Czy biopsja węzła wartowniczego wydłuża przeżycie chorych na czerniaka?

W New England Jouurnal of Medicine opublikowano wyniki badania klinicznego oceniającego 10-letni czas przeżycia (ang. disease specific survival-DSS) chorych na czerniaka poddanych biopsji węzła wartowniczego w porównaniu z chorymi, u których prowadzono obserwację, a węzły chłonne usuwano w przypadku wystąpienia przerzutów.

Do badania klinicznego MSLT-I (Multicenter Selective Lymphadenectomy) włączono 2001 chorych, u których pierwotne ognisko czerniaka zostało szeroko wycięte. Po zrandomizowaniu u części chorych (60%) wykonano biopsję węzła wartowniczego (ang. sentinel lymph node - SNL), pozostałych chorych (40%) obserwowano, a limfadenektomię wykonywano jedynie w przypadku wykrycia przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych. Do analizy przeżyć 10-letnich włączono 1347 chorych na czerniaka pośredniej grubości (głębokość nacieku 1,2 – 3,5 mm) oraz 314 na czerniakiem naciekającego na głębokość powyżej 3,5 mm. W całej badanej populacji 10-letnie przeżycie chorych poddanych biopsji i obserwacji nie różniło się istotnie statystycznie (81,4% vs 78,3%; P=0,18). Wykazano jednak, że w grupie chorych na czerniaka pośredniej grubości 10-letnie przeżycie u chorych poddanych biopsji SLN było znamiennie dłuższe niż u chorych obserwowanych (DSS 62,1% vs 41,5%, P=0,006), czego nie zaobserwowano w grupie chorych na czerniaka głęboko naciekającego. Wykazano również, że biopsja SLN poprawiała przeżycie jedynie u tych chorych, u których stwierdzono obecność przerzutów czerniaka w węzłach chłonnych. Podkreślono również, że wyniki analizy statystycznej były konsekwencją nieprawidłowej konstrukcji badania, gdyż analiza statystyczna wybranej podgrupy może być przeprowadzona w sposób prawidłowy jedynie wówczas, gdy pewne cechy danej podgrupy uznaje się za czynnik stratyfikacyjny przed randomizacją. Niezaprzeczalnym faktem jest jednak to, że biopsja SLN dostarcza bardzo ważnych informacji dotyczących stopnia zaawansowania choroby, a zajęcie tych węzłów uważa się za jeden z ważniejszych czynników prognostycznych. Dalszych informacji dotyczących użyteczności biopsji SLN dostarczy z pewnością kolejne duże badanie kliniczne (MSLN-II)