123RF
Cztery gatunki bakterii mikrobiomu pozwalają przewidzieć rozwój cukrzycy typu 2
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 15.03.2022
Źródło: Ruuskanen MO, Erawijantari PP, Havulinna AS, Liu Y, Méric G, Tuomilehto J, Inouye M, Jousilahti P, Salomaa V et all. Gut Microbiome Composition Is Predictive of Incident Type 2 Diabetes in a Population Cohort of 5,572 Finnish Adults., Diabetes Care dc212358, https://doi.org/10.2337/dc21-2358
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | mikrobiom, cukrzyca typu 2 |
Fiński zespół naukowców zidentyfikował cztery gatunki bakterii kluczowe w przewidywaniu rozwoju cukrzycy typu 2 w ponad 15-letnim cyklu badawczym, który objął 5000 osób.
Jest to pierwsze tak szerokie badanie tego typu. – Dane z badań przekrojowych wspierają powiązania między nawykami żywieniowymi, chorobami metabolicznymi, cukrzycą typu 2 i działaniem poprzez mikrobiom jelitowy – stwierdzają autorzy.
Zespół naukowców z Finlandii przebadał w 2002 roku próbki stolca pochodzące od 5572 osób z całego kraju w ramach programu przeciwdziałania chorobom przewlekłym FINRISK 2002. Te same osoby zostały zbadane w 2017 roku i pobrano od nich próbki stolca. Wykluczono osoby, które były leczone lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak metformina.
W czasie 15,8 roku, które upłynęło od pierwszego do drugiego badania, u 432 osób rozpoznano cukrzycę typu 2. Stwierdzono u nich istnienie czterech gatunków i dwóch rozwojowych kolonii zidentyfikowanych jako w znaczącym stopniu powiązane z rozwojem tego typu cukrzycy.
Gatunki te to Clostridium citroniae, Clostridium bolteae, Tyzzerella nexilis, Ruminococcus gnavus. Kolonie złożone były z reprezentantów tych 4 gatunków. Występują u osób różniących się stylem życia. Wykryto je zarówno u osób mieszkających w zachodniej, jak i we wschodniej Finlandii, które są różnymi krainami geograficznymi.
Jak stwierdzili naukowcy, trzy z tych czterech gatunków łączą się ze sobą w podobnych proporcjach niezależnie od regionu geograficznego, a obecność wszystkich czterech pozwala przewidywać wystąpienie cukrzycy typu 2.
Po wcześniejszych badaniach gatunki te łączy się z jakością diety osób, u których je znajdowano (ubogoresztkowa, bogata w węglowodany), i z chorobami metabolicznymi w rodzaju niealkoholowego stłuszczenia wątroby. Dla przykładu, C. citroniae łączony jest z N-tlenkiem trimetyloaminy (TMAO), markerem miażdżycy i zdarzeń sercowo-naczyniowych, związkiem, który powstaje podczas trawienia karnityny (z czerwonego mięsa) oraz choliny (pochodzącej z jaj, drobiu, ryb) oraz lecytyny. Związek pomiędzy spożywaniem dużych ilości czerwonego mięsa a rozwojem cukrzycy typu 2 znany jest od 15 lat. TMAO jest także powiązany z zapaleniami tkanki tłuszczowej i utrudnieniem sygnalizacji przemian insuliny występującej w insulinooporności. Z kolei R. gnavus wiąże się z otyłością ludzi i zwierząt oraz – jak twierdzą autorzy – bakteria „potencjalnie związana jest z regulacją metabolizmu glukozy i ze wzrostem cytokin zapalnych, które są czynnikami patofizjologii cukrzycy typu 2”.
Zdaniem współautora publikacji z badań, dr. Teemu J. Niiranena z Turku University Hospital, badaczom udało się uniknąć problemu, jakim jest wpływ leków przeciwcukrzycowych na mikrobiom jelitowy, m.in. poprzez wykluczanie osób pobierających leki takie jak metformina oraz stworzenie dużej bazy danych, co pozwalało uzyskać powtarzalne wyniki.
Opracowanie: Marek Meissner
Zespół naukowców z Finlandii przebadał w 2002 roku próbki stolca pochodzące od 5572 osób z całego kraju w ramach programu przeciwdziałania chorobom przewlekłym FINRISK 2002. Te same osoby zostały zbadane w 2017 roku i pobrano od nich próbki stolca. Wykluczono osoby, które były leczone lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak metformina.
W czasie 15,8 roku, które upłynęło od pierwszego do drugiego badania, u 432 osób rozpoznano cukrzycę typu 2. Stwierdzono u nich istnienie czterech gatunków i dwóch rozwojowych kolonii zidentyfikowanych jako w znaczącym stopniu powiązane z rozwojem tego typu cukrzycy.
Gatunki te to Clostridium citroniae, Clostridium bolteae, Tyzzerella nexilis, Ruminococcus gnavus. Kolonie złożone były z reprezentantów tych 4 gatunków. Występują u osób różniących się stylem życia. Wykryto je zarówno u osób mieszkających w zachodniej, jak i we wschodniej Finlandii, które są różnymi krainami geograficznymi.
Jak stwierdzili naukowcy, trzy z tych czterech gatunków łączą się ze sobą w podobnych proporcjach niezależnie od regionu geograficznego, a obecność wszystkich czterech pozwala przewidywać wystąpienie cukrzycy typu 2.
Po wcześniejszych badaniach gatunki te łączy się z jakością diety osób, u których je znajdowano (ubogoresztkowa, bogata w węglowodany), i z chorobami metabolicznymi w rodzaju niealkoholowego stłuszczenia wątroby. Dla przykładu, C. citroniae łączony jest z N-tlenkiem trimetyloaminy (TMAO), markerem miażdżycy i zdarzeń sercowo-naczyniowych, związkiem, który powstaje podczas trawienia karnityny (z czerwonego mięsa) oraz choliny (pochodzącej z jaj, drobiu, ryb) oraz lecytyny. Związek pomiędzy spożywaniem dużych ilości czerwonego mięsa a rozwojem cukrzycy typu 2 znany jest od 15 lat. TMAO jest także powiązany z zapaleniami tkanki tłuszczowej i utrudnieniem sygnalizacji przemian insuliny występującej w insulinooporności. Z kolei R. gnavus wiąże się z otyłością ludzi i zwierząt oraz – jak twierdzą autorzy – bakteria „potencjalnie związana jest z regulacją metabolizmu glukozy i ze wzrostem cytokin zapalnych, które są czynnikami patofizjologii cukrzycy typu 2”.
Zdaniem współautora publikacji z badań, dr. Teemu J. Niiranena z Turku University Hospital, badaczom udało się uniknąć problemu, jakim jest wpływ leków przeciwcukrzycowych na mikrobiom jelitowy, m.in. poprzez wykluczanie osób pobierających leki takie jak metformina oraz stworzenie dużej bazy danych, co pozwalało uzyskać powtarzalne wyniki.
Opracowanie: Marek Meissner
Current Topics in Diabetes
