Skuteczność tepotynibu w MET+ NDRP- uaktualnione wyniki badania klinicznego VISION
Redaktor: Anna Soboń
Data: 14.09.2020
Źródło: Paik P., Felip E., Veillon R. Tepotynib in non-small-cell lung cancer with MET exon 14 skipping mutations. New England Journal of Medicine, 2020
Opracowała: Katarzyna Stencel
Opracowała: Katarzyna Stencel
W New England Journal of Medicine ukazały się uaktualnione wyniki badania klinicznego VISION. Wykazano, że zastosowanie tepotynibu u chorych na NDRP z obecnością „mutacji skaczącej” w eksonie 14 genu MET wiąże się z częściową odpowiedzią na leczenie u blisko połowy chorych. Najczęstsze działanie niepożądane tepotynibu w stopniu 3. lub wyższym to obrzęki obwodowe.
Zaburzenia w obrębie genu MET stwierdza się u 3-4% chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca, a „mutacja skacząca” w eksonie 14 genu MET występuje najczęściej po 70 roku życia.
Tepotynib jest wysoce selektywnym, doustnym inhibitorem kinazy tyrozynowej MET. Jego skuteczność i bezpieczeństwo oceniano w wielokohortowym, otwartym badaniu klinicznym II fazy VISION. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był odsetek odpowiedzi na leczenie w ocenie niezależnego komitetu u chorych, u których okres obserwacji trwał co najmniej 9 miesięcy. Odpowiedź na leczenie oceniano w zależności od tego czy „mutację skaczącą” w eksonie 14 genu MET stwierdzono w tkance guza czy w biopsji płynnej. Tepotynib podawano doustnie w dawce 500 mg raz na dobę.
Do 1 stycznia 2020 roku tepotynib otrzymało 152 chorych, a u 99 okres obserwacji trwał co najmniej 9 miesięcy. Odsetek odpowiedzi na leczenie w ocenie niezależnej komisji wynosił 46% (95% CI 36-57), a mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 11,1 miesiąca.
W grupie chorych, u których mutację w genie MET stwierdzono w biopsji płynnej (n=66) odsetek odpowiedzi na leczenie wynosi 48% (95% CI 36-61), podczas gdy w grupie chorych, u których mutację stwierdzono w tkance nowotworowej (n=60) odsetek odpowiedzi na leczenie wynosił 50% (95% CI 37-63). Odpowiedź na leczenie w ocenie badacza stwierdzono u 56% chorych niezależnie od metody detekcji mutacji.
Działania niepożądane w stopniu 3. lub wyższym związane z tepotynibem raportowano u 28% chorych, obrzęki obwodowe stwierdzano u 7% chorych. Zaleca się monitorowanie chorych pod kątem obrzęków obwodowych oraz czasowe przerwanie leczenia lub redukcję dawki tepotynibu w przypadku ich nasilenia. U 11% chorych zakończono leczenie z uwagi na działania niepożądane.
Tepotynib jest wysoce selektywnym, doustnym inhibitorem kinazy tyrozynowej MET. Jego skuteczność i bezpieczeństwo oceniano w wielokohortowym, otwartym badaniu klinicznym II fazy VISION. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był odsetek odpowiedzi na leczenie w ocenie niezależnego komitetu u chorych, u których okres obserwacji trwał co najmniej 9 miesięcy. Odpowiedź na leczenie oceniano w zależności od tego czy „mutację skaczącą” w eksonie 14 genu MET stwierdzono w tkance guza czy w biopsji płynnej. Tepotynib podawano doustnie w dawce 500 mg raz na dobę.
Do 1 stycznia 2020 roku tepotynib otrzymało 152 chorych, a u 99 okres obserwacji trwał co najmniej 9 miesięcy. Odsetek odpowiedzi na leczenie w ocenie niezależnej komisji wynosił 46% (95% CI 36-57), a mediana czasu trwania odpowiedzi wynosiła 11,1 miesiąca.
W grupie chorych, u których mutację w genie MET stwierdzono w biopsji płynnej (n=66) odsetek odpowiedzi na leczenie wynosi 48% (95% CI 36-61), podczas gdy w grupie chorych, u których mutację stwierdzono w tkance nowotworowej (n=60) odsetek odpowiedzi na leczenie wynosił 50% (95% CI 37-63). Odpowiedź na leczenie w ocenie badacza stwierdzono u 56% chorych niezależnie od metody detekcji mutacji.
Działania niepożądane w stopniu 3. lub wyższym związane z tepotynibem raportowano u 28% chorych, obrzęki obwodowe stwierdzano u 7% chorych. Zaleca się monitorowanie chorych pod kątem obrzęków obwodowych oraz czasowe przerwanie leczenia lub redukcję dawki tepotynibu w przypadku ich nasilenia. U 11% chorych zakończono leczenie z uwagi na działania niepożądane.
