123RF
Badanie BREEZE-AD-PEDS
Jak wskazują dane z badania III fazy BREEZE-AD-PEDS, doustny inhibitor kinazy janusowej (JAK), baricytynib, łagodzi objawy atopowego zapalenia skóry (AZS) u dzieci w wieku 2 lat i starszych.
Poinformował o tym jeden z autorów badania, dr Antonio Torrelo ze szpitala Infantil Niño Jesús w Madrycie w Hiszpanii, podczas dorocznego spotkania European Academy of Dermatology and Venereology (EADV) 2022.
Po 16 tygodniach leczenia pierwszorzędowy punkt końcowy – wynik Investigators Global Assessment (IGA) równy 0 lub 1 z co najmniej dwupunktową poprawą w stosunku do wartości wyjściowej – został osiągnięty przez 41,7 proc. pacjentów, którym podawano 2 mg (młodsi niż 10 lat) lub 4 mg baricytynibu (osoby w wieku od 10 do 17 lat), co było najwyższą dawką badaną w każdej z tych dwóch grup wiekowych. Dla porównania, pierwszorzędowy punkt końcowy został spełniony u 16,4 proc. dzieci w grupie placebo.
Baricytynib został zatwierdzony do leczenia atopowego zapalenia skóry u dorosłych w wielu krajach oraz zatwierdzony w czerwcu przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) do leczenia dorosłych z ciężkim łysieniem plackowatym i jest poddawany badaniom FDA pod kątem leczenia AZS.
BREEZE-AD-PEDS było randomizowanym, podwójnie ślepym badaniem oceniającym bezpieczeństwo i skuteczność baricytynibu u 483 dzieci i młodzieży z AZS o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego. Uczestnicy byli w wieku od 2 do 17 lat. U dzieci w wieku od 2 do 5 lat zdiagnozowano atopowe zapalenie skóry co najmniej od 6 miesięcy; u starszych dzieci, diagnozowano je co najmniej od 12 miesięcy.
Zbadano trzy poziomy dawkowania baricytynibu: 121 pacjentów otrzymało małą dawkę, która wynosiła 0,5 mg/dobę – u dzieci w wieku od 2 do poniżej 10 lat i 1 mg/dobę – u dzieci w wieku od 10 do poniżej 18 lat. Średnią dawkę 1 mg/dobę u młodszych dzieci i 2 mg/dobę u starszych podano 120 dzieciom, natomiast wysoką dawkę – odpowiednio, 2 mg/dobę i 4 mg/dobę ― podano kolejnym 120 dzieciom.
Leczenie miejscowe było dozwolone, chociaż aby wziąć udział w badaniu, uczestnicy musieli mieć niewystarczającą odpowiedź na steroidy i niewystarczającą lub brak odpowiedzi na miejscowe inhibitory kalcyneuryny. We wszystkich grupach wiek, płeć, rasa, region geograficzny, wiek w momencie rozpoznania AZS i czas trwania schorzenia „były mniej więcej podobne”, jak powiedział dr Torello.
Pierwszorzędowy punkt końcowy IGA osiągnęło 25,8 proc. dzieci w grupie średniej dawki i 18,2 proc. w grupie małej dawki. Żaden z wyników nie był istotny statystycznie w porównaniu z placebo (16,4 proc.).
Podczas przydzielania wyników do różnych grup wiekowych okazało się, że „wyniki IGA są zgodne w obu podgrupach wiekowych – poniżej 10 lat i powyżej 10 lat” – zauważył Torello. Wyniki są również spójne dla mas ciała (<20 kg, 20 kg do 60 kg i >60 kg).
Wśród osób leczonych dużą dawką baricytynibu wskaźnik EASI (Eczema Area and Severity Index) osiągnięto odpowiednio 75-proc. i 95- proc. poprawę u 52,5 proc. i 30 proc. pacjentów. Odpowiednie liczby dla średniej dawki wyniosły 40 proc. i 21,7 proc.; dla małej dawki baricytynibu 32,2 proc. i 11,6 proc.; a dla placebo 32 proc. i 12,3 proc. Ponownie, tylko wyniki dla najwyższej dawki baricytynibu były istotne w porównaniu z placebo. Podobny wzorzec zaobserwowano w przypadku złagodzenia swędzenia i odnotowano 75-proc. poprawę w wynikach punktowego atopowego zapalenia skóry (SCORAD75).
Oznakowanie inhibitorów JAK, które zostały do tej pory zatwierdzone, w tym baricytynibu, zawiera ostrzeżenie dotyczące ryzyka zakrzepicy, poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych i śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny. Ostrzeżenie oparte jest na stosowaniu leku przez pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Torello stwierdził, że profil bezpieczeństwa baricytynibu w badaniu jest „zgodny z dobrze znanym profilem bezpieczeństwa baricytynibu u dorosłych z atopowym zapaleniem skóry o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego”.
W badaniu nie zauważono żadnych poważnych działań niepożądanych i nie zaobserwowano nowych sygnałów dotyczących bezpieczeństwa. Odsetek jakichkolwiek działań niepożądanych pojawiających się podczas leczenia wśród pacjentów wynosił około 50 proc. i był podobny we wszystkich grupach baricytynibu i placebo. Zaprzestanie leczenia z powodu działania niepożądanego było częstsze w grupie placebo (1,6 proc. pacjentów) niż w grupie baricytynibu z małą, średnią i dużą dawką (odpowiednio 0,8 proc., 0 proc. i 0,8 proc.).
Jak zauważył Torrelo, nie było przypadków zakrzepicy żył głębokich, zatorowości płucnej i innych skutków niepożądanych o szczególnym znaczeniu, w tym poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych, perforacji przewodu pokarmowego lub infekcji oportunistycznych. Żaden pacjent nie doświadczył podwyższenia poziomu enzymów wątrobowych, chociaż były przypadki podwyższenia poziomu fosfokinazy kreatyninowej (16 proc. w grupie placebo i 19 proc. w grupie baricytynibu łącznie), które nie były spowodowane uszkodzeniem mięśni. Możliwe było zwiększenie poziomu cholesterolu o niskiej gęstości (3,3 proc. pacjentów przyjmujących placebo w porównaniu z 10,1 proc. pacjentów leczonych baricytynibem).
– Baricytynib jest potencjalną opcją terapeutyczną o korzystnym profilu korzyści do ryzyka dla dzieci w wieku od 2 do 18 lat z atopowym zapaleniem skóry o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego oraz kandydatów do terapii systemowej. Warto jednak pamiętać, że żaden lek nie jest w stanie wyleczyć każdego pacjenta z atopowym zapaleniem skóry. Dla przykładu, są pacjenci, którzy nie reagują na dupilumab, a którzy najwyraźniej reagują później na inhibitory JAK – powiedział Torrelo.
– Próbujemy działać fenotypowo, by dowiedzieć się, jakiego rodzaju pacjentów – zwłaszcza dzieci z bardziej niejednorodną chorobą niż dorośli – można lepiej leczyć inhibitorami JAK lub dupilumabem – dodał, zauważając, że przy wyborze leczenia u dzieci mogą być brane pod uwagę inne ważne względy, w tym to, że inhibitory JAK można podawać doustnie, podczas gdy dupilumab podaje się we wstrzyknięciu.
Opracowanie: Marek Meissner
Po 16 tygodniach leczenia pierwszorzędowy punkt końcowy – wynik Investigators Global Assessment (IGA) równy 0 lub 1 z co najmniej dwupunktową poprawą w stosunku do wartości wyjściowej – został osiągnięty przez 41,7 proc. pacjentów, którym podawano 2 mg (młodsi niż 10 lat) lub 4 mg baricytynibu (osoby w wieku od 10 do 17 lat), co było najwyższą dawką badaną w każdej z tych dwóch grup wiekowych. Dla porównania, pierwszorzędowy punkt końcowy został spełniony u 16,4 proc. dzieci w grupie placebo.
Baricytynib został zatwierdzony do leczenia atopowego zapalenia skóry u dorosłych w wielu krajach oraz zatwierdzony w czerwcu przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) do leczenia dorosłych z ciężkim łysieniem plackowatym i jest poddawany badaniom FDA pod kątem leczenia AZS.
BREEZE-AD-PEDS było randomizowanym, podwójnie ślepym badaniem oceniającym bezpieczeństwo i skuteczność baricytynibu u 483 dzieci i młodzieży z AZS o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego. Uczestnicy byli w wieku od 2 do 17 lat. U dzieci w wieku od 2 do 5 lat zdiagnozowano atopowe zapalenie skóry co najmniej od 6 miesięcy; u starszych dzieci, diagnozowano je co najmniej od 12 miesięcy.
Zbadano trzy poziomy dawkowania baricytynibu: 121 pacjentów otrzymało małą dawkę, która wynosiła 0,5 mg/dobę – u dzieci w wieku od 2 do poniżej 10 lat i 1 mg/dobę – u dzieci w wieku od 10 do poniżej 18 lat. Średnią dawkę 1 mg/dobę u młodszych dzieci i 2 mg/dobę u starszych podano 120 dzieciom, natomiast wysoką dawkę – odpowiednio, 2 mg/dobę i 4 mg/dobę ― podano kolejnym 120 dzieciom.
Leczenie miejscowe było dozwolone, chociaż aby wziąć udział w badaniu, uczestnicy musieli mieć niewystarczającą odpowiedź na steroidy i niewystarczającą lub brak odpowiedzi na miejscowe inhibitory kalcyneuryny. We wszystkich grupach wiek, płeć, rasa, region geograficzny, wiek w momencie rozpoznania AZS i czas trwania schorzenia „były mniej więcej podobne”, jak powiedział dr Torello.
Pierwszorzędowy punkt końcowy IGA osiągnęło 25,8 proc. dzieci w grupie średniej dawki i 18,2 proc. w grupie małej dawki. Żaden z wyników nie był istotny statystycznie w porównaniu z placebo (16,4 proc.).
Podczas przydzielania wyników do różnych grup wiekowych okazało się, że „wyniki IGA są zgodne w obu podgrupach wiekowych – poniżej 10 lat i powyżej 10 lat” – zauważył Torello. Wyniki są również spójne dla mas ciała (<20 kg, 20 kg do 60 kg i >60 kg).
Wśród osób leczonych dużą dawką baricytynibu wskaźnik EASI (Eczema Area and Severity Index) osiągnięto odpowiednio 75-proc. i 95- proc. poprawę u 52,5 proc. i 30 proc. pacjentów. Odpowiednie liczby dla średniej dawki wyniosły 40 proc. i 21,7 proc.; dla małej dawki baricytynibu 32,2 proc. i 11,6 proc.; a dla placebo 32 proc. i 12,3 proc. Ponownie, tylko wyniki dla najwyższej dawki baricytynibu były istotne w porównaniu z placebo. Podobny wzorzec zaobserwowano w przypadku złagodzenia swędzenia i odnotowano 75-proc. poprawę w wynikach punktowego atopowego zapalenia skóry (SCORAD75).
Oznakowanie inhibitorów JAK, które zostały do tej pory zatwierdzone, w tym baricytynibu, zawiera ostrzeżenie dotyczące ryzyka zakrzepicy, poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych i śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny. Ostrzeżenie oparte jest na stosowaniu leku przez pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Torello stwierdził, że profil bezpieczeństwa baricytynibu w badaniu jest „zgodny z dobrze znanym profilem bezpieczeństwa baricytynibu u dorosłych z atopowym zapaleniem skóry o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego”.
W badaniu nie zauważono żadnych poważnych działań niepożądanych i nie zaobserwowano nowych sygnałów dotyczących bezpieczeństwa. Odsetek jakichkolwiek działań niepożądanych pojawiających się podczas leczenia wśród pacjentów wynosił około 50 proc. i był podobny we wszystkich grupach baricytynibu i placebo. Zaprzestanie leczenia z powodu działania niepożądanego było częstsze w grupie placebo (1,6 proc. pacjentów) niż w grupie baricytynibu z małą, średnią i dużą dawką (odpowiednio 0,8 proc., 0 proc. i 0,8 proc.).
Jak zauważył Torrelo, nie było przypadków zakrzepicy żył głębokich, zatorowości płucnej i innych skutków niepożądanych o szczególnym znaczeniu, w tym poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych, perforacji przewodu pokarmowego lub infekcji oportunistycznych. Żaden pacjent nie doświadczył podwyższenia poziomu enzymów wątrobowych, chociaż były przypadki podwyższenia poziomu fosfokinazy kreatyninowej (16 proc. w grupie placebo i 19 proc. w grupie baricytynibu łącznie), które nie były spowodowane uszkodzeniem mięśni. Możliwe było zwiększenie poziomu cholesterolu o niskiej gęstości (3,3 proc. pacjentów przyjmujących placebo w porównaniu z 10,1 proc. pacjentów leczonych baricytynibem).
– Baricytynib jest potencjalną opcją terapeutyczną o korzystnym profilu korzyści do ryzyka dla dzieci w wieku od 2 do 18 lat z atopowym zapaleniem skóry o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego oraz kandydatów do terapii systemowej. Warto jednak pamiętać, że żaden lek nie jest w stanie wyleczyć każdego pacjenta z atopowym zapaleniem skóry. Dla przykładu, są pacjenci, którzy nie reagują na dupilumab, a którzy najwyraźniej reagują później na inhibitory JAK – powiedział Torrelo.
– Próbujemy działać fenotypowo, by dowiedzieć się, jakiego rodzaju pacjentów – zwłaszcza dzieci z bardziej niejednorodną chorobą niż dorośli – można lepiej leczyć inhibitorami JAK lub dupilumabem – dodał, zauważając, że przy wyborze leczenia u dzieci mogą być brane pod uwagę inne ważne względy, w tym to, że inhibitory JAK można podawać doustnie, podczas gdy dupilumab podaje się we wstrzyknięciu.
Opracowanie: Marek Meissner
