123RF
FDA zarejestrowała enfortumab w leczeniu raka urotelialnego
Autor: Monika Stelmach
Data: 14.07.2021
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków zatwierdziła enfortumab vedotin-ejfv w terapii dorosłych pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym rakiem urotelialnym, którzy wcześniej otrzymywali jedną lub więcej linii leczenia.
W grudniu 2019 r. FDA zarejestrowała w trybie przyspieszonym zgodę na stosowanie enfortumabu vedotin-ejfv dla pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym rakiem urotelialnym, którzy otrzymali inhibitor PD-1 lub PD-L1 oraz chemioterapię zawierającą pochodną platyny w leczeniu neoadjuwantowym/adjuwantowym. W czerwcu br. preparat został zarejestrowany w terapii chorych, którzy:
• otrzymywali wcześniej inhibitor receptora programowanej śmierci 1 (ang. programmed death receptor 1, PD-1) lub liganda programowanej śmierci komórki (PD-L1) i chemioterapię zawierającą platynę.
• nie kwalifikują się do chemioterapii zawierającej cisplatynę i otrzymywali wcześniej co najmniej jedną linię leczenia.
Podstawą przyspieszonej rejestracji było otwarte, randomizowane, wieloośrodkowe badanie EV-301 (NCT03474107). Do badania włączono 608 pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym rakiem urotelialnym, którzy otrzymywali wcześniej inhibitor PD-1 lub PD-L1 oraz chemioterapię opartą na platynie. Pacjenci zostali przydzieleni losowo (1:1) do grupy otrzymującej enfortumab vedotin-ejfv (EV) 1,25 mg/kg w 1., 8. i 15. dniu 28-dniowego cyklu lub chemioterapię jednoskładnikową wybraną przez badacza (docetaksel, paklitaksel lub winflunina).
Pierwszorzędowym punktem końcowym oceny skuteczności był całkowity czas przeżycia całkowitego (OS) z kluczowymi drugorzędowymi punktami końcowymi skuteczności, takimi jak przeżycie bez progresji choroby (PFS) i całkowity odsetek odpowiedzi (ORR) w ocenie badacza wg kryteriów RECIST 1.1. Mediana OS wyniosła 12,9 miesiąca (95% CI: 10,6; 15,2) dla pacjentów w ramieniu EV (n = 301) w porównaniu z 9,0 mies. dla pacjentów otrzymujących chemioterapię (n = 307) (95% CI: 8,1; 10,7) (HR 0,70; 95% CI: 0,56; 0,89; p = 0,0014). Mediana PFS wyniosła odpowiednio 5,6 miesiąca (95% CI: 5,3; 5,8) w porównaniu z 3,7 mies. (95% CI: 3,5; 3,9) (HR 0,62; 95% CI: 0,51; 0,75; p <0,0001). ORR wyniósł 40,6% (95% CI: 34,9; 46,5) w porównaniu z 17,9% (95% CI: 13,7; 22,8; p <0,0001).
Skuteczność u pacjentów niekwalifikujących się do chemioterapii zawierającej cisplatynę oceniano w kohorcie 2 EV-201 (NCT03219333), jednoramiennym, wielokohortowym, międzynarodowym badaniu z udziałem 89 pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym rakiem urotelialnym, którzy otrzymali wcześniej inhibitor PD-1 lub inhibitor PD-L1 i nie kwalifikowali się do chemioterapii zawierającej cisplatynę. Pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności był potwierdzony ORR, oceniany przez komisję centralną, a kluczowym drugorzędowym punktem końcowym skuteczności był czas trwania odpowiedzi. Potwierdzony ORR wyniósł 51% (95% CI: 39,8; 61,3), w tym u 22% chorych stwierdzono odpowiedź całkowitą, a mediana czasu trwania odpowiedzi wyniosła 13,8 miesiąca (95% CI: 6,4; niemożliwa do oszacowania).
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi, w tym nieprawidłowościami laboratoryjnymi (≥20%), były wysypka, zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, zwiększenie stężenia glukozy, zwiększenie stężenia kreatyniny, zmęczenie, neuropatia obwodowa, zmniejszenie liczby limfocytów, łysienie, zmniejszenie apetytu, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, biegunka, zmniejszenie stężenia sodu, nudności, świąd, zmniejszenie stężenia fosforanów, zaburzenia smaku, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, niedokrwistość, zmniejszenie stężenia albumin, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych, zwiększenie stężenia moczanów, zwiększenie aktywności lipazy, zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie masy ciała i suchość skóry.
• otrzymywali wcześniej inhibitor receptora programowanej śmierci 1 (ang. programmed death receptor 1, PD-1) lub liganda programowanej śmierci komórki (PD-L1) i chemioterapię zawierającą platynę.
• nie kwalifikują się do chemioterapii zawierającej cisplatynę i otrzymywali wcześniej co najmniej jedną linię leczenia.
Podstawą przyspieszonej rejestracji było otwarte, randomizowane, wieloośrodkowe badanie EV-301 (NCT03474107). Do badania włączono 608 pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym rakiem urotelialnym, którzy otrzymywali wcześniej inhibitor PD-1 lub PD-L1 oraz chemioterapię opartą na platynie. Pacjenci zostali przydzieleni losowo (1:1) do grupy otrzymującej enfortumab vedotin-ejfv (EV) 1,25 mg/kg w 1., 8. i 15. dniu 28-dniowego cyklu lub chemioterapię jednoskładnikową wybraną przez badacza (docetaksel, paklitaksel lub winflunina).
Pierwszorzędowym punktem końcowym oceny skuteczności był całkowity czas przeżycia całkowitego (OS) z kluczowymi drugorzędowymi punktami końcowymi skuteczności, takimi jak przeżycie bez progresji choroby (PFS) i całkowity odsetek odpowiedzi (ORR) w ocenie badacza wg kryteriów RECIST 1.1. Mediana OS wyniosła 12,9 miesiąca (95% CI: 10,6; 15,2) dla pacjentów w ramieniu EV (n = 301) w porównaniu z 9,0 mies. dla pacjentów otrzymujących chemioterapię (n = 307) (95% CI: 8,1; 10,7) (HR 0,70; 95% CI: 0,56; 0,89; p = 0,0014). Mediana PFS wyniosła odpowiednio 5,6 miesiąca (95% CI: 5,3; 5,8) w porównaniu z 3,7 mies. (95% CI: 3,5; 3,9) (HR 0,62; 95% CI: 0,51; 0,75; p <0,0001). ORR wyniósł 40,6% (95% CI: 34,9; 46,5) w porównaniu z 17,9% (95% CI: 13,7; 22,8; p <0,0001).
Skuteczność u pacjentów niekwalifikujących się do chemioterapii zawierającej cisplatynę oceniano w kohorcie 2 EV-201 (NCT03219333), jednoramiennym, wielokohortowym, międzynarodowym badaniu z udziałem 89 pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym rakiem urotelialnym, którzy otrzymali wcześniej inhibitor PD-1 lub inhibitor PD-L1 i nie kwalifikowali się do chemioterapii zawierającej cisplatynę. Pierwszorzędowym punktem końcowym skuteczności był potwierdzony ORR, oceniany przez komisję centralną, a kluczowym drugorzędowym punktem końcowym skuteczności był czas trwania odpowiedzi. Potwierdzony ORR wyniósł 51% (95% CI: 39,8; 61,3), w tym u 22% chorych stwierdzono odpowiedź całkowitą, a mediana czasu trwania odpowiedzi wyniosła 13,8 miesiąca (95% CI: 6,4; niemożliwa do oszacowania).
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi, w tym nieprawidłowościami laboratoryjnymi (≥20%), były wysypka, zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej, zwiększenie stężenia glukozy, zwiększenie stężenia kreatyniny, zmęczenie, neuropatia obwodowa, zmniejszenie liczby limfocytów, łysienie, zmniejszenie apetytu, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, biegunka, zmniejszenie stężenia sodu, nudności, świąd, zmniejszenie stężenia fosforanów, zaburzenia smaku, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, niedokrwistość, zmniejszenie stężenia albumin, zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych, zwiększenie stężenia moczanów, zwiększenie aktywności lipazy, zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie masy ciała i suchość skóry.
