Inhibitor neprylizyny sakubitryl skojarzony z walsartanem skuteczny w niewydolności serca

Neprylizyna jest metaloproteinazą inaktywującą wiele peptydów sygnałowych, takich jak: endotelina, enkefaliny i przedsionkowy czynnik natriuretyczny. LCZ696 to lek skojarzony zawierający walsartan i sakubitryl, prolek inhibiora neprylizyny. W ramach badania PARADIGM-HF 8442 pacjentów z niewydolnością serca klasy co najmniej II i frakcją wyrzutową nie większą niż 40% zostało zakwalifikowanych do leczenia 100 mg walsartanu i 100 mg sakubitrylu dwa razy dziennie lub 10 mg enalaprylu dwa razy dziennie.

Główny punkt końcowy obejmował hospitalizację z powodu niewydolności serca lub zgon. Ze względu na jednoznaczne wyniki badanie zostało przerwane po osiągnięciu mediany długości czasu obserwacyjnego wynoszącej 27 miesięcy. W tym czasie główny punkt końcowy odnotowano u 21,8% pacjentów z grupy badanej i 26,5% chorych z grupy kontrolnej (iloraz ryzyka 0,80, 95% przedział ufności 0,73-0,87). Odsetek zgonów w grupie badanej również był mniejszy (17,0% względem 19,8%). Chorzy przyjmujący LCZ696 zgłaszali mniejsze nasilenie objawów i ograniczenie aktywności (p < 0,001). McMurray i wsp. stwierdzili, że LCZ696 był skuteczniejszy od enalaprylu w zmniejszaniu ryzyka zgonu u pacjentów z niewydolnością serca. Ponieważ neprylizyna obecna w ośrodkowym układzie nerwowym rozkłada beta-amyloid, niektórzy neurolodzy zadają pytanie o potencjalny wpływ długoterminowego stosowania sakubitrylu na ryzyko rozwoju choroby Alzheimera. Dla udzielenia na nie odpowiedzi kluczowe będzie zrozumienie czy sakubitryl przechodzi przez barierę krew-mózg.