Rak jajnika – u których pacjentek spodziewać się konieczności transfuzji preparatów krwiopochodnych?
Autor: Alicja Kostecka
Data: 18.10.2018
Źródło: DM/www.ajog.org/article/S0002-9378(18)30759-2/fulltext
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | rak jajnika |
Według danych Krajowego Rejestru Nowotworów rak jajnika jest 6. najczęstszym nowotworem u kobiet i rocznie powoduje ponad 2500 zgonów. Długi okres bezobjawowy i (w większości przypadków) agresywny przebieg choroby stwarzają konieczność optymalizacji postępowania terapeutycznego tak, by możliwie w największym stopniu unikać powikłań, zwłaszcza tych najcięższych.
Część chorych jest leczonych chirurgicznie, co z kolei wiąże się z utratą krwi. Wydaje się zatem istotne, by znać czynniki ryzyka konieczności przetaczania preparatów krwiopochodnych. Pozwoli to na wyodrębnienie grup wysokiego ryzyka i przygotowanie się na odpowiednie postępowanie.
Ponadto wiele pacjentek cierpi na niedokrwistość w przebiegu leczenia; transfuzje preparatów krwiopochodnych mogą w tym przypadku pomóc w łagodzeniu objawów, ale są drogie, mają ograniczoną dostępność i – co najważniejsze - są powiązane ze zwiększoną 30-dniową śmiertelnością po procedurach chirurgicznych.
Zespół naukowców z Temple University Hospital w Filadelfii dokonali retrospektywnej analizy obejmującej pacjentki z rakiem jajnika poddane leczeniu chirurgicznemu. Z 3470 pacjentek aż 891 (25,7%) otrzymało preparaty krwiopochodne w ciągu 30 dni po zabiegu.
Czynnikami ryzyka okazały się wiek (OR 1,90, p<0,01), rasa czarna (OR 2,30, p<0,01), wodobrzusze (OR 1,89, p=0,02) przedoperacyjny poziom hematokrytu <30% (OR 10,70, p<0,01), przedoperacyjna liczba płytek krwi > 400 × 109/L (OR 1,75, p<0,01), IV stadium zaawansowania klinicznego (OR 1,71, p<0,01), operacje otwarte (OR 7,88, p<0,01), co najmniej 3-godzinny czas operacji (OR 2,19, p<0,01) oraz dodatkowe zabiegi chirurgiczne obejmujące resekcję jelita grubego (OR 4,23, p<0,01) czy resekcję pęcherza moczowego/moczowodów (OR 1,69, p=0,02.
Badacze podają także, że przedoperacyjna ocena ryzyka, w której wykorzystano wiedzę o wymienionych czynnikach, pozwoliła na dokładne przewidzenie konieczności transfuzji.
Na drugim biegunie znajduje się z kolei zwiększona krzepliwość krwi w przebiegu choroby; niedawno rozpoczęto badanie, którego celem jest określenie skuteczności zastosowania niewielkich dawek rosuwastatyny i heparyny drobnocząsteczkowej w zapobieganiu epizodom zakrzepowo-zatorowym w tej grupie pacjentek.
Ponadto wiele pacjentek cierpi na niedokrwistość w przebiegu leczenia; transfuzje preparatów krwiopochodnych mogą w tym przypadku pomóc w łagodzeniu objawów, ale są drogie, mają ograniczoną dostępność i – co najważniejsze - są powiązane ze zwiększoną 30-dniową śmiertelnością po procedurach chirurgicznych.
Zespół naukowców z Temple University Hospital w Filadelfii dokonali retrospektywnej analizy obejmującej pacjentki z rakiem jajnika poddane leczeniu chirurgicznemu. Z 3470 pacjentek aż 891 (25,7%) otrzymało preparaty krwiopochodne w ciągu 30 dni po zabiegu.
Czynnikami ryzyka okazały się wiek (OR 1,90, p<0,01), rasa czarna (OR 2,30, p<0,01), wodobrzusze (OR 1,89, p=0,02) przedoperacyjny poziom hematokrytu <30% (OR 10,70, p<0,01), przedoperacyjna liczba płytek krwi > 400 × 109/L (OR 1,75, p<0,01), IV stadium zaawansowania klinicznego (OR 1,71, p<0,01), operacje otwarte (OR 7,88, p<0,01), co najmniej 3-godzinny czas operacji (OR 2,19, p<0,01) oraz dodatkowe zabiegi chirurgiczne obejmujące resekcję jelita grubego (OR 4,23, p<0,01) czy resekcję pęcherza moczowego/moczowodów (OR 1,69, p=0,02.
Badacze podają także, że przedoperacyjna ocena ryzyka, w której wykorzystano wiedzę o wymienionych czynnikach, pozwoliła na dokładne przewidzenie konieczności transfuzji.
Na drugim biegunie znajduje się z kolei zwiększona krzepliwość krwi w przebiegu choroby; niedawno rozpoczęto badanie, którego celem jest określenie skuteczności zastosowania niewielkich dawek rosuwastatyny i heparyny drobnocząsteczkowej w zapobieganiu epizodom zakrzepowo-zatorowym w tej grupie pacjentek.
