123RF
ASCO GCS 2022: Przerzutowy rak trzustki – skuteczność SBRT w skojarzeniu z niwolumabem i ipilimumabem
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 25.05.2022
Źródło: opr. Katarzyna Stencel, DOI: 10.1200/JCO.21.02511
Tagi: | przerzutowy rak trzustki, SBRT, niwolumab, ipilimumab, CheckPAC |
W „Journal of Clinical Oncology" opublikowano wyniki badania klinicznego drugiej fazy CheckPAC. Wykazano korzyść kliniczną i bezpieczeństwo skojarzenia radioterapii stereotaktycznej z niwolumabem i ipilimumabem u wcześniej leczonych chorych na nawrotowego przerzutowego raka trzustki.
Korzyść kliniczną osiągnięto u 37,2% chorych, u 14% pacjentów stwierdzono częściową odpowiedź na leczenie z medianą czasu trwania wynoszącą 5,4 miesiąca.
W raku trzustki odpowiedź na immunoterapię stwierdza się głównie u chorych z niestabilnością mikrosatelitarną lub deficytem genów naprawy DNA. Radioterapia może modulować odpowiedź na immunoterapię.
W badaniu CheckPAC oceniano kliniczne korzyści i bezpieczeństwo niwolumabu z ipilimumabem w skojarzeniu z SBRT u chorych na nawrotowego przerzutowego raka trzustki.
Oceniano także biomarkery w celu identyfikacji grupy chorych, która ma największe szanse na uzyskanie korzyści z leczenia eksperymentalnego.
Chorych w stosunku 1:1 w sposób losowy przydzielono do ramienia z SBRT (15 Gy) w skojarzeniu z niwolumabem i ipilimumabem. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był wskaźnik korzyści klinicznych (clinical benefit reate, CBR) definiowany jako odsetek chorych z całkowitą lub częściową odpowiedzią na leczenie bądź ze stabilizacją choroby wg kryteriów RECIST 1.1. Drugorzędowe punkty końcowe badania obejmowały bezpieczeństwo, odsetek odpowiedzi na leczenie, czas trwania odpowiedzi na leczenie, czas wolny od progresji choroby i czas przeżycia całkowitego.
Do badania włączono 84 chorych, z których u 41 zastosowano SBRT oraz niwolumab, a u 43 SBRT, niwolumab i ipilimumab. CBR wynosił 17,1% w ramieniu z SBRT i niwolumabem oraz 37,2% w ramieniu z SBRT, niwolumabem i ipilimumabem. Całkowitą odpowiedź na leczenie w ramieniu SBRT, niwolumab i ipilimumab obserwowano u 6 chorych i trwała ona 5,4 miesiąca.
Zdarzenia niepożądane w stopniu 3. lub wyższym zanotowano u 24,4% chorych w ramieniu z SBRT i niwolumabem oraz u 30,2% chorych w ramieniu SBRT, niwolumab i ipilimumab. Korzyść kliniczna była niezależna od PD-L1.
Wyniki badania zaprezentowano podczas 2022 ASCO Gastrointestinal Cancer Symposium.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
W raku trzustki odpowiedź na immunoterapię stwierdza się głównie u chorych z niestabilnością mikrosatelitarną lub deficytem genów naprawy DNA. Radioterapia może modulować odpowiedź na immunoterapię.
W badaniu CheckPAC oceniano kliniczne korzyści i bezpieczeństwo niwolumabu z ipilimumabem w skojarzeniu z SBRT u chorych na nawrotowego przerzutowego raka trzustki.
Oceniano także biomarkery w celu identyfikacji grupy chorych, która ma największe szanse na uzyskanie korzyści z leczenia eksperymentalnego.
Chorych w stosunku 1:1 w sposób losowy przydzielono do ramienia z SBRT (15 Gy) w skojarzeniu z niwolumabem i ipilimumabem. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był wskaźnik korzyści klinicznych (clinical benefit reate, CBR) definiowany jako odsetek chorych z całkowitą lub częściową odpowiedzią na leczenie bądź ze stabilizacją choroby wg kryteriów RECIST 1.1. Drugorzędowe punkty końcowe badania obejmowały bezpieczeństwo, odsetek odpowiedzi na leczenie, czas trwania odpowiedzi na leczenie, czas wolny od progresji choroby i czas przeżycia całkowitego.
Do badania włączono 84 chorych, z których u 41 zastosowano SBRT oraz niwolumab, a u 43 SBRT, niwolumab i ipilimumab. CBR wynosił 17,1% w ramieniu z SBRT i niwolumabem oraz 37,2% w ramieniu z SBRT, niwolumabem i ipilimumabem. Całkowitą odpowiedź na leczenie w ramieniu SBRT, niwolumab i ipilimumab obserwowano u 6 chorych i trwała ona 5,4 miesiąca.
Zdarzenia niepożądane w stopniu 3. lub wyższym zanotowano u 24,4% chorych w ramieniu z SBRT i niwolumabem oraz u 30,2% chorych w ramieniu SBRT, niwolumab i ipilimumab. Korzyść kliniczna była niezależna od PD-L1.
Wyniki badania zaprezentowano podczas 2022 ASCO Gastrointestinal Cancer Symposium.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel