123RF
Narażenie na związki PFAS rozwija zwłóknienie wątroby
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 24.08.2023
Źródło: Cheng W, Li M, Zhang L, Zhou Ch, Zhang X, Zhu Ch, Tan L, Lin H, Zhang W, Zhang W. Close association of PFASs exposure with hepatic fibrosis than steatosis: evidences from NHANES 2017-2018 Ann Med. 2023 Dec;55(1):2216943.doi: 10.1080/07853890.2023.2216943
Do obecnej chwili wiele badań in vitro i in vivo, prowadzonych na zwierzętach, wykazało, że narażenie na substancje perfluoroalkilowe i polifluoroalkilowe (PFAS) powoduje uszkodzenie wątroby związane z metabolizmem tłuszczów.
Brak jednak wyraźniejszych dowodów populacyjnych na korelację między ekspozycją na PFAS a niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby (NAFLD).
Międzynarodowa ekipa badawcza postanowiła sprawdzić, czy takie zależności istnieją, analizując dane dostarczone z USA. Przekrojowa analiza została przeprowadzona wśród 1150 uczestników w wieku powyżej 20 lat.
Przejściowa elastografia ultrasonograficzna wątroby miała na celu identyfikację uczestników z NAFLD, a liczne biomarkery były wskaźnikami stłuszczenia wątroby i zwłóknienia wątroby. Do oszacowania związku między PFAS a NAFLD wykorzystano regresję logistyczną i ograniczone sześcienne modele splajnów.
Jak się okazało, po dostosowaniu PFAS nie miały istotnego związku z NAFLD. Wskaźniki stłuszczenia wątroby, w tym wskaźnik stłuszczenia wątroby, wskaźnik stłuszczenia wątroby NAFLD i wskaźnik stłuszczenia wątroby Framingham, w bardzo niewielkim stopniu były istotnie skorelowane odpowiednio z ekspozycją na PFAS. Jednak wskaźniki zwłóknienia, w tym wskaźnik zwłóknienia-4 (FIB-4), wynik zwłóknienia NAFLD i wynik zwłóknienia Hepamet, były dodatnio skorelowane z każdym rodzajem ekspozycji na PFAS.
Po dostosowaniu ze względu na płeć, wiek, rasę, wykształcenie i wskaźnik dochodów, stwierdzono również istotną korelację między perfluorooktanosulfonianem (PFOS) a FIB-4 z wartością 0,07. Mieszane związki PFAS były powiązane z FIB-4, przy czym PFOS miały największy udział w modelu regresji maszyny jądra Bayesa. Nie istnieją więc co prawda dowody na jednoznaczną zależność pomiędzy PFAS na NALFD, ale wyniki sugerują, że narażenie na PFAS wydaje się być ściślej związane ze zwłóknieniem wątroby niż ze stłuszczeniem, a perfluorooktanosulfonian może być głównym elementem cytotoksycznym PFAS.
Jak stwierdzili naukowcy, obecne dawki narażenia na PFAS nie zmieniły istotnie ryzyka rozwoju NAFLD. Jednak ekspozycja na PFAS może być ściślej związana ze zwłóknieniem wątroby niż ze stłuszczeniem. Perfluorooktanosulfonian może być główną komponentą PFAS związanych ze zwłóknieniem wątroby.
Opracowanie: Marek Meissner
Międzynarodowa ekipa badawcza postanowiła sprawdzić, czy takie zależności istnieją, analizując dane dostarczone z USA. Przekrojowa analiza została przeprowadzona wśród 1150 uczestników w wieku powyżej 20 lat.
Przejściowa elastografia ultrasonograficzna wątroby miała na celu identyfikację uczestników z NAFLD, a liczne biomarkery były wskaźnikami stłuszczenia wątroby i zwłóknienia wątroby. Do oszacowania związku między PFAS a NAFLD wykorzystano regresję logistyczną i ograniczone sześcienne modele splajnów.
Jak się okazało, po dostosowaniu PFAS nie miały istotnego związku z NAFLD. Wskaźniki stłuszczenia wątroby, w tym wskaźnik stłuszczenia wątroby, wskaźnik stłuszczenia wątroby NAFLD i wskaźnik stłuszczenia wątroby Framingham, w bardzo niewielkim stopniu były istotnie skorelowane odpowiednio z ekspozycją na PFAS. Jednak wskaźniki zwłóknienia, w tym wskaźnik zwłóknienia-4 (FIB-4), wynik zwłóknienia NAFLD i wynik zwłóknienia Hepamet, były dodatnio skorelowane z każdym rodzajem ekspozycji na PFAS.
Po dostosowaniu ze względu na płeć, wiek, rasę, wykształcenie i wskaźnik dochodów, stwierdzono również istotną korelację między perfluorooktanosulfonianem (PFOS) a FIB-4 z wartością 0,07. Mieszane związki PFAS były powiązane z FIB-4, przy czym PFOS miały największy udział w modelu regresji maszyny jądra Bayesa. Nie istnieją więc co prawda dowody na jednoznaczną zależność pomiędzy PFAS na NALFD, ale wyniki sugerują, że narażenie na PFAS wydaje się być ściślej związane ze zwłóknieniem wątroby niż ze stłuszczeniem, a perfluorooktanosulfonian może być głównym elementem cytotoksycznym PFAS.
Jak stwierdzili naukowcy, obecne dawki narażenia na PFAS nie zmieniły istotnie ryzyka rozwoju NAFLD. Jednak ekspozycja na PFAS może być ściślej związana ze zwłóknieniem wątroby niż ze stłuszczeniem. Perfluorooktanosulfonian może być główną komponentą PFAS związanych ze zwłóknieniem wątroby.
Opracowanie: Marek Meissner