123RF
Futybatynib u pacjentów z wewnątrzwątrobowym rakiem dróg żółciowych z fuzjami FGFR2
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 16.03.2023
Źródło: opr. Katarzyna Stencel, NEJM: „Futibatinib for FGFR2-Rearranged Intrahepatic Cholangiocarcinoma”
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
| Tagi: | futybatynib, rak dróg żółciowych, FGFR2 |
Naukowcy zbadali skuteczność i bezpieczeństwo futybatynibu u wcześniej leczonych pacjentów z wewnątrzwątrobowym rakiem dróg żółciowych z fuzjami lub innymi rearanżacjami FGFR2. Wyniki badań opublikowano w „The New England Journal of Medicine".
Częstość występowania wewnątrzwątrobowego raka dróg żółciowych zwiększa się na całym świecie. Główną opcją leczenia jest chirurgia, jednak u dwóch trzecich pacjentów dochodzi do nawrotu choroby. Odsetek 5-letnich przeżyć całkowitych (OS) wynosi mniej niż 8 proc., a wśród pacjentów z zaawansowaną chorobą mediana OS wynosi około 1 roku. Po niepowodzeniu leczenia pierwszego rzutu (gemcytabina–cisplatyna) stosuje się schemat FOLFOX w drugim rzucie, jednak z niewielką skutecznością (5 proc. obiektywnych odpowiedzi, z medianą OS wynoszącą 6,2 miesiąca).
Fuzje lub rearanżacje FGFR2 występują nawet u 14 proc. pacjentów z wewnątrzwątrobowym rakiem dróg żółciowych. Odpowiedzi na dwa selektywne inhibitory FGFR1–3, pemigatynib i infigratynib, odnotowano u 35,5 proc. i 23,1 proc. pacjentów. Futibatynib jest wysoce selektywnym, nieodwracalnym inhibitorem FGFR1–4, mniej wrażliwym na mutacje oporności niż pemigatynib i infigratynib. Wyniki badania klinicznego I fazy i opisy serii przypadków wykazały trwałą korzyść kliniczną z leczenia futybatynibem pacjentów z rakiem dróg żółciowych z mutacjami FGFR, u których doszło do progresji choroby po wcześniejszym leczeniu inhibitorem FGFR.
Do międzynarodowego, otwartego, jednogrupowego badania II fazy FOENIX-CCA2 włączono pacjentów z nieoperacyjnym lub przerzutowym wewnątrzwątrobowym rakiem dróg żółciowych z obecnością fuzji lub rearanżacji FGFR2 i progresją choroby po jednej lub kilku wcześniejszych liniach leczenia systemowego z wyłączeniem inhibitorów FGFR. Pacjenci otrzymywali doustnie futibatynib w dawce 20 mg raz na dobę w sposób ciągły. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek obiektywnych odpowiedzi (odpowiedź częściowa lub całkowita), ocenianych centralnie w sposób niezależny. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały czas trwania odpowiedzi, przeżycie wolne od progresji choroby (PFS), OS, bezpieczeństwo i wyniki oceniane przez pacjentów.
Do badania włączono łącznie 103 pacjentów, którzy otrzymali futibatynib. W sumie 43 ze 103 pacjentów (42 proc.; 95 proc. CI 32 do 52) uzyskało odpowiedź, a mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 9,7 miesiąca. Odpowiedzi były podobne we wszystkich podgrupach, w tym u pacjentów wcześniej leczonych, w wieku podeszłym oraz ze współwystępującymi mutacjami TP53. Przy medianie okresu obserwacji wynoszącej 17,1 miesiąca mediana PFS wyniosła 9 miesięcy, a OS 21,7 miesiąca.
Częste zdarzenia niepożądane związane z leczeniem stopnia 3. obejmowały hiperfosfatemię (30 proc. pacjentów), zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej (7 proc.), zapalenie jamy ustnej (6 proc.) i zmęczenie (6 proc.). U 2 proc. pacjentów całkowicie zakończono leczenie futybatynibem z powodu działań niepożądanych związanych z leczeniem. Nie odnotowano zgonów związanych z leczeniem. Jakość życia utrzymywała się przez cały okres leczenia.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
Fuzje lub rearanżacje FGFR2 występują nawet u 14 proc. pacjentów z wewnątrzwątrobowym rakiem dróg żółciowych. Odpowiedzi na dwa selektywne inhibitory FGFR1–3, pemigatynib i infigratynib, odnotowano u 35,5 proc. i 23,1 proc. pacjentów. Futibatynib jest wysoce selektywnym, nieodwracalnym inhibitorem FGFR1–4, mniej wrażliwym na mutacje oporności niż pemigatynib i infigratynib. Wyniki badania klinicznego I fazy i opisy serii przypadków wykazały trwałą korzyść kliniczną z leczenia futybatynibem pacjentów z rakiem dróg żółciowych z mutacjami FGFR, u których doszło do progresji choroby po wcześniejszym leczeniu inhibitorem FGFR.
Do międzynarodowego, otwartego, jednogrupowego badania II fazy FOENIX-CCA2 włączono pacjentów z nieoperacyjnym lub przerzutowym wewnątrzwątrobowym rakiem dróg żółciowych z obecnością fuzji lub rearanżacji FGFR2 i progresją choroby po jednej lub kilku wcześniejszych liniach leczenia systemowego z wyłączeniem inhibitorów FGFR. Pacjenci otrzymywali doustnie futibatynib w dawce 20 mg raz na dobę w sposób ciągły. Pierwszorzędowym punktem końcowym był odsetek obiektywnych odpowiedzi (odpowiedź częściowa lub całkowita), ocenianych centralnie w sposób niezależny. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały czas trwania odpowiedzi, przeżycie wolne od progresji choroby (PFS), OS, bezpieczeństwo i wyniki oceniane przez pacjentów.
Do badania włączono łącznie 103 pacjentów, którzy otrzymali futibatynib. W sumie 43 ze 103 pacjentów (42 proc.; 95 proc. CI 32 do 52) uzyskało odpowiedź, a mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 9,7 miesiąca. Odpowiedzi były podobne we wszystkich podgrupach, w tym u pacjentów wcześniej leczonych, w wieku podeszłym oraz ze współwystępującymi mutacjami TP53. Przy medianie okresu obserwacji wynoszącej 17,1 miesiąca mediana PFS wyniosła 9 miesięcy, a OS 21,7 miesiąca.
Częste zdarzenia niepożądane związane z leczeniem stopnia 3. obejmowały hiperfosfatemię (30 proc. pacjentów), zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej (7 proc.), zapalenie jamy ustnej (6 proc.) i zmęczenie (6 proc.). U 2 proc. pacjentów całkowicie zakończono leczenie futybatynibem z powodu działań niepożądanych związanych z leczeniem. Nie odnotowano zgonów związanych z leczeniem. Jakość życia utrzymywała się przez cały okres leczenia.
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel
