Karmienie a powikłania u wcześniaków

Wcześniactwo jest wiodącą przyczyną śmierci w pierwszym miesiącu życia i jest przyczyną ponad 75% zgonów dzieci w okresie noworodkowym. Jest także drugą najczęstszą przyczyną zgonów dzieci poniżej 5. roku życia. Jest to konsekwencją występowania dużego ryzyka wystąpienia licznych i groźnych powikłań, jednym z których jest martwicze zapalenie jelit.

Z danych obserwacyjnych wynika, że powolne zwiększanie objętości podawanego dojelitowo pokarmu u wcześniaków wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem wspomnianego powikłania, ale zwiększonym ryzykiem późnej sepsy. Wieloośrodkowy zespół brytyjskich naukowców postanowił to zweryfikować w badaniu randomizowanym, które ukazało się na łamach The New England Journal of Medicine.

2804 dzieci urodzonych między 28. a 32. tygodniem życia lub z bardzo niską masą urodzeniową (poniżej 1500g) przydzielono losowo do karmienia mlekiem we wzrastających dawkach (aż do osiagnięcia pełnej objętości karmienia): w jednej grupie przyrost wynosił 30 ml na kg masy ciała, w drugiej 18 ml na kg masy ciała. Oceniono, który ze sposobów jest skuteczniejszy w zakresie przeżycia bez umiarkowanej lub ciężkiej niepełnosprawności neurorozwojowej po 24 miesiącach oraz w zapobieganiu posocznicy o późnym początku, martwiczemu zapaleniu jelit i porażeniu mózgowemu.

Jakiekolwiek zaburzenia neurorozwojowe w 2. roku życia ominęły podobny odsetek badanej populacji (65,5% oraz 68,1%, p=0,16). Posocznica o późnym początku wystąpiła u 29,8% noworodków w pierwszej grupie i u 31,1% dzieci z grupy drugiej. Podobnie nie odnotowano istotnej różnicy w zakresie częstości występowania martwiczego zapalenia jelit (5,0 oraz 5,6%). Wykazano zatem, że oba sposoby karmienia są równoważne.