Stanford University: Nowa metoda diagnostyczna raka zmniejszy liczbę biopsji?
Autor: Marta Koblańska
Data: 07.04.2017
Źródło: ScienceDaily/MK
Zespół prowadzony przez badaczy z Uniwersytetu Stanforda przedstawił nowa metodę diagnostyczną raka bez uciekania się do chirurgii, zwiększając tym samym możliwość wykonywania mniejszej liczby biopsji.
Po raz pierwszy w badaniu klinicznym na ludziach, kobiety z rakiem piersi lub rakiem jajnika otrzymywały dożylne zastrzyki z mikropęcherzykami zdolnymi do wiązania i identyfikacji nowotworu. Badanie zostało opublikowane w Journal of Clinical Oncology.
Dla potrzeb badania 24 kobiety z rakiem jajnika i 21 kobiet z rakiem piersi otrzymywało zastrzyki dożylne z mikropęcherzykami. Klinicyści wykorzystywali zwykłe USG w celu obrazowania guzów w czasie około pół godziny po iniekcji. Nowoczesne technologicznie pęcherzyki gromadziły się w naczyniach krwionośnych guzów, które były zaawansowane, ale nie tych na wstępnym etapie rozwoju. Za obrazowaniem USG guzów znaczonych pęcherzykami podążała biopsja i badanie patologiczne, które potwierdzało rzetelność diagnozy mikropęcherzykami.
Medyczne mikropęcherzyki są kulką fosfolipidów, tego samego materiału, który buduje membrany żyjących komórek. Pęcherzyki mają średnicę 1-4 mikronów i są nieco mniejsze niż erytrocyty. Są wypełniane nieszkodząca miksturą petrofluobutanu i gazu azotowego. Zwykłe mikropęcherzyki zostały zaaprobowane przez FDA i w klinicznym stosowaniu już kilka lat temu. Ale obecne mikropęcherzyki stanowiące rodzaj kontrastu w USA są stosowane jedynie do obrazowania narządów takich jak wątroba poprzez wyświetlanie pęcherzyków jak przechodzą przez naczynia krwionośne. Dotychczas, pęcherzyki nie były wykorzystywane u pacjentów w naczyniach krwionośnych raka.
Mikropęcherzyki wykorzystane w badaniu Stanforda zostały zaprojektowane do wiązania receptora KDR odnalezionego na naczyniach guza, ale nie w zdrowej tkance. Komórki nierakowe nie mają tego receptora. Przy obrazowaniu USG, znaczone mikropęcherzyki zwane MBKDR pojawiają się w sposób jasny, kiedy gromadzą się w guzie. A przy początkowym stadium raka piersi i jajnika, który nie ma KDR, znaczone mikropęcherzyki głównie przez niego przechodzą.
Badacze wskazują, ze zastosowana przez nich technika wydaje się być zarówno bezpieczna jak i czuła. I może być wykorzystywana ze standardowym USG. To obecnie badanie 1 fazy, ale już zespół dąży do organizacji 2 fazy. W tej fazie zmierzy jak dobrze kombinacja MBKDR i USG różnicuje raka od nieraka w guzach piersi i jajnika. Zespół spróbuje się również dowiedzieć jak mały może być guz do zobrazowania mikropęcherzykami KDR. Badacze planują obrazować także w ten sposób nowotwór trzustki.
Jedną z przewag MBKDR jest to, że pęcherzyki pozostają dołączone do guza przez kilkanaście minut a nawet pół godziny. To wystarczy na obrazowanie zarówno raka piersi jak i jajnika. Badacze wskazują, że fakt, iż USG wykrywa wiele odstępstw od normy w piersi, głównie we wczesnym etapie prowadzi do wielu niepotrzebnych biopsji i zabiegów chirurgicznych.
Dla potrzeb badania 24 kobiety z rakiem jajnika i 21 kobiet z rakiem piersi otrzymywało zastrzyki dożylne z mikropęcherzykami. Klinicyści wykorzystywali zwykłe USG w celu obrazowania guzów w czasie około pół godziny po iniekcji. Nowoczesne technologicznie pęcherzyki gromadziły się w naczyniach krwionośnych guzów, które były zaawansowane, ale nie tych na wstępnym etapie rozwoju. Za obrazowaniem USG guzów znaczonych pęcherzykami podążała biopsja i badanie patologiczne, które potwierdzało rzetelność diagnozy mikropęcherzykami.
Medyczne mikropęcherzyki są kulką fosfolipidów, tego samego materiału, który buduje membrany żyjących komórek. Pęcherzyki mają średnicę 1-4 mikronów i są nieco mniejsze niż erytrocyty. Są wypełniane nieszkodząca miksturą petrofluobutanu i gazu azotowego. Zwykłe mikropęcherzyki zostały zaaprobowane przez FDA i w klinicznym stosowaniu już kilka lat temu. Ale obecne mikropęcherzyki stanowiące rodzaj kontrastu w USA są stosowane jedynie do obrazowania narządów takich jak wątroba poprzez wyświetlanie pęcherzyków jak przechodzą przez naczynia krwionośne. Dotychczas, pęcherzyki nie były wykorzystywane u pacjentów w naczyniach krwionośnych raka.
Mikropęcherzyki wykorzystane w badaniu Stanforda zostały zaprojektowane do wiązania receptora KDR odnalezionego na naczyniach guza, ale nie w zdrowej tkance. Komórki nierakowe nie mają tego receptora. Przy obrazowaniu USG, znaczone mikropęcherzyki zwane MBKDR pojawiają się w sposób jasny, kiedy gromadzą się w guzie. A przy początkowym stadium raka piersi i jajnika, który nie ma KDR, znaczone mikropęcherzyki głównie przez niego przechodzą.
Badacze wskazują, ze zastosowana przez nich technika wydaje się być zarówno bezpieczna jak i czuła. I może być wykorzystywana ze standardowym USG. To obecnie badanie 1 fazy, ale już zespół dąży do organizacji 2 fazy. W tej fazie zmierzy jak dobrze kombinacja MBKDR i USG różnicuje raka od nieraka w guzach piersi i jajnika. Zespół spróbuje się również dowiedzieć jak mały może być guz do zobrazowania mikropęcherzykami KDR. Badacze planują obrazować także w ten sposób nowotwór trzustki.
Jedną z przewag MBKDR jest to, że pęcherzyki pozostają dołączone do guza przez kilkanaście minut a nawet pół godziny. To wystarczy na obrazowanie zarówno raka piersi jak i jajnika. Badacze wskazują, że fakt, iż USG wykrywa wiele odstępstw od normy w piersi, głównie we wczesnym etapie prowadzi do wielu niepotrzebnych biopsji i zabiegów chirurgicznych.
