Talazoparib skuteczny w leczeniu zaawansowanego raka piersi u pacjentek BRCA dodatnich
Autor: Alicja Kostecka
Data: 24.09.2018
Źródło: AK/https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa1802905
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Obecnie pacjentki będące nosicielkami mutacji BRCA-1 coraz częściej otrzymują odpowiednią pomoc; wzrasta także liczba profilaktycznych mastektomii w wymienionej grupie. Jednak wciąż pozostaje sporo pacjentek, u których nie udało się odpowiednio wcześnie wykryć mutacji, wskutek czego rozwinęła się choroba. W związku tym poszukuje się leków, dających szansę na wyleczenie lub przedłużenie życia u pacjentek BRCA dodatnich z zaawansowanym rakiem piersi.
Talazoparib jest inhibitorem polimerazy poli-ADP-rybozy (PARP). Wieloośrodkowy zespół ze Stanów Zjednoczonych przeprowadził randomizowane badanie, oceniające skuteczność leku u pacjentek BRCA-1 i BRCA-2 dodatnich, którego wyniki ukazały się na łamach The New England Journal of Medicine.
Pacjentkom z zaawansowanym rakiem piersi i mutacją genu BRCA-1 lub BRCA-2 przypisano w stosunku 2:1 otrzymanie talazoparibu (1 mg raz na dobę) lub standardowego leku (kapecytabina, eribulina, gemcytabina lub winorelbina w ciągłych cyklach 21-dniowych; decyzję o wyborze leku podejmował lekarz). Najważniejszym celem badania była ocena czasu przeżycia bez progresji.
Spośród 431 pacjentów poddanych randomizacji 287 zostało przydzielonych do przyjęcia talazoparibu, a 144 do standardowej terapii. Średni czas przeżycia bez progresji był znacznie dłuższy w grupie leczonej talazoparibem niż w grupie leczonej standardowo (8,6 miesiąca w porównaniu z 5,6 miesiąca, przedział ufności 95% , od 0,41 do 0,71; P <0,001). Obiektywny odsetek odpowiedzi był wyższy w grupie leczonej talazoparibem niż w grupie leczonej standardowo (62,6% vs. 27,2%, P <0,001). Hematologiczne zdarzenia niepożądane stopnia 3. (głównie niedokrwistość) występowały u 55% pacjentów otrzymujących talazoparib i u 38% pacjentów otrzymujących standardowe leczenie; ogólnie działania niepożądane stopnia 3. wystąpiły odpowiednio u 32% i 38% pacjentów. Korzyści z terapii zgłaszane przez pacjentów faworyzowały talazoparib; zaobserwowano znacząco lepszy stan ogólny pacjentek leczonych talazoparibem i znacznie wydłużony czas do klinicznie znaczącego pogorszenia zarówno pod względem ogólnego stanu zdrowia jak i jakości życia.
Powyższe oraz wiele innych badań, których liczba stale rośnie dowodzą, że już znajdujemy się w erze leków biologicznych; jako przykład (jeden z bardzo wielu) posłuży nam link do listy prowadzonych badań nad skutecznością talazoparibu w wielu różnych wskazaniach onkologicznych.
Pacjentkom z zaawansowanym rakiem piersi i mutacją genu BRCA-1 lub BRCA-2 przypisano w stosunku 2:1 otrzymanie talazoparibu (1 mg raz na dobę) lub standardowego leku (kapecytabina, eribulina, gemcytabina lub winorelbina w ciągłych cyklach 21-dniowych; decyzję o wyborze leku podejmował lekarz). Najważniejszym celem badania była ocena czasu przeżycia bez progresji.
Spośród 431 pacjentów poddanych randomizacji 287 zostało przydzielonych do przyjęcia talazoparibu, a 144 do standardowej terapii. Średni czas przeżycia bez progresji był znacznie dłuższy w grupie leczonej talazoparibem niż w grupie leczonej standardowo (8,6 miesiąca w porównaniu z 5,6 miesiąca, przedział ufności 95% , od 0,41 do 0,71; P <0,001). Obiektywny odsetek odpowiedzi był wyższy w grupie leczonej talazoparibem niż w grupie leczonej standardowo (62,6% vs. 27,2%, P <0,001). Hematologiczne zdarzenia niepożądane stopnia 3. (głównie niedokrwistość) występowały u 55% pacjentów otrzymujących talazoparib i u 38% pacjentów otrzymujących standardowe leczenie; ogólnie działania niepożądane stopnia 3. wystąpiły odpowiednio u 32% i 38% pacjentów. Korzyści z terapii zgłaszane przez pacjentów faworyzowały talazoparib; zaobserwowano znacząco lepszy stan ogólny pacjentek leczonych talazoparibem i znacznie wydłużony czas do klinicznie znaczącego pogorszenia zarówno pod względem ogólnego stanu zdrowia jak i jakości życia.
Powyższe oraz wiele innych badań, których liczba stale rośnie dowodzą, że już znajdujemy się w erze leków biologicznych; jako przykład (jeden z bardzo wielu) posłuży nam link do listy prowadzonych badań nad skutecznością talazoparibu w wielu różnych wskazaniach onkologicznych.
