Utracona produktywność chorych przewlekle rzeczywistym kosztem dla gospodarki
Redaktor: test test2
Data: 28.06.2010
Działy:
Poinformowano nas
Aktualności
W Polsce brakuje rzetelnych i rzeczywistych szacunków całkowitego - bezpośredniego i pośredniego - obciążenia gospodarki kosztami chorób przewlekłych i niesprawności.
W przeprowadzanych analizach zazwyczaj nie uwzględnia się kosztów utraconej produktywności chorych, podczas gdy choroby te dotykają często ludzi młodych, w wieku największej aktywności zawodowej. Wielkość rzeczywistych kosztów choroby pokazuje raport prof. Jacka Ruszkowskiego z Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Wyniki analizy przedstawiono podczas debaty „Wydatki, których państwo nie widzi. Ukryte koszty chorób”, organizowanej 25 czerwca br. w Warszawie.
Celem debaty było zwrócenie uwagi na nowe i szersze aspekty szacowania kosztów opieki zdrowotnej oraz podjęcie dyskusji o rzeczywistych kosztach całkowitych chorób przewlekłych. W debacie wzięli udział decydenci, specjaliści ds. ochrony zdrowia, ekonomiści - Maciej Dworski, Wiceprezes Narodowego Funduszu Zdrowia, Jerzy Gryglewicz z Wyższej Szkoły Handlu i Prawa im. Łazarskiego, prof. Witold Tłustochowicz, Konsultant Krajowy ds. Reumatologii oraz prof. Jacek Ruszkowski. W ostatniej chwili swój udział odwołali przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia i Agencji Oceny Technologii Medycznych. Spotkanie przy wspólnym stole miało prowadzić do wniosków, jak powinna być prowadzona polityka zdrowotna, by przynieść optymalne rozwiązania w leczeniu oraz realne oszczędności dla systemu ochrony zdrowia.
Zazwyczaj analiza kosztów choroby obejmuje koszty bezpośrednie, czyli wydatki ponoszone na świadczenia zdrowotne (w tym – leki) oraz koszty pośrednie, na które składają się głównie wydatki w sferze zabezpieczeń społecznych jak koszty rent z tytułu niezdolności do pracy, rent socjalnych, świadczeń rehabilitacyjnych i zasiłków chorobowych oraz koszty niezdolności do pracy z powodu choroby, ponoszone przez pracodawców. Jednak dopiero zestawienie wszystkich danych kosztowych i ich analiza pokazują złożoność i skalę problemu. Uświadamiają konieczność traktowania choroby, zwłaszcza przewlekłej, jako zagadnienia gospodarczego.
Szczególnym obciążeniem dla gospodarki są koszty utraconej produktywności chorych. Nadal trudnym do rozwiązania zagadnieniem jest oszacowanie kosztów niewymiernych, czyli kosztów cierpienia fizycznego i psychicznego, w tym kosztu bólu, rozłąki z bliskimi, izolacji w życiu społecznym. Dopiero kompleksowa ocena kosztów choroby uświadamia rzeczywistą skalę obciążeń gospodarki i społeczeństw.
Raport prof. Jacka Ruszkowskiego „Rzeczywiste, ekonomiczne koszty choroby w Polsce” pokazuje m.in. koszty reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) – najczęstszej, przewlekłej choroby układu ruchu, dotykającej ludzi młodych w wieku największej produktywności. Opracowanie jest jednym z nielicznych przykładów złożonych analiz kosztów choroby jakie zrealizowano w Polsce. Jest pierwszym w kraju podsumowaniem gospodarczych kosztów choroby uwzględniającym koszty utraconej produktywności.
„Z gospodarczego punktu widzenia, zarówno w perspektywie finansowania opieki zdrowotnej, jak i w sytuacji chorego, jego rodziny i otoczenia zawodowego, chorobę należy traktować nie tylko jako zdarzenie zdrowotne – choroba, zwłaszcza przewlekła, jest także poważnym zagadnieniem gospodarczym. Potwierdzają to badania i analizy chorób przewlekłych, które przeprowadza się na świecie. Dopiero kompleksowe zestawienie i analiza kosztów pokazują złożoność oraz skalę problemu. Uświadamiają również, że koszty ekonomiczne choroby należy oceniać jako całość. W przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów pełne koszty pośrednie, według naszych szacunków, aż trzykrotnie przewyższają koszty bezpośrednie. Chciałbym tu też zaznaczyć, że wyniki te są znacznie niedoszacowane. Dane pokazują również, że szczególnie korzystne nie tylko dla chorego, ale też dla gospodarki, byłoby zaangażowanie zasobów na profilaktykę, wczesne rozpoznanie i leczenie tego schorzenia.” - mówi prof. Jacek Ruszkowski.
Debata „Wydatki, których państwo nie widzi. Ukryte koszty chorób” została zorganizowana 25 czerwca 2010 r. przez dziennik „Rzeczpospolita” w siedzibie redakcji. Partnerem debaty było Sanofi-Aventis.
Celem debaty było zwrócenie uwagi na nowe i szersze aspekty szacowania kosztów opieki zdrowotnej oraz podjęcie dyskusji o rzeczywistych kosztach całkowitych chorób przewlekłych. W debacie wzięli udział decydenci, specjaliści ds. ochrony zdrowia, ekonomiści - Maciej Dworski, Wiceprezes Narodowego Funduszu Zdrowia, Jerzy Gryglewicz z Wyższej Szkoły Handlu i Prawa im. Łazarskiego, prof. Witold Tłustochowicz, Konsultant Krajowy ds. Reumatologii oraz prof. Jacek Ruszkowski. W ostatniej chwili swój udział odwołali przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia i Agencji Oceny Technologii Medycznych. Spotkanie przy wspólnym stole miało prowadzić do wniosków, jak powinna być prowadzona polityka zdrowotna, by przynieść optymalne rozwiązania w leczeniu oraz realne oszczędności dla systemu ochrony zdrowia.
Zazwyczaj analiza kosztów choroby obejmuje koszty bezpośrednie, czyli wydatki ponoszone na świadczenia zdrowotne (w tym – leki) oraz koszty pośrednie, na które składają się głównie wydatki w sferze zabezpieczeń społecznych jak koszty rent z tytułu niezdolności do pracy, rent socjalnych, świadczeń rehabilitacyjnych i zasiłków chorobowych oraz koszty niezdolności do pracy z powodu choroby, ponoszone przez pracodawców. Jednak dopiero zestawienie wszystkich danych kosztowych i ich analiza pokazują złożoność i skalę problemu. Uświadamiają konieczność traktowania choroby, zwłaszcza przewlekłej, jako zagadnienia gospodarczego.
Szczególnym obciążeniem dla gospodarki są koszty utraconej produktywności chorych. Nadal trudnym do rozwiązania zagadnieniem jest oszacowanie kosztów niewymiernych, czyli kosztów cierpienia fizycznego i psychicznego, w tym kosztu bólu, rozłąki z bliskimi, izolacji w życiu społecznym. Dopiero kompleksowa ocena kosztów choroby uświadamia rzeczywistą skalę obciążeń gospodarki i społeczeństw.
Raport prof. Jacka Ruszkowskiego „Rzeczywiste, ekonomiczne koszty choroby w Polsce” pokazuje m.in. koszty reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) – najczęstszej, przewlekłej choroby układu ruchu, dotykającej ludzi młodych w wieku największej produktywności. Opracowanie jest jednym z nielicznych przykładów złożonych analiz kosztów choroby jakie zrealizowano w Polsce. Jest pierwszym w kraju podsumowaniem gospodarczych kosztów choroby uwzględniającym koszty utraconej produktywności.
„Z gospodarczego punktu widzenia, zarówno w perspektywie finansowania opieki zdrowotnej, jak i w sytuacji chorego, jego rodziny i otoczenia zawodowego, chorobę należy traktować nie tylko jako zdarzenie zdrowotne – choroba, zwłaszcza przewlekła, jest także poważnym zagadnieniem gospodarczym. Potwierdzają to badania i analizy chorób przewlekłych, które przeprowadza się na świecie. Dopiero kompleksowe zestawienie i analiza kosztów pokazują złożoność oraz skalę problemu. Uświadamiają również, że koszty ekonomiczne choroby należy oceniać jako całość. W przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów pełne koszty pośrednie, według naszych szacunków, aż trzykrotnie przewyższają koszty bezpośrednie. Chciałbym tu też zaznaczyć, że wyniki te są znacznie niedoszacowane. Dane pokazują również, że szczególnie korzystne nie tylko dla chorego, ale też dla gospodarki, byłoby zaangażowanie zasobów na profilaktykę, wczesne rozpoznanie i leczenie tego schorzenia.” - mówi prof. Jacek Ruszkowski.
Debata „Wydatki, których państwo nie widzi. Ukryte koszty chorób” została zorganizowana 25 czerwca 2010 r. przez dziennik „Rzeczpospolita” w siedzibie redakcji. Partnerem debaty było Sanofi-Aventis.
