Stanowisko Polskiego Klubu Chirurgii Endokrynologicznej dotyczące stosowania neuromonitoringu w chirurgii tarczycy
Redaktor: Agnieszka Katrynicz
Data: 20.04.2011
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
W Krakowie, 16 kwietnia br. członkowie Polskiej Grupy Badawczej ds. Neuromonitoringu Polskiego Klubu Chirurgii Endokrynologicznej przyjęli jednogłośnie stanowisko dotyczące metody neuromonitoringu nerwów krtaniowych w chirurgii tarczycy.
Wypracowanie stanowiska było ostatnim punktem I Konferencji, zorganizowanej przez Polską Grupę Badawczą ds. Neuromonitoringu Polskiego Klubu Chirurgii Endokrynologicznej oraz III Katedrę Chirurgii Ogólnej UJ CM pod kierownictwem prof. dr hab. med. Wojciecha Nowaka. Partnerem konferencji była firma Medtronic.
W trakcie spotkania omawiano praktyczne aspekty wykorzystania neuromonitoringu nerwów krtaniowych oraz wykorzystanie tej metody w operacjach wybranych chorób tarczycy.
- Przyjęcie uzgodnionego jednogłośnie stanowiska jest znaczącym krokiem w złożonym procesie, jakim jest opracowanie wytycznych dotyczących zastosowania neuromonitoringu w operacjach tarczycy w naszym kraju – mówi prof. dr hab. med. Wojciech Nowak. - Jednym z kolejnych kroków będzie opracowanie efektywności kosztowej na potrzeby Narodowego Funduszu Zdrowia, gdyż w chwili obecnej stosowanie neuromonitoringu nie jest refundowane.
Podczas spotkania wielokrotnie podkreślano potrzebę prowadzenia w naszym kraju programu rutynowych szkoleń celem popularyzacji wystandaryzowanej techniki neuromonitoringu opracowanej przez Międzynarodową Grupę Badawczą. Zwracano także uwagę na możliwą minimalizację ryzyka śródoperacyjnego uszkodzenia nerwów krtaniowych w operacjach tarczycy, która wynika z poprawy rozeznania chirurga w zmienności anatomicznej tych nerwów w polu operacyjnym przy zastosowaniu neuromonitoringu.
Aby móc operować trudne przypadki, trzeba nauczyć się wykorzystywać neuromonitoring w przypadkach mniej skomplikowanych – zaznaczał dr hab. Marcin Barczyński z III Katedry Chirurgii Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum, ośrodka akademickiego z największym w Polsce doświadczeniem w stosowaniu neuromonitoringu. - Metoda ta stanowi też doskonałe narzędzie pomagające w poznaniu zmienności anatomicznej nerwów krtaniowych, stanowiąc tym samym dużą pomoc w zakresie edukacji – podkreślał.
Podczas konferencji omawiano wszystkie za i przeciw. W trakcie dyskusji uwzględniono również takie aspekty jak zabezpieczenie prawno-medyczne, które jest wymieniane przez wiele autorytetów jako jedna z trzech podstawowych korzyści stosowania neuromonitoringu obok potencjalnego zwiększenia bezpieczeństwa oraz ułatwienia reoperacji w bliznowato zmienionym polu . Wśród wątpliwości najczęściej pojawiało się stwierdzenie o braku jednoznacznych dowodów naukowych dotyczących zmniejszenia ryzyka powikłań utrwalonych.
Wypracowane podczas konferencji stanowisko uwzględnia wszystkie opinie wyrażane w jej trakcie. Jego treść została uzgodniona i jednogłośnie przyjęta przez wszystkich zebranych.
"Członkowie Grupy Badawczej ds. Neuromonitoringu Polskiego Klubu Chirurgii Endokrynologicznej
w trakcie posiedzenia w dniu 16 kwietnia 2011 r. w Krakowie uznali za wskazane wyposażenie ośrodków chirurgii tarczycy w aparaturę do neuromonitoringu. Po analizie literatury światowej i w oparciu o własne doświadczenia stwierdzono potrzebę prowadzenia programu rutynowych szkoleń w zakresie standaryzowanej techniki neuromonitoringu nerwów krtaniowych oraz stosowania tej metody w operacjach wybranych chorób tarczycy”.
W trakcie spotkania omawiano praktyczne aspekty wykorzystania neuromonitoringu nerwów krtaniowych oraz wykorzystanie tej metody w operacjach wybranych chorób tarczycy.
- Przyjęcie uzgodnionego jednogłośnie stanowiska jest znaczącym krokiem w złożonym procesie, jakim jest opracowanie wytycznych dotyczących zastosowania neuromonitoringu w operacjach tarczycy w naszym kraju – mówi prof. dr hab. med. Wojciech Nowak. - Jednym z kolejnych kroków będzie opracowanie efektywności kosztowej na potrzeby Narodowego Funduszu Zdrowia, gdyż w chwili obecnej stosowanie neuromonitoringu nie jest refundowane.
Podczas spotkania wielokrotnie podkreślano potrzebę prowadzenia w naszym kraju programu rutynowych szkoleń celem popularyzacji wystandaryzowanej techniki neuromonitoringu opracowanej przez Międzynarodową Grupę Badawczą. Zwracano także uwagę na możliwą minimalizację ryzyka śródoperacyjnego uszkodzenia nerwów krtaniowych w operacjach tarczycy, która wynika z poprawy rozeznania chirurga w zmienności anatomicznej tych nerwów w polu operacyjnym przy zastosowaniu neuromonitoringu.
Aby móc operować trudne przypadki, trzeba nauczyć się wykorzystywać neuromonitoring w przypadkach mniej skomplikowanych – zaznaczał dr hab. Marcin Barczyński z III Katedry Chirurgii Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum, ośrodka akademickiego z największym w Polsce doświadczeniem w stosowaniu neuromonitoringu. - Metoda ta stanowi też doskonałe narzędzie pomagające w poznaniu zmienności anatomicznej nerwów krtaniowych, stanowiąc tym samym dużą pomoc w zakresie edukacji – podkreślał.
Podczas konferencji omawiano wszystkie za i przeciw. W trakcie dyskusji uwzględniono również takie aspekty jak zabezpieczenie prawno-medyczne, które jest wymieniane przez wiele autorytetów jako jedna z trzech podstawowych korzyści stosowania neuromonitoringu obok potencjalnego zwiększenia bezpieczeństwa oraz ułatwienia reoperacji w bliznowato zmienionym polu . Wśród wątpliwości najczęściej pojawiało się stwierdzenie o braku jednoznacznych dowodów naukowych dotyczących zmniejszenia ryzyka powikłań utrwalonych.
Wypracowane podczas konferencji stanowisko uwzględnia wszystkie opinie wyrażane w jej trakcie. Jego treść została uzgodniona i jednogłośnie przyjęta przez wszystkich zebranych.
"Członkowie Grupy Badawczej ds. Neuromonitoringu Polskiego Klubu Chirurgii Endokrynologicznej
w trakcie posiedzenia w dniu 16 kwietnia 2011 r. w Krakowie uznali za wskazane wyposażenie ośrodków chirurgii tarczycy w aparaturę do neuromonitoringu. Po analizie literatury światowej i w oparciu o własne doświadczenia stwierdzono potrzebę prowadzenia programu rutynowych szkoleń w zakresie standaryzowanej techniki neuromonitoringu nerwów krtaniowych oraz stosowania tej metody w operacjach wybranych chorób tarczycy”.
