedynym niezależnym czynnikiem ryzyka desaturacji była cięższa początkowa prezentacja kliniczna z umiarkowanymi lub ciężkimi retrakcjami (iloraz szans 2,73; 95% przedział ufności: 1,49 do 5,02; p = 0,001).
Spośród 39 noworodków wypisanych do domu ponad połowa (n = 22, 56,4%) miała poważną desaturację tlenu (nawracającą, przedłużoną lub utrzymującą się desaturację).
Niemowlęta z desaturacją, w tym te z dużymi desaturacjami nie miały wyższego wskaźnika ponownej hospitalizacji niż niemowlęta bez desaturacji (8 z 28 niemowląt, 28,5% w porównaniu z 3 z 11 niemowląt, 27,3%). Naukowcy twierdzą, że to odkrycie jest godne uwagi - gdyby te niemowlęta przebywały w monitorowanym szpitalu w czasie desaturacji, przeszłyby znaczące interwencje medyczne.
Według badaczy na decyzję o hospitalizacji dzieci z zapaleniem oskrzelików wpływają przede wszystkim desaturacje mierzone pulsoksymetrią, pomimo jej wątpliwej wartości diagnostycznej w określaniu ciężkości choroby. Wiele badań wykazało, że opieranie się na pulsoksymetrii, jako głównym wyznaczniku przy podejmowaniu decyzji o hospitalizacji niemowląt z zapaleniem oskrzelików wiązało się ze znacznie wyższymi kosztami, szkodami dla pacjentów i wskaźnikami hospitalizacji.
Naukowcy stwierdzili również, że decyzja o wypisie do domu lub hospitalizacji powinna opierać się bardziej na obrazie klinicznym niż na samej wartości SpO2.
Pacjenci z pogorszeniem stanu układu oddechowego powinni być hospitalizowani. Jednak, jak donosi badanie z 2016 i 2015 roku, niemowlęta z zapaleniem oskrzelików, które zostały uznane za nadające się do wypisu do domu na podstawie stanu układu oddechowego i nawodnienia, nie powinny być poddawane dalszej oksymetrii.
Pominięte desaturacje są prawdopodobnie klinicznie nieistotne przy zadowalających ogólnych wynikach. Opiekunom należy doradzić ponowną ocenę, jeśli pogorszy się niewydolność oddechowa lub jeśli niemowlę spożywa mniej niż 50% wymaganego dziennego zapotrzebowania na pożywienie.
Patronat naukowy portalu: