Zwiększenie spożycia lignanów w cukrzycy typu 2 zmniejsza ryzyko śmiertelności

Wyższe spożycie lignanów – grupy przeciwutleniaczy pochodzenia roślinnego – u osób ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2 wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem śmiertelności z powodu chorób sercowo-naczyniowych (CVD), raka a także innych przyczyn.

Badania przeprowadzone przez naukowców, którego głównym autorem był Binkai Liu z Departamentu Żywienia z Harvard T.H. Chan School of Public Health w Bostonie. pokazują, że spożywanie większej ilości lignanów, znajdujących się w pokarmach pochodzenia roślinnego, takich jak nasiona, produkty pełnoziarniste, owoce, warzywa i kawa, wiąże się z niższą śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny w populacji ogólnej i może obniżyć ryzyko cukrzycy typu 2. Ale niewiele badań dotyczyło wpływu spożycia lignanów na zdrowie u osób po diagnozie cukrzycy typu 2.

Naukowcy przeanalizowali dane 8465 uczestników z incydentem cukrzycy typu 2 z dwóch potencjalnych kohort amerykańskich obejmujących trzy dekady, z których jedna składała się z dyplomowanych pielęgniarek, a druga z pracowników służby zdrowia płci męskiej. Średnie dzienne spożycie lignanów ogółem i czterech pojedynczych lignanów, sekoisolariciresinolu (SECO) i matairesinolu (MAT), pinorosinolu i laricyresinolu, obliczono na podstawie kwestionariuszy częstotliwości spożywania pokarmów aktualizowanych co 2-4 lata podczas obserwacji.

Diagnoza cukrzycy typu 2 była zgłaszana samodzielnie przez uczestników i weryfikowana za pomocą dodatkowego kwestionariusza, w którym zbierano dane na temat poziomów glukozy i A1c oraz objawów i leczenia cukrzycy typu 2.

Wyniki obejmowały śmiertelność po rozpoznaniu cukrzycy typu 2 ze wszystkich przyczyn w tym chorób układu krążenia i raka.

Ryzyko śmierci z powodu raka obniżyło się o 28 proc, a z powodu chorób serca o 22 proc.

Ryzyko śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny było o 17% (95% CI, 6%-26%) niższe u uczestników z najwyższego i najniższego kwintyla całkowitego spożycia lignanów po rozpoznaniu T2D. Wyższe spożycie SECO po rozpoznaniu cukrzycy typu 2 wiązało się z 22% (95% CI, 4%-37%) niższym ryzykiem śmiertelności z powodu chorób sercowo-naczyniowych, 28% (95% CI, 5%-45%) niższym ryzykiem śmiertelności z powodu raka i 18% (95% CI, 4%-31%) niższym ryzykiem śmiertelności z powodu innych przyczyn innych niż CVD i nienowotworowych.

Wzrost spożycia lignanów przed i po rozpoznaniu cukrzycy typu 2 wykazał obniżenie ryzyka zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, co skutkowało 17% (95% CI, 7%-25%) niższym ryzykiem u osób z najwyższego i najniższego kwintyla spożycia lignanu. Podobne wyniki odnotowano w przypadku przyjmowania MAT i SECO.

W analizach warstwowych osoby inne niż białe miały niższe ryzyko całkowitej śmiertelności przy spożywaniu najwyższego i najniższego kwintyla lignanów niż osoby rasy białej, po diagnozie (niższe ryzyko: osoby nie-białe, 68%; 95% CI, 24%-86%; białe, 16%; 95% CI, 5%-25%).

– Wyniki te podkreślają potencjał spożycia lignanów w obniżaniu ryzyka przedwczesnej śmierci wśród osób z cukrzycą typu 2. Jest potencjalnym cennym składnikiem strategii dietetycznych w celu utrzymania zdrowia w  populacji – napisali autorzy.

Wyniki zostały opublikowane w The American Journal of Clinical Nutrition.