123RF
Przewlekłe zaparcia jako czynnik ryzyka nowotworu jelita grubego?
| Tagi: | Szwecja, badanie populacyjne, czynnik ryzyka |
Przed wykryciem raka jelita grubego u niespełna 10 proc. pacjentów stwierdzono obecność przewlekłych zaparć. W grupie kontrolnej takich przypadków było prawie 9 proc., co mogło wskazywać na zwiększone ryzyko wystąpienia choroby u osób z wcześniej obecnym przewlekłym zaparciem.
Przewlekłe zaparcie może być czynnikiem ryzyka raka jelita grubego – na skutek spowolnionego pasażu jelitowego czynniki kancerogenne w trakcie formowania się stolca mogą mieć dłuższy kontakt ze śluzówką jelita grubego i przez to zwiększać ryzyko powstania onkogennych mutacji. Na łamach „Clinical Gastroenterology and Hepatology” ukazały się wyniki retrospektywnego szwedzkiego badania dotyczącego związku pomiędzy występowaniem przewlekłych zaparć a ryzykiem raka jelita grubego.
Badacze wykorzystali dane pochodzące ze szwedzkiego systemu ubezpieczeń zdrowotnych z lat 2007–2016. W sumie zidentyfikowali 41 299 przypadków raka jelita grubego i do każdego dobrali po 5 osób stanowiących grupę kontrolną, sparowanych pod względem wieku i płci. Występowanie przewlekłego zaparcia zdefiniowali jako przepisanie co najmniej dwa razy środków przeczyszczających w odstępie co najmniej sześciu miesięcy.
Ogółem przed wykryciem raka jelita grubego u 3943 pacjentów stwierdzono obecność przewlekłych zaparć, co stanowiło 9,5 proc. całej grupy. W grupie kontrolnej takich przypadków było 8,8 proc., co mogło wskazywać na zwiększone ryzyko wystąpienia raka jelita grubego u osób z wcześniej obecnym przewlekłym zaparciem (OR = 1,10; 95% CI: 1,06–1,14). Gdy jednak wzięto pod uwagę porównania rodzeństwa oraz gdy wykorzystano dane z lat 1989–2016 (dane gorszej jakości, a zaparcia ustalono na podstawie diagnoz z poradni specjalistycznych), nie zaobserwowano istotnego związku pomiędzy występowaniem przewlekłych zaparć a ryzykiem wystąpienia raka jelita grubego.
Szwedzkie dane populacyjne nie wskazują jednoznacznie na związek pomiędzy występowaniem przewlekłych zaparć a ryzykiem rozwoju raka jelita grubego w przyszłości.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
Badacze wykorzystali dane pochodzące ze szwedzkiego systemu ubezpieczeń zdrowotnych z lat 2007–2016. W sumie zidentyfikowali 41 299 przypadków raka jelita grubego i do każdego dobrali po 5 osób stanowiących grupę kontrolną, sparowanych pod względem wieku i płci. Występowanie przewlekłego zaparcia zdefiniowali jako przepisanie co najmniej dwa razy środków przeczyszczających w odstępie co najmniej sześciu miesięcy.
Ogółem przed wykryciem raka jelita grubego u 3943 pacjentów stwierdzono obecność przewlekłych zaparć, co stanowiło 9,5 proc. całej grupy. W grupie kontrolnej takich przypadków było 8,8 proc., co mogło wskazywać na zwiększone ryzyko wystąpienia raka jelita grubego u osób z wcześniej obecnym przewlekłym zaparciem (OR = 1,10; 95% CI: 1,06–1,14). Gdy jednak wzięto pod uwagę porównania rodzeństwa oraz gdy wykorzystano dane z lat 1989–2016 (dane gorszej jakości, a zaparcia ustalono na podstawie diagnoz z poradni specjalistycznych), nie zaobserwowano istotnego związku pomiędzy występowaniem przewlekłych zaparć a ryzykiem wystąpienia raka jelita grubego.
Szwedzkie dane populacyjne nie wskazują jednoznacznie na związek pomiędzy występowaniem przewlekłych zaparć a ryzykiem rozwoju raka jelita grubego w przyszłości.
Opracowanie: lek. Mikołaj Kamiński
