123RF
Wirus Epsteina-Barr prawdopodobną główną przyczyną SM
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 25.01.2022
Źródło: Medscape: „Epstein-Barr Virus a Likely Leading Cause of Multiple Sclerosis”.
| Tagi: | wirus Epsteina-Barr, EBV, Alberto Ascherio |
Naukowcy z Harvard Medical School odkryli, że ryzyko stwardnienia rozsianego wzrosło 32-krotnie po infekcji EBV. Wyniki badań zostały opublikowane w magazynie „Science”.
– To badanie jest pierwszym, które dostarcza przekonujących dowodów na związek przyczynowy między EBV a SM. Dominuje pogląd, że SM jest chorobą autoimmunologiczną o nieznanej etiologii. Teraz wiemy, że SM jest powikłaniem infekcji wirusowej. Mając tę wiedzę, możemy przekierować badania w celu znalezienia leków przeciwwirusowych do leczenia choroby – powiedział główny badacz prof. Alberto Ascherio z Harvard Medical School.
EBV to ludzki wirus opryszczki, który może powodować mononukleozę zakaźną. Po zakażeniu utrzymuje się w formie utajonej w limfocytach B. EBV jest powszechny i zaraża około 95 proc. dorosłych. – Większość osób jest już zarażona wirusem w wieku 18 lub 20 lat, co utrudnia badanie niezakażonych populacji – powiedział prof. Ascherio.
Niemniej odkrycie to umożliwił dostęp do „ogromnej” bazy danych zawierającej ponad 10 milionów pracowników służby wojskowej w USA. Członkowie służby są poddawani badaniom przesiewowym na obecność wirusa HIV na początku służby, a następnie co dwa lata. Badacze wykorzystali przechowywane próbki krwi do określenia związku między zakażeniem wirusem EBV a SM w okresie 20 lat od 1993 do 2013 roku.
Naukowcy przebadali 801 pacjentów z SM i 1566 dopasowanych grup kontrolnych bez SM. Większość osób miała mniej niż 20 lat w momencie pierwszego pobrania krwi. Początek objawów u osób, u których rozwinęło się SM, wynosił medianę 10 lat po uzyskaniu pierwszej próbki.
Tylko jeden z 801 pacjentów z SM nie miał serologicznych dowodów na obecność wirusa EBV. Ta osoba mogła zostać zarażona wirusem po ostatnim pobraniu krwi, nie przeszła serokonwersji w odpowiedzi na zakażenie lub została błędnie zdiagnozowana – zauważają badacze.
Współczynnik ryzyka (HR) dla MS między serokonwersją EBV a przetrwałym seronegatywnym EBV wynosił 32,4 (95 proc. CI, 4,3 – 245,3; p <0,001).
EBV to ludzki wirus opryszczki, który może powodować mononukleozę zakaźną. Po zakażeniu utrzymuje się w formie utajonej w limfocytach B. EBV jest powszechny i zaraża około 95 proc. dorosłych. – Większość osób jest już zarażona wirusem w wieku 18 lub 20 lat, co utrudnia badanie niezakażonych populacji – powiedział prof. Ascherio.
Niemniej odkrycie to umożliwił dostęp do „ogromnej” bazy danych zawierającej ponad 10 milionów pracowników służby wojskowej w USA. Członkowie służby są poddawani badaniom przesiewowym na obecność wirusa HIV na początku służby, a następnie co dwa lata. Badacze wykorzystali przechowywane próbki krwi do określenia związku między zakażeniem wirusem EBV a SM w okresie 20 lat od 1993 do 2013 roku.
Naukowcy przebadali 801 pacjentów z SM i 1566 dopasowanych grup kontrolnych bez SM. Większość osób miała mniej niż 20 lat w momencie pierwszego pobrania krwi. Początek objawów u osób, u których rozwinęło się SM, wynosił medianę 10 lat po uzyskaniu pierwszej próbki.
Tylko jeden z 801 pacjentów z SM nie miał serologicznych dowodów na obecność wirusa EBV. Ta osoba mogła zostać zarażona wirusem po ostatnim pobraniu krwi, nie przeszła serokonwersji w odpowiedzi na zakażenie lub została błędnie zdiagnozowana – zauważają badacze.
Współczynnik ryzyka (HR) dla MS między serokonwersją EBV a przetrwałym seronegatywnym EBV wynosił 32,4 (95 proc. CI, 4,3 – 245,3; p <0,001).
