Rybocyklib wydłuża czas przeżycia całkowitego u pacjentek z rakiem piersi

Rak piersi stanowi około jedną czwartą wszystkich zachorowań na nowotwory u kobiet. Objęcie populacji programem badań przesiewowych sprawiło, że w wielu przypadkach rokowanie jest dobre, jednak wciąż wiele pacjentek cierpi z powodu zaawansowanego nowotworu. Pozytywne wieści płyną z badania opublikowanego na łamach The New England Journal of Medicine.

W przypadku zaawansowanego raka piersi hormonozależnego, HER-2 ujemnego, skuteczną opcją terapeutyczną jest zastosowanie rybocyklibu, inhibitora CDK4 i CDK6, w skojarzeniu z hormonoterapią. Badanie MONALEESA-2 wykazało, że rybocyklib w skojarzeniu z letrozolem wydłuża istotnie wydłuża czas przeżycia wolnego od choroby. Tym razem sprawdzono, czy lek prowadzi do wydłużenia czasu przeżycia całkowitego.

Przeprowadzono randomizowane badanie, w którym 672 pacjentki przydzielono do grupy otrzymującej rybocyklib z hormonoterapią (goserelina, inhibitor aromatazy lub tamoksyfen) lub hormonoterapię i placebo. Wśród kobiet otrzymujących lek biologiczny odnotowano mniejszy odsetek zgonów (24,8% vs. 32,3%). Po 42 miesiącach terapii skojarzenie hormonoterapii z rybocyklibem skutkowało szacowanym całkowitym czasem przeżycia na poziomie 70,2% w porównaniu do 46% w grupie kontrolnej (p=0,00973). Ponadto w grupie badawczej czas do wystąpienia progresji choroby lub zgonu okazał się istotnie dłuższy. Nie zgłoszono nowych, nieznanych wcześniej działań niepożądanych wywoływanych przez rybocyklib.