PDW – badanie krwi, na co wskazuje wynik?

Platelet Distribution Width (PDW) – wskaźnik anizocytozy płytek krwi – jest parametrem w morfologii krwi oceniającym zróżnicowanie wielkości trombocytów – płytek krwi, co może dostarczać informacji o stanach patologicznych wpływających na układ krzepnięcia.

Czym jest PDW?

PDW to wskaźnik określający stopień zróżnicowania wielkości płytek krwi (trombocytów). Wyższe wartości PDW wskazują na większą różnorodność rozmiarów płytek, co może sugerować zaburzenia w ich produkcji lub eliminowaniu z krążenia.

Kiedy wykonać badanie?

Oznaczenie PDW jest standardową częścią morfologii krwi i należy je rozpatrywać wraz z wartościami płytek krwi, w sytuacji gdy:

• pacjent doświadcza nawracających krwawień z nosa
• obserwuje się łatwe powstawanie siniaków
• występują przedłużające się krwawienia z drobnych ran
• podejrzewa się zaburzenia krzepnięcia krwi.  

Wartości referencyjne PDW wynoszą zazwyczaj 40–60 proc. (6,1–11 fl). Oznacza to, że 40–60 proc. płytek krwi może różnić się wielkością od średniej. Wartości te mogą się nieznacznie różnić w zależności od laboratorium.

Podwyższone PDW

Zwiększone wartości PDW mogą wskazywać na:

• stany zapalne – aktywacja płytek krwi prowadzi do ich większego zróżnicowania
• choroby nowotworowe – niektóre nowotwory mogą wpływać na produkcję i różnicowanie wielkości płytek
• niedobory witaminy B12 lub kwasu foliowego – wpływają na produkcję płytek o różnej wielkości
• zaburzenia szpiku kostnego – np. mieloproliferacyjne choroby nowotworowe.  

Niskie PDW

Obniżone wartości PDW są rzadkie i mogą sugerować:

• jednorodność płytek krwi – co niekoniecznie wskazuje na patologię, ale w kontekście innych nieprawidłowości może wymagać dalszej diagnostyki
• zaburzenia produkcji płytek – np. w wyniku supresji szpiku kostnego.

Zasady postępowania przy pobieraniu krwi

Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Laboratoryjnej i Kolegium Medycyny Laboratoryjnej dotyczących badania morfologii krwi w przypadku postępowań mających na celu pobranie krwi na badanie morfologii krwi uwzględnić należy zachowanie procedur przednalitycznych ze szczególnym uwzględnieniem:

• Przygotowanie pacjenta: pacjent powinien być poinformowany o konieczności unikania intensywnego wysiłku fizycznego przed pobraniem krwi oraz o ewentualnych wymaganiach dotyczących poszczenia.
• Pobranie próbki: krew należy pobierać z żyły łokciowej, stosując odpowiednie techniki aseptyczne, aby uniknąć hemolizy i kontaminacji próbki.
• Rodzaj probówki: do badania morfologii krwi zaleca się użycie probówek z antykoagulantem EDTA.
• Czas i warunki transportu: próbki powinny być dostarczone do laboratorium w ciągu 2 godzin od pobrania, w temperaturze pokojowej, aby zapewnić stabilność komórek krwi.

Przeczytaj także: 

MCV w morfologii – normy i analiza wynikuMCV (Mean Corpuscular Volume) – średnia objętość krwinki czerwonej – jest niezwykle istotnym parametrem w morfologii krwi, pomagającym w diagnostyce różnych typów niedokrwistości.