Niepewny związek pomiędzy polipami pęcherzyka żółciowego a rakiem pęcherzyka żółciowego
Autor: Anna Soboń
Data: 26.05.2020
Źródło: jamanetworkopen.com
Opracował: Mikołaj Kamiński
Opracował: Mikołaj Kamiński
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Na łamach JAMA Network Open przedstawiono wyniki retrospektywnej analizy mającej zbadać związki pomiędzy polipami pęcherzyka żółciowego a późniejszym powstaniem raka pęcherzyka żółciowego.
U około 4% dorosłych poddanych ultrasonografii jamy brzusznej znajduje się polipy pęcherzyka żółciowego. Wykrycie polipa pęcherzyka jest wskazaniem do dalszego nadzoru polipa za pomocą ultrasonografii. Obecnie uważa się, że polip osiągający rozmiary 1 cm i więcej jest przesłaniem do cholecystektomii.
W badaniu wykorzystano rekordy ponad 622 tys. pacjentów z Kalifornii. Wśród tej grupy u 35.870 (5,8%) wykryto polipa pęcherzyka żółciowego. W tej grupie u 19 (0,053%) z pacjentów rozpoznano raka pęcherzyka żółciowego podczas gdy u 316 z 586.357 (0,054%) pacjentów bez wcześniejszego polipa zdiagnozowano raka pęcherzyka żółciowego; różnica częstości była nieistotna statystycznie. W podgrupie pacjentów u których rozpoznano polipa i zarejestrowano obserwacje przez 10 lat (w sumie 6359 pacjentów) polipy mniejsze niż 6 mm zwiększyły swoją średnicę o co najmniej 2 mm w ciągu 10 lat u 66,2% pacjentów, a polipy które pierwotnie miały średnicę pomiędzy 6 a 10 mm urosło o co najmniej 2 mm w ciągu 10 lat u 52,9% obserwowanych.
Częstość raka pęcherzyka żółciowego była niewielka zarówno u osób u których wcześniej rozpoznano (lub nie) polipa pęcherzyka żółciowego. Badanie stanowi istotny głos w dyskusji na temat obserwacji pacjentów z polipem pęcherzyka żółciowego. Być może nadzór ultrasonograficzny nie ma klinicznego sensu. Jednakże, ta hipoteza powinna zostać zweryfikowana w prospektywnym, randomizowanym badaniu.
W badaniu wykorzystano rekordy ponad 622 tys. pacjentów z Kalifornii. Wśród tej grupy u 35.870 (5,8%) wykryto polipa pęcherzyka żółciowego. W tej grupie u 19 (0,053%) z pacjentów rozpoznano raka pęcherzyka żółciowego podczas gdy u 316 z 586.357 (0,054%) pacjentów bez wcześniejszego polipa zdiagnozowano raka pęcherzyka żółciowego; różnica częstości była nieistotna statystycznie. W podgrupie pacjentów u których rozpoznano polipa i zarejestrowano obserwacje przez 10 lat (w sumie 6359 pacjentów) polipy mniejsze niż 6 mm zwiększyły swoją średnicę o co najmniej 2 mm w ciągu 10 lat u 66,2% pacjentów, a polipy które pierwotnie miały średnicę pomiędzy 6 a 10 mm urosło o co najmniej 2 mm w ciągu 10 lat u 52,9% obserwowanych.
Częstość raka pęcherzyka żółciowego była niewielka zarówno u osób u których wcześniej rozpoznano (lub nie) polipa pęcherzyka żółciowego. Badanie stanowi istotny głos w dyskusji na temat obserwacji pacjentów z polipem pęcherzyka żółciowego. Być może nadzór ultrasonograficzny nie ma klinicznego sensu. Jednakże, ta hipoteza powinna zostać zweryfikowana w prospektywnym, randomizowanym badaniu.