Immunoterapia związana z mniejszą liczbą powikłań w porównaniu do standardowej chemioterapii
Autor: Marta Koblańska
Data: 25.02.2020
Źródło: Katarzyna Stencel/Magee DE, Hird AE, Klaassen Z i wsp. Adverse event profile for immunotherapy agents compared with chemotherapy in solid organ tumors: a systematic review and meta-analysis of randomized clinical trials. Annals of Oncology
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
Jak wskazują wyniki najnowszej metaanalizy opublikowanej w Annals of Oncology, u chorych na zaawansowane nowotwory lite leczonych inhibitorami immunologicznych punktów kontrolnych stwierdza się mniejszy odsetek działań niepożądanych lub zgonów związanych z działaniami niepożądanymi w porównaniu do chorych leczonych klasyczną chemioterapią. W grupie chorych leczonych chemioterapią częściej stwierdza się zmęczenie i biegunkę. Do metaanalizy włączono 12,7 tysiąca chorych leczonych w ramach 22 badań klinicznych.
Liczne badania kliniczne II I III fazy wykazały wyższość inhibitorów immunologicznych punktów kontroli (immune checkpoint inhibitors) w zakresie skuteczności leczenia nad standardową chemioterapią. Badania wykazały również rzadsze występowanie działań niepożądanych podczas immunoterapii. Działania niepożądane immunoterapii i chemioterapii różnią się nasileniem, rodzajem oraz mechanizmem powstawania.
Celem metaanalizy była ocena ilości nasilonych działań niepożądanych u chorych na zaawansowane nowotwory lite leczonych przeciwciałami anty PD-1, anty PD-L1 oraz anty CTLA-4 w porównaniu do chorych leczonych standardową chemioterapią. Do metaanalizy włączono wyniki badań klinicznych, które porównywały bezpośrednio inhibitory immunologicznych punktów kontrolnych z chemioterapią i w których uwzględniono działania niepożądane o nasileniu co najmniej G3 według kryteriów CTCAE. Oceniono dodatkowo odsetek wszystkich działań niepożądanych, odsetek chorych, u których zakończono leczenie z powodu działań niepożądanych oraz odsetek zgonów związanych z leczeniem. Oceniano też odsetek szczególnych działań niepożądanych takich jak zmęczenie, biegunka, ostra niewydolność nerek, zapalenie jelita, niezakaźne zapalenie płuc i niedoczynność tarczycy.
W grupie chorych leczonych inhibitorami immunologicznych punktów kontrolnych u 16,5% chorych stwierdzono działania niepożądane w stopniu 3. lub wyższym podczas gdy w grupie chorych otrzymujących chemioterapię odsetek ten wynosił 41,09% (OR 0,26; 95% CI 0,19-0,35). U chorych otrzymujących inhibitory immunologicznych punktów kontrolnych stwierdzono niższy odsetek wszystkich działań niepożądanych (OR 0,35; 95% CI 0,28-0,44), przerwania terapii z uwagi na działania niepożądane (OR 0,55; 95% CI 0,39-0,78) i zgonów spowodowanych działaniami niepożądanymi leczenia (OR 0,67; 95% 0,46-0,98).
U chorych otrzymujących chemioterapię częściej niż w grupie chorych leczonych inhibitorami immunologicznych punktów kontrolnych notowano zmęczenie (25,1% vs 15,83%), biegunkę (14,97% vs 11,13%) i ostrą niewydolność nerek (1,79% vs 1,31%). Rzadziej natomiast notowano zapalenie okrężnicy (1,02% vs 0,26%), niezakaźne zapalenie płuc (3,36% vs 0,36%) i niedoczynność tarczycy (6,82% vs 0,37%).
Celem metaanalizy była ocena ilości nasilonych działań niepożądanych u chorych na zaawansowane nowotwory lite leczonych przeciwciałami anty PD-1, anty PD-L1 oraz anty CTLA-4 w porównaniu do chorych leczonych standardową chemioterapią. Do metaanalizy włączono wyniki badań klinicznych, które porównywały bezpośrednio inhibitory immunologicznych punktów kontrolnych z chemioterapią i w których uwzględniono działania niepożądane o nasileniu co najmniej G3 według kryteriów CTCAE. Oceniono dodatkowo odsetek wszystkich działań niepożądanych, odsetek chorych, u których zakończono leczenie z powodu działań niepożądanych oraz odsetek zgonów związanych z leczeniem. Oceniano też odsetek szczególnych działań niepożądanych takich jak zmęczenie, biegunka, ostra niewydolność nerek, zapalenie jelita, niezakaźne zapalenie płuc i niedoczynność tarczycy.
W grupie chorych leczonych inhibitorami immunologicznych punktów kontrolnych u 16,5% chorych stwierdzono działania niepożądane w stopniu 3. lub wyższym podczas gdy w grupie chorych otrzymujących chemioterapię odsetek ten wynosił 41,09% (OR 0,26; 95% CI 0,19-0,35). U chorych otrzymujących inhibitory immunologicznych punktów kontrolnych stwierdzono niższy odsetek wszystkich działań niepożądanych (OR 0,35; 95% CI 0,28-0,44), przerwania terapii z uwagi na działania niepożądane (OR 0,55; 95% CI 0,39-0,78) i zgonów spowodowanych działaniami niepożądanymi leczenia (OR 0,67; 95% 0,46-0,98).
U chorych otrzymujących chemioterapię częściej niż w grupie chorych leczonych inhibitorami immunologicznych punktów kontrolnych notowano zmęczenie (25,1% vs 15,83%), biegunkę (14,97% vs 11,13%) i ostrą niewydolność nerek (1,79% vs 1,31%). Rzadziej natomiast notowano zapalenie okrężnicy (1,02% vs 0,26%), niezakaźne zapalenie płuc (3,36% vs 0,36%) i niedoczynność tarczycy (6,82% vs 0,37%).
