Stosowanie miejscowo inhibitorów kalcyneuryny a ryzyko chłoniaka oraz innych nowotworów

Na łamach „JAMA Dermatology" ukazał się przegląd systematyczny z metaanalizą dotyczący związku pomiędzy stosowaniem miejscowo inhibitorów kalcyneuryny, a ryzykiem nowotworów.

Inhibitory kalcyneuryny w formie miejscowej są stosowane między innymi w leczeniu atopowego zapalenia skóry. W 2006 roku FDA zwróciło uwagę na zagrożenia związane ze stosowaniem miejscowych inhibitorów kalcyneuryny. Amerykański regulator powołał się na opisy przypadków oraz badania na zwierzętach, które wskazywały na potencjalne onkogenne działania tej grupy leków. Na łamach JAMA Dermatology ukazał się przegląd systematyczny z metaanalizą dotyczący związku pomiędzy stosowaniem miejscowo inhibitorów kalcyneuryny, a ryzykiem nowotworów.

Badacze zidentyfikowali w sumie 11 badań w tym 8 badań kohortowych i 3 badania typu case-control studies. W sumie badania obejmowały około 410 000 osób leczonych miejscowo inhibitorami kalcyneuryny i grupę kontrolną złożoną z około 2,8 mln osób. Stosowanie miejscowo inhibitorów kalcyneuryny było związane z wyższym ryzykiem wystąpienia chłoniaka w porównaniu z brakiem leczenia (RR=1,86; 95% CI: 1,39-2,49 oraz w porównaniu zastosowaniem miejscowych sterydów (RR=1,35; 95% CI: 1,13-1,61). W porównaniu z brakiem leczenia, nie odnotowano istotnego związku pomiędzy stosowaniem miejscowo inhibitorów kalcyneuryny i występowania ogółem nowotworów (RR=1,03; 95% CI: 0,92-1,16).

Wyniki metaanalizy sugerują, że stosowanie miejscowo inhibitorów kalcyneuryny może być związane ze zwiększonym o kilkadziesiąt procent ryzykiem chłoniaka. Chłoniaki są rzadkimi nowotworami, na których zapadalność wynosi na całym świecie 1,35 na 100 tys. dzieci i 9,88 na 100 tys. dorosłych. Zatem wystąpienie jednego nadmiarowego chłoniaka wymagałoby stosowania inhibitorów kalcineuryny u 200 tys. dzieci i 30 tys. dorosłych.

CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), RR – Relative Risk (pl. ryzyko względne)

Opracował: lek. med. Mikołaj Kamiński