123RF
Wytyczne dotyczące leczenia raka kolczystokomórkowego skóry
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 08.04.2021
Źródło: British Association of Dermatologists/British Journal of Dermatology
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
British Association of Dermatologists (Brytyjskie Towarzystwo Dermatologiczne) wydało rekomendacje dotyczące diagnostyki i terapii raka kolczystokomórkowego skóry. To drugi najczęściej występujący (15–20 proc.) nowowtwór skóry.
Leczenie wstępne w przypadku raka kolczystokomórkowego skóry: Jeśli nie ma pewności diagnostycznej, przed zaplanowaniem ostatecznego leczenia należy uzyskać histopatologiczne potwierdzenie zmian skórnych z powodu raka kolczystokomórkowego (SCC).
Rak kolczystokomórkowy (ang. Squamous cell cancer – SCC) to nowotwór złośliwy wywodzący się z komórek rogowaciejących warstwy kolczystej naskórka (squamous cell), zaliczany do niebarwnikowych nowotworów skóry. Nowotwór ten jest również znany jako rak kolczystokomórkowy skóry (cutaneous squamous cell cancer – cSCC). To drugi najczęściej występujący rak skóry, stanowiący 15–20 proc. wszystkich raków skóry. Dodanie określenia skóry identyfikuje go jako raka skóry i odróżnia go od raków płaskonabłonkowych, które mogą powstać w tkankach miękkich: w ustach, gardle czy płucach.
Przed wykonaniem jakiejkolwiek procedury diagnostycznej lub leczniczej należy pozyskać m.in. następujące informacje: maksymalny kliniczny rozmiar zmiany skórnej SCC (typowa średnica w mm) i płaszczyzna marginesu głębokiego wycięcia.
Opcje leczenia pierwotnego raka kolczystokomórkowego skóry: Leczeniem pierwszego rzutu, które powinno być oferowane osobom z resekcyjnym pierwotnym rakiem jest wycięcie chirurgiczne. Marginesy należy określić w oświetleniu z powiększeniem lub za pomocą dermoskopii.
Pacjentom, u których jeden lub więcej zajętych marginesów lub marginesów jest mniejszy niż 1 mm, u których czynniki nowotworowe sugerują większe ryzyko, należy zaoferować:
• Szerokie wycięcie miejscowe (prawdopodobna opóźniona rekonstrukcja).
• Chirurgię mikrograficzną Mohsa (CMM).
• Adjuwantową radioterapię.
Chirurgię mikrograficzną Mohsa można również rozważyć u wybranych pacjentów z rakiem skóry po przedyskutowaniu zalecenia przez wielodyscyplinarny zespół specjalistów; dotyczy to szczególnie przypadków, w których trudno jest określić marginesy guza.
Lokalnie zaawansowany, nawracający i przerzutowy rak skóry z przerzutami: W przypadku pacjentów z następującymi zmiennymi należy zaangażować zindywidualizowany multidyscyplinarny zespół specjalistów zajmujących się rakiem skóry:
• Przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych.
• Obniżenie odporności z miejscowo zaawansowanym i/lub przerzutowym rakiem.
• Przerzuty tranzytowe ze skórnego raka kolczystokomórkowego.
• SCC skóry z przerzutami, gdy doszło do nawrotu lokoregionalnego po limfadenektomii.
Niewystarczające dowody na poparcie jakiegokolwiek zalecenia dotyczącego raka kolczystokomórkowego skóry: Dowody są niewystarczające, aby uzasadniać zalecenia dotyczące następujących terapii w leczeniu raka kolczystokomórkowego skóry: krioterapia, terapia laserem, terapie miejscowe.
Rak kolczystokomórkowy (ang. Squamous cell cancer – SCC) to nowotwór złośliwy wywodzący się z komórek rogowaciejących warstwy kolczystej naskórka (squamous cell), zaliczany do niebarwnikowych nowotworów skóry. Nowotwór ten jest również znany jako rak kolczystokomórkowy skóry (cutaneous squamous cell cancer – cSCC). To drugi najczęściej występujący rak skóry, stanowiący 15–20 proc. wszystkich raków skóry. Dodanie określenia skóry identyfikuje go jako raka skóry i odróżnia go od raków płaskonabłonkowych, które mogą powstać w tkankach miękkich: w ustach, gardle czy płucach.
Przed wykonaniem jakiejkolwiek procedury diagnostycznej lub leczniczej należy pozyskać m.in. następujące informacje: maksymalny kliniczny rozmiar zmiany skórnej SCC (typowa średnica w mm) i płaszczyzna marginesu głębokiego wycięcia.
Opcje leczenia pierwotnego raka kolczystokomórkowego skóry: Leczeniem pierwszego rzutu, które powinno być oferowane osobom z resekcyjnym pierwotnym rakiem jest wycięcie chirurgiczne. Marginesy należy określić w oświetleniu z powiększeniem lub za pomocą dermoskopii.
Pacjentom, u których jeden lub więcej zajętych marginesów lub marginesów jest mniejszy niż 1 mm, u których czynniki nowotworowe sugerują większe ryzyko, należy zaoferować:
• Szerokie wycięcie miejscowe (prawdopodobna opóźniona rekonstrukcja).
• Chirurgię mikrograficzną Mohsa (CMM).
• Adjuwantową radioterapię.
Chirurgię mikrograficzną Mohsa można również rozważyć u wybranych pacjentów z rakiem skóry po przedyskutowaniu zalecenia przez wielodyscyplinarny zespół specjalistów; dotyczy to szczególnie przypadków, w których trudno jest określić marginesy guza.
Lokalnie zaawansowany, nawracający i przerzutowy rak skóry z przerzutami: W przypadku pacjentów z następującymi zmiennymi należy zaangażować zindywidualizowany multidyscyplinarny zespół specjalistów zajmujących się rakiem skóry:
• Przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych.
• Obniżenie odporności z miejscowo zaawansowanym i/lub przerzutowym rakiem.
• Przerzuty tranzytowe ze skórnego raka kolczystokomórkowego.
• SCC skóry z przerzutami, gdy doszło do nawrotu lokoregionalnego po limfadenektomii.
Niewystarczające dowody na poparcie jakiegokolwiek zalecenia dotyczącego raka kolczystokomórkowego skóry: Dowody są niewystarczające, aby uzasadniać zalecenia dotyczące następujących terapii w leczeniu raka kolczystokomórkowego skóry: krioterapia, terapia laserem, terapie miejscowe.
