Światowy Dzień Reumatyzmu

12 października to Światowy Dzień Reumatyzmu oraz zakończenie Dekady Kości i Stawów to dobry moment aby sprawdzić czy opieka nad chorymi na RZS uległa zmianie. Czy nastąpiło zwiększenie dostępności do leczenia biologicznego . Jeśli nie, to dlaczego? Jakie mamy bariery w tym zakresie?

W Polsce istnieją nadal liczne bariery, które uniemożliwiają zapewnienie chorym specjalistycznej opieki zdrowotnej, a także dostępu do nowoczesnego leczenia. Zaledwie niecały procent pacjentów w Polsce ma dostęp do leczenia biologicznego. Ocenia się, że w Polsce co trzeci chory na RZS nie jest zdolny do pracy zawodowej już po 2 latach od rozpoznania choroby. Wielu z nich w związku z częstą nieobecnością w pracy przechodzi na renty.

Z analizy NFZ i ZUS wynika, że łączne koszty społeczne to 503 mln zł. Natomiast koszty związane z inwalidztwem i utratą pracy są trzykrotnie większe od bezpośrednich związanych z samym leczeniem chorego na RZS.

Problemem są także bariery we wprowadzaniu nowych leków biologicznych, które znacznie poprawiłyby jakość leczenia i życia osób chorych na RZS. Ministerstwo co pół roku wydaje komunikat dotyczący leczenia osób chorych na RSZ. W związku z ostatnim komunikatem (czerwcowym) w szpitalach panuje bałagan organizacyjny, ponieważ nie zostały dostarczone tzw. fiolki charytatywne. Dodatkowo pacjenci nie mają możliwości leczenia lekami o nowym odmiennym mechanizmie działania niż TNF-alfa, które nie dla każdego są skuteczne

Rada AOTM na wniosek Ministerstwa Zdrowia zarekomendowała zakwalifikowanie np. tocilizumabu do terapeutycznego programu zdrowotnego jako świadczenie gwarantowane już w lutym br, a konsultant krajowy ds. reumatologii w lutym złożył wniosek o implementację leku. Niestety nic w tej sprawie dalej się nie dzieje. Lekarze także nie mają możliwości dokonania wyboru leczenia, bo postępują według programów zapisanych w komunikatach Ministerstwa.