Ile powinni zarabiać lekarze – propozycja kompromisu

Udostępnij:
I resort, i rezydenci głowią się nad odpowiedzią na to pytanie w dyskusjach poprzedzających najbliższe spotkanie, planowane na 1 lutego. Śpieszymy poddać pod dyskusję propozycję kompromisu, autorstwa Marcina Stępnia, zwycięzcy naszego konkursu.
Marcin Stępień jest lekarzem specjalistą radioterapii onkologicznej, menadżerem ochrony zdrowia z Wrocławia. Redakcja „Menedżera Zdrowia” na początku stycznia postanowiła zapytać czytelników o zdanie – ile powinni zarabiać lekarze?

Ogłosiliśmy konkurs na pracę na ten temat. Najlepszą, naszym zdaniem, nadesłał właśnie Marcin Stępień. Niniejszym gratulujemy zwycięstwa. Autora poprosiliśmy o rozbudowanie pierwotnie krótszej wersji – i dłuższą prezentujemy poniżej.

Skąd wzięły się wyliczenia? – Starałem się uważnie wysłuchać i przeanalizować argumenty, które przytaczały strony rozmów o płacach w zdrowiu – mówi Marcin Stępień. – Postarałem się o wypracowanie wersji, która byłaby do przyjęcia przez wszystkie strony i możliwa dla budżetu – dodaje.

Poniżej nagrodzona praca:

Propozycja zasad wynagrodzenia za pracę lekarzy w jednostkach udzielających świadczenia medyczne w ramach:
- wyłącznie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego (umowy z NFZ) i nie na zasadach częściowo lub w całości komercyjnych.
- udzielających świadczeń mieszanych (w ramach powszechnego ubezpieczanie zdrowotnego i na zasadach komercyjnych).
Propozycja nie dotyczy świadczeniodawców (podmiotów prywatnych, niepublicznych) udzielających świadczeń wyłącznie komercyjnych.

1. Zasadnicze wynagrodzenie miesięczne lekarza bez specjalizacji.

a) Zasadnicze wynagrodzenie miesięczne lekarza odbywającego szkolenie specjalizacyjne na zasadach rezydentury i lekarza odbywające szkolenie specjalizacyjne w trybie innym niż rezydentura, nie może być niższe niż:
- w 1 i 2 roku szkolenia specjalizacyjnego (od 1 do 24 miesiąca szkolenia specjalizacyjnego): 90 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z ostatniego kwartału poprzedniego roku kalendarzowego wg GUS ;
- w 3-cim roku szkolenia specjalizacyjnego ( od 25 do 36 miesiąca szkolenia specjalizacyjnego): 110 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z ostatniego kwartału poprzedniego roku kalendarzowego wg GUS;
- w 4-tym roku szkolenie specjalizacyjnego (od 37 do 48 miesiąca szkolenia specjalizacyjnego): 130 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z ostatniego kwartału poprzedniego roku kalendarzowego wg GUS ;
- w 5-tym i kolejnym roku szkolenia specjalizacyjnego (od 49 miesiąca szkolenia specjalizacyjnego): 150 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z ostatniego kwartału poprzedniego roku kalendarzowego wg GUS ;
b) Dodatkowo w specjalizacjach deficytowych, priorytetowych (wg listy ogłaszanej przez MZ) od 3-go roku szkolenia specjalizacyjnego lekarzowi przysługuje dodatek w wysokości 10 % wynagrodzenia zasadniczego.
c) Wprowadza się zasadę, że lekarz odbywający szkolenie specjalizacyjne, a nie będący specjalistą w innej dziedzinie lub nie posiadający specjalizacji I lub II stopnia w innej dziedzinie, nie może być zatrudniony (nie może nawiązać innego stosunku pracy) u więcej niż 1 dodatkowego pracodawcy udzielającego świadczenia medyczne (bez względu na formę, rodzaj, wymiar i zakres zatrudnienia) .
d) Lekarza odbywający szkolenie specjalizacyjne w ramach rezydentury musi uzyskać zgodę na dodatkowe (drugie) zatrudnienie od kierownika specjalizacji. Kierownik specjalizacji lub pierwszy pracodawca może odmówić lekarzowi zgody na dodatkowe zatrudnienie, a odmowa wymaga pisemnego uzasadnienie inaczej jest nieważna, jeżeli:
- godziny pracy lekarza u drugiego pracodawcy będą się nakładały z czasem pracy lekarza w podstawowym miejscu pracy lub gdy obie prace następują po sobie w taki sposób, że lekarz po zakończeniu pracy u drugiego pracodawcy rozpoczyna pracę w podstawowym miejscu pracy, tj. bez przerwy i bez odpoczynku trwającego nieustannie co najmniej 11 godzin.
- jeśli rodzaj, zakres, wymiar pracy i pełnionych obowiązków u drugiego pracodawcy będzie zaburzał lub w stopniu znacznym uniemożliwiał prawidłowy przebieg szkolenia specjalizacyjnego.
e) Lekarz w trakcie szkolenia specjalizacyjnego powinien mieć możliwość nieograniczonego dyżurowania (jako dodatkowy lekarz w zespole dyżurującym, ale nie jako jeden z członków podstawowego zespołu dyżurującego) w jednostce macierzystej, pod warunkiem, że odstęp między końcem poprzedniego dyżuru a początkiem kolejnego dyżuru nie jest krótszy niż 72 godzin.
f) Lekarz bez specjalizacji nie może pełnić samodzielnie dyżuru medycznego: w oddziale szpitalnym, na izbie przyjęć, na oddziale SOR, w nocnej i świątecznej opiece zdrowotnej, jeśli nie pracuje pod bezpośrednim, równoczasowym i osobistym nadzorem lekarza specjalisty w danej dziedzinie lub lekarza z II stopniem specjalizacji w danej dziedzinie.
g) W poradniach AOS lekarz nie posiadający specjalizacji może udzielać świadczeń medycznych po zaliczeniu 2-go roku szkolenia specjalizacyjnego i po uzyskaniu pozytywnej opinii i zgody kierownika specjalizacji, o ile odbywa się to pod bezpośrednim, równoczasowym i osobistym nadzorem lekarza specjalisty w danej dziedzinie lub lekarza z II stopniem specjalizacji w danej dziedzinie.
h) Wprowadza się zasadę finansowanie z budżetu MZ kosztów obowiązkowych szkoleń i kursów specjalizacyjnych, jeśli odbywają się one poza miejscowością, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne. Na pokrycie kosztów dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia ustala się kwotę w wysokości 250 zł za każdy dzień trwania szkolenie lub kursu specjalizacyjnego. Udział w obowiązkowym kursie specjalizacyjnym jest bezpłatny, a kurs jest organizowany i finansowany ze środków i przez: MZ, CMKP i wskazane podmioty.

2. Zasadnicze wynagrodzenie miesięczne lekarza specjalisty i lekarza z II stopniem specjalizacji:
Zasadnicze wynagrodzenie miesięczne lekarza specjalisty i lekarza z II stopniem specjalizacji nie może być niższa niż:
a) 250 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z ostatniego kwartału poprzedniego roku kalendarzowego wg GUS - dla lekarza spełniającego warunki (wszystkie łącznie):
- pracującego wyłącznie u jednego pracodawcy (w ramach jednego stosunku pracy), w jednym podmiocie leczniczym, który to podmiot udziela świadczeń medycznych w ramach umowy z NFZ i wyłącznie na zasadach niekomercyjnych
- nie prowadzącego indywidualnej lub grupowej praktyki lekarskiej
- nie posiadającego innego zatrudnienia (bez względu na formę, rodzaj, wymiar czasu, pełniona funkcję, zakres obowiązków) w innym podmiocie leczniczym.
Za dodatkowe zatrudnienie nie uznaje się stanowiska (funkcji) wykładowcy lub nauczyciela w uczelniach i jednostkach edukacyjnych, z zastrzeżeniem, że zakres obowiązków wykładowcy lub nauczyciela w takiej jednostce nie obejmuje udzielania świadczeń medycznych.
b) 190 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z ostatniego kwartału poprzedniego roku kalendarzowego wg GUS dla lekarza, który nie spełnia warunków w pkt. 2a oraz:
- świadczy pracę na rzecz więcej niż jednego podmiotu leczniczego (zawarł więcej niż jeden stosunek pracy lub z więcej niż jednym pracodawcą)
- prowadzi indywidualną lub grupową praktykę lekarską
- posiada udziały w podmiocie udzielającym świadczeń medycznych, rehabilitacyjnych, pielęgnacyjnych lub/i opiekuńczych na zasadach umowy częściowo lub całkowicie odpłatnych (komercyjnych) lub jest w tym podmiocie zatrudniony w ramach dowolnego stosunku pracy.
c) Do zapisów w pkt. 2a i 2b nie zalicza się umów o dzieło na udzielanie świadczeń medycznych mających charakter (spełnione musza być 3 warunki łącznie): sporadyczny, niecykliczny, nieciągły.

3. Zasadnicze wynagrodzenie miesięczne lekarza z I stopniem specjalizacji i co najmniej 15-letnim doświadczeniem zawodowym – wynosi nie mniej niż 90% wynagrodzenia lekarza specjalisty jak w pkt. 2b.

4. Wynagrodzenie dla lekarza za dyżur medyczny.
Wynagrodzenie dla lekarza pełniącego dyżur medyczny - nie mniej niż:
a) za 1 godzinę dyżuru medycznego w dzień roboczy nieświąteczny: 150% średniej miesięcznej stawki godzinowej lekarza + dodatek za prace w porze nocnej między godzinami 21-7 (za każdą godzinę pracy w porze nocnej 20% stawki godzinowej liczonej z minimalnego wynagrodzenia);
b) za 1 godzinę dyżuru medycznego w dzień wolny i świąteczny: 200% średniej miesięcznej stawki godzinowej lekarza + dodatek za pracę w porze nocnej między godzinami 21-7 (za każdą godzinę pracy w porze nocnej 20% stawki godzinowej liczonej z minimalnego wynagrodzenia).
Pora nocna wg kodeksu pracy przypada między godzinami 21-7.
c) Po dyżurze medycznym, trwającym maksymalnie 24 godziny w ciągu ostatnich 48 godzin, lekarz rozpoczyna obowiązkowy odpoczynek trwający nieprzerwanie co najmniej 11 godzin i w tym czasie nie udziela świadczeń medycznych, rehabilitacyjnych, pielęgnacyjnych, opiekuńczych u żadnego pracodawcy ani w ramach innego stosunku pracy ani w ramach indywidualnej czy grupowej praktyki lekarskiej.
Godziny pracy u różnych pracodawców sumują się, z zastrzeżeniami jak w pkt.5a,b.c.d.
d) Po każdym dyżurze medycznym trwającym ponad 12 godzina, w tym częściowo w porze nocnej, lekarz rozpoczyna czas odpoczynku trwający co najmniej 11-godzin, w tym czasie nie udziela świadczeń medycznych, rehabilitacyjnych, pielęgnacyjnych, opiekuńczych u żadnego pracodawcy ani w ramach innego stosunku pracy ani w ramach indywidualnej czy grupowej praktyki lekarskiej.
Godziny pracy u różnych pracodawców sumują się, z zastrzeżeniami jak w pkt.5a,b.c.d.

5. Odpoczynek lekarza
a) Jeżeli lekarz pracuje u więcej niż jednego pracodawcy i udziela świadczeń medycznych, rehabilitacyjnych, pielęgnacyjnych lub opiekuńczych w u tego pracodawcy w ramach umowy z NFZ (własnej lub umowy tego pracodawcy) lub udziela w/w świadczeń na zasadach częściowo lub w całości odpłatnych (komercyjnych), to czas pracy lekarza u wszystkich pracodawców liczony jest w sposób ciągły, sumuje się i nie jest rozdzielny ani niezależny.
b) Zasada nieprzerwanego 11-godzinnego odpoczynku nie obowiązuje lekarza w przypadku, gdy rozpoczyna dyżur medyczny zaraz po zakończeniu zasadniczej pracy, a dyżur medyczny nie trwa dłużej niż kolejne 24 godziny. Po zakończeniu dyżuru lekarz rozpoczyna czas obowiązkowego odpoczynku trwający nieprzerwanie co najmniej 11-godzin, w tym czasie nie udziela świadczeń medycznych, rehabilitacyjnych, pielęgnacyjnych, opiekuńczych u żadnego pracodawcy ani w ramach innego stosunku pracy ani w ramach indywidualnej czy grupowej praktyki lekarskiej.
c) Zasada nieprzerwanego 11-godzinnego odpoczynku nie obowiązuje lekarza, jeżeli po zakończeniu zasadniczej pracy i tego samego dnia zaczyna udzielanie świadczeń medycznych w drugim i kolejnym podmiocie leczniczym, lub w POZ lub OAS lub podmiotach podobnych (z wyłączeniem dyżuru medycznego), o ile długość czasu pracy w drugim i kolejnym podmiocie leczniczym nie przekracza łącznie połowy średniego dziennego wymiaru czasu pracy tj. ½ z 7h 35min = 3h 47min, a łączny czas pracy nie przekracza w ciągu jednego dnia łącznie czasu 11h 22min.
d) Za kontrolę czasu pracy lekarza odpowiadają zgodnie: pracodawca lub każdy z pracodawców jeśli lekarz pracuje w różnych podmiotach leczących, NFZ i PiP.

6. Dodatki do wynagrodzenia dla lekarza specjalisty i lekarza z II stopniem specjalizacji:
a) Kierownikowi specjalizacji przysługuje comiesięczny dodatek motywacyjny w wysokości 7,5% lub 12% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z ostatniego kwartału poprzedniego roku kalendarzowego wg GUS. Lekarz specjalista lub specjalista z II stopniem specjalizacji może mieć być kierownikiem specjalizacji jednocześnie max. 2 lekarzy. Dodatek wynosi 7,5% (1 lekarz) lub 12% (2 lekarzy).
b) Kierownik lub dyrektor jednostki prowadzącej szkolenie specjalizacyjne powołuje koordynatora ds. szkolenia specjalizacyjnego spośród zatrudnionych lekarzy specjalistów i za porozumieniem i zgodą działających związków lub organizacji lekarskich. Koordynator powoływany jest wtedy, gdy ośrodek ma więcej niż 4 lekarzy w trakcie szkolenia specjalistycznego (bez względu na tryb odbywania szkolenia) . Koordynatorowi przysługuje comiesięczny dodatek motywacyjny w wysokości co najmniej 10% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z ostatniego kwartału poprzedniego roku kalendarzowego wg GUS. Do decyzji kierownika lub dyrektor jednostki pozostaje maksymalna wysokość dodatku motywacyjnego.

7. Szkolenie zawodowe dla lekarzy.
Lekarz ma prawo do szkoleń i podnoszenia kwalifikacji zawodowych w ramach dodatkowego płatnego urlopu szkoleniowe, z możliwością ubiegania się u pracodawcy o refundację kosztów uczestnictwa w tych szkoleniach. Koszty poniesione na ten cel przez pracodawcę, a zrefundowane lekarzowi, są zaliczane pracodawcy w całości do kosztów prowadzenia działalności leczniczej.
a) Płatny urlop szkoleniowy - 5 dni roboczych w roku kalendarzowym do wykorzystaniem przez lekarza na udział w konferencji, zjeździe lub szkoleniu zawodowym. Nie włącza się w te dni sobót, dni ustawowo wolnych od pracy, dni świątecznych.
b) Lekarz może ubiegać się u pracodawcy o refundację kosztów udziału w konferencji, zjeździe lub szkoleniu zawodowym:
- w wysokości 100% kosztów w przypadku lekarza pracującego wyłącznie u jednego pracodawcy w ramach jednego stosunku pracy,
- w wysokości 50% kosztów w przypadku lekarza nie pracującego wyłącznie u jednego pracodawcy lub/i w ramach więcej niż 1 stosunku pracy.
Do decyzji pracodawcy i wewnątrz zakładowych regulaminów pozostaje rodzaj i zakres refundowanych kosztów innych niż opłaty za udział (opłaty konferencyjne, opłaty zjazdowe, opłaty za uczestnictwo).

Marcin Stępień

Zwycięzca konkursu otrzyma dodatkowo pięć bezpłatnych wejściówek na dowolnie wybrane przez siebie konferencje organizowane przez Termedię
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.