USP38 może być nowym celem terapeutycznym w glejakach
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | glejak, USP38, wemurafenib, MMPs, LAMPs, JAK2/STAT3 |
W badaniu na modelu nadekspresji i inhibicji USP38 w dwóch liniach komórkowych stwierdzono, że nadekspresja USP38 zmniejsza żywotność i hamuje zdolność migracji komórek glejaka. Podwyższona ekspresja USP38 zmniejsza ekspresję i wydzielanie cząsteczek związanych z adhezją komórkową oraz zwiększa ekspresję białek proapoptotycznych.
Glejaki są najczęściej występującymi nowotworami ośrodkowego układu nerwowego u dorosłych, a glejaki o wysokim stopniu zaawansowania wiążą się z gorszym rokowaniem i krótszym okresem przeżycia.
Proteaza 38 specyficzna dla ubikwityny (USP38) została uznana za negatywny regulator sygnalizacji interferonu typu I. Reguluje ona proces ubikwitynacji kinazy wiążącej TANK 1 (TBK1). Późniejsze badania wykazały, że USP38 stabilizuje również białko – specyficzną dla lizyny demetylazę histonową 1A (LSD1) poprzez rozszczepianie łańcucha ubikwitynowego. Znaczenie USP38 w raku jelita grubego nie zostało jednak w pełni poznane.
Wektory wywołujące nadekspresję i knockdown USP38 skonstruowano przy użyciu molekularnych metod klonowania. Żywotność komórek U-87MG i U-138MG wykryto metodą Cell Counting Kit-8 (CCK-8), a ekspresję i wydzielanie cząsteczek związanych z przerzutami metodą qPCR i ELISA. Ekspresję cząsteczek związanych z przerzutami oraz szlaku sygnalizacyjnego JAK2/STAT3 wykryto za pomocą analizy western blotting.
Autorzy badania, którego wyniki opublikowano w czasopiśmie „Folia Neuropathologica”, skonstruowali model nadekspresji i inhibicji USP38 w dwóch liniach komórkowych i stwierdzili, że nadekspresja USP38 zmniejsza wskaźnik żywotności i hamuje zdolność migracji komórek glejaka. Zauważyli również, że podwyższona ekspresja USP38 zmniejsza ekspresję i wydzielanie cząsteczek związanych z adhezją komórkową oraz zwiększa ekspresję białek proapoptotycznych, a efekty te mogą być pośredniczone przez hamowanie szlaku sygnalizacyjnego JAK2/STAT3, ponieważ USP38 jest regulatorem STAT3 i hamuje proces adhezji komórkowej. We wnioskach stwierdzono, że USP38 może być nowym celem terapeutycznym w glejakach.
Pełna treść artykułu: Ting Hu, Ke-Ni Wang, Hai-Rui LingHu. USP38 might be a new therapeutic target for glioma via regulation of cancer cell metastasis. Folia Neuropathol 2021; 59 (4): 359-371.
Proteaza 38 specyficzna dla ubikwityny (USP38) została uznana za negatywny regulator sygnalizacji interferonu typu I. Reguluje ona proces ubikwitynacji kinazy wiążącej TANK 1 (TBK1). Późniejsze badania wykazały, że USP38 stabilizuje również białko – specyficzną dla lizyny demetylazę histonową 1A (LSD1) poprzez rozszczepianie łańcucha ubikwitynowego. Znaczenie USP38 w raku jelita grubego nie zostało jednak w pełni poznane.
Wektory wywołujące nadekspresję i knockdown USP38 skonstruowano przy użyciu molekularnych metod klonowania. Żywotność komórek U-87MG i U-138MG wykryto metodą Cell Counting Kit-8 (CCK-8), a ekspresję i wydzielanie cząsteczek związanych z przerzutami metodą qPCR i ELISA. Ekspresję cząsteczek związanych z przerzutami oraz szlaku sygnalizacyjnego JAK2/STAT3 wykryto za pomocą analizy western blotting.
Autorzy badania, którego wyniki opublikowano w czasopiśmie „Folia Neuropathologica”, skonstruowali model nadekspresji i inhibicji USP38 w dwóch liniach komórkowych i stwierdzili, że nadekspresja USP38 zmniejsza wskaźnik żywotności i hamuje zdolność migracji komórek glejaka. Zauważyli również, że podwyższona ekspresja USP38 zmniejsza ekspresję i wydzielanie cząsteczek związanych z adhezją komórkową oraz zwiększa ekspresję białek proapoptotycznych, a efekty te mogą być pośredniczone przez hamowanie szlaku sygnalizacyjnego JAK2/STAT3, ponieważ USP38 jest regulatorem STAT3 i hamuje proces adhezji komórkowej. We wnioskach stwierdzono, że USP38 może być nowym celem terapeutycznym w glejakach.
Pełna treść artykułu: Ting Hu, Ke-Ni Wang, Hai-Rui LingHu. USP38 might be a new therapeutic target for glioma via regulation of cancer cell metastasis. Folia Neuropathol 2021; 59 (4): 359-371.
