Izoniazyd w profilaktyce gruźlicy u kobiet w ciąży z wirusem HIV

Obecny stan wiedzy medycznej pozwala na to, by kobiety będące nosicielkami wirusa HIV, będąc pod odpowiednią kontrolą, zaszły w ciążę. Są jednak narażone na wystąpienie infekcji oportunistycznych, w tym wciąż groźnymi prątkami gruźlicy. Czy da się temu skutecznie i bezpiecznie zapobiec? Odpowiedź pojawiła się na łamach The New England Journal of Medicine.

Przeprowadzono wieloośrodkowe, randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą, do którego zakwalifikowano 956 kobiet w ciąży zakażonych wirusem HIV i leczonych lekami antyretrowirusiowymi. Zostały one przydzielone do grupy leczonej profilaktycznie izoniazydem przez 28 tygodni od początku ciąży (tzw. grupa natychmiastowa) lub w 12 tygodniu po porodzie (grupa odroczona). Głównym ocenianym wynikiem było bezpieczeństwo zapobiegawczej terapii (odsetek działań niepożądanych co najmniej 3. stopnia).

Poważne objawy toksyczności wystąpiły odpowiednio u 15,1% i 15,2% kobiet w obu grupach. Odnotowano dwa zgony w grupie natychmiastowej i cztery w odroczonej; wszystkie zgony dotyczyły okresu poporodowego.
Okazało się, że gruźlica rozwinęła się w sumie u 6 kobiet, po 3 w każdej grupie. Obliczono, że częstość jej występowania była większa w grupie natychmiastowej niż w grupie odroczonej, po uwzględnieniu powikłań takich jak zgon okołoporodowy, niska masa urodzeniowa, poród przedwczesny lub wady wrodzone. Wydaje się zatem, że leczenie izoniazydem powinno się odraczać do okresu poporodowego.