Ozymertynib skuteczny u chorych z rzadkimi mutacjami w genie EGFR
Redaktor: Aleksandra Lang
Data: 06.02.2024
Źródło: jamanetwork.com/journals/jamaoncology/article-abstract/2812295, Katarzyna Stencel
Badanie UNICORN spełniło swój pierwszorzędowy punkt końcowy. Ozymertynib wykazał aktywność kliniczną i aceptowalny profil toksyczności u wcześniej nieleczonych chorych na przerzutowego niedrobnokomórkowego raka płuca z obecnością rzadkich mutacji w genie EGFR, innych niż insercja w eksonie 20.
Odsetek odpowiedzi na leczenie wynosił 55 proc., mediana czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) – 9,4 miesiąca, a mediana czasu odpowiedzi na leczenie (ang. duration of response, DoR) – 22,7 miesiąca. Wyniki badania UNICORN opublikowano w listopadzie w „JAMA Oncology”.
Około 14 proc. mutacji w genie EGFR stanowią mutacje inne niż delecja w eksonie 19 i substytucja L858R w eksonie 21, czyli insercja w eksonie 20 (5 proc.) orz inne mutacje w eksonach od 18 do 21, np. ex18G719X, ex20S768I czy ex21L861Q. Około 14 proc. rzadkich mutacji w genie EGFR współistnieje z innymi mutacjami, czy to częstymi, czy z innymi rzadkimi (mutacje złożone). U chorych z częstymi mutacjami odsetek odpowiedzi na leczenie wynosi 60-70 proc., a mediana czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) wynosi od 9 do 19 miesięcy.
Badanie UICORN to wieloośrodkowe otwarte jednoramienne badanie 2. fazy u wcześniej nieleczonych chorych na nie drobnokomórkowego raka płuca z obecnością rzadkich mutacji w genie EGFR, innych niż insercja w eksonie 20. W okresie od kwietnia 2020 roku do maja 2022 roku do badania włączono 42 chorych, którzy otrzymywali ozymertynib w dawce 80 mg na dobę. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był odsetek odpowiedzi na leczenie (ang. overall response rate, ORR), podczas gdy drugorzędowe punkty kontrolne obejmowały odsetek kontroli choroby (ang. disease control rate, DCR), PFS, czas do niepowodzenia leczenia (ang. time to treatment failure, TTF), czas przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) oraz bezpieczeństwo leczenia.
Do najczęstszych rzadkich mutacji należały mutacja G719X (50 proc.), S768I (25,0 proc.) oraz L861Q (20,0 proc.). Odsetek odpowiedzi na leczenie wynosił 55 proc. (90 proc. CI 40,9-68,5 proc.). Odsetek kontroli choroby był wyższy i wynosił 90 proc., mediana PFS wynosiła 9,4 miesiąca, a mediana TTF 9,5 miesiąca. Po okresie obserwacji z medianą wynoszącą 12,7 miesiąca mediana OS nie została osiągnięta, a mediana DoR wynosiła 22,7 miesiąca. Wyniki badania były lepsze u chorych ze złożonymi mutacjami (ORR 66,7 proc. wobec 45,5 proc., mPFS 9,8 miesiąca wobec 5,4 miesiąca, mOS nieosiągnięta wobec 22,7 miesiąca).
Zdarzenia niepożądane w stopniu 3. lub 4. stwierdzono u 27,5 proc. chorych, a śródmiąższowe zapalenie płuc zaraportowano u 12,5 proc. chorych.
Aktualnie toczą się badania kliniczne 3. fazy u chorych z rzadkimi mutacjami w genie EGFR porównujące skuteczność i bezpieczeństwo afatynibu i chemioterapii opartej na pochodnych platyny.
Około 14 proc. mutacji w genie EGFR stanowią mutacje inne niż delecja w eksonie 19 i substytucja L858R w eksonie 21, czyli insercja w eksonie 20 (5 proc.) orz inne mutacje w eksonach od 18 do 21, np. ex18G719X, ex20S768I czy ex21L861Q. Około 14 proc. rzadkich mutacji w genie EGFR współistnieje z innymi mutacjami, czy to częstymi, czy z innymi rzadkimi (mutacje złożone). U chorych z częstymi mutacjami odsetek odpowiedzi na leczenie wynosi 60-70 proc., a mediana czasu wolnego od progresji choroby (ang. progression free survival, PFS) wynosi od 9 do 19 miesięcy.
Badanie UICORN to wieloośrodkowe otwarte jednoramienne badanie 2. fazy u wcześniej nieleczonych chorych na nie drobnokomórkowego raka płuca z obecnością rzadkich mutacji w genie EGFR, innych niż insercja w eksonie 20. W okresie od kwietnia 2020 roku do maja 2022 roku do badania włączono 42 chorych, którzy otrzymywali ozymertynib w dawce 80 mg na dobę. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był odsetek odpowiedzi na leczenie (ang. overall response rate, ORR), podczas gdy drugorzędowe punkty kontrolne obejmowały odsetek kontroli choroby (ang. disease control rate, DCR), PFS, czas do niepowodzenia leczenia (ang. time to treatment failure, TTF), czas przeżycia całkowitego (ang. overall survival, OS) oraz bezpieczeństwo leczenia.
Do najczęstszych rzadkich mutacji należały mutacja G719X (50 proc.), S768I (25,0 proc.) oraz L861Q (20,0 proc.). Odsetek odpowiedzi na leczenie wynosił 55 proc. (90 proc. CI 40,9-68,5 proc.). Odsetek kontroli choroby był wyższy i wynosił 90 proc., mediana PFS wynosiła 9,4 miesiąca, a mediana TTF 9,5 miesiąca. Po okresie obserwacji z medianą wynoszącą 12,7 miesiąca mediana OS nie została osiągnięta, a mediana DoR wynosiła 22,7 miesiąca. Wyniki badania były lepsze u chorych ze złożonymi mutacjami (ORR 66,7 proc. wobec 45,5 proc., mPFS 9,8 miesiąca wobec 5,4 miesiąca, mOS nieosiągnięta wobec 22,7 miesiąca).
Zdarzenia niepożądane w stopniu 3. lub 4. stwierdzono u 27,5 proc. chorych, a śródmiąższowe zapalenie płuc zaraportowano u 12,5 proc. chorych.
Aktualnie toczą się badania kliniczne 3. fazy u chorych z rzadkimi mutacjami w genie EGFR porównujące skuteczność i bezpieczeństwo afatynibu i chemioterapii opartej na pochodnych platyny.
