Blokada PD-1 za pomocą cemiplimabu w zaawansowanym płaskonabłonkowym raku skóry
Autor: Alicja Kostecka
Data: 05.09.2018
Źródło: AK/www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa1805131?query=TOC
| Tagi: | PD-1, cemiplimab, rak skóry |
Na łamach New England Journal of Medicine opublikowano wyniki badań klinicznych I i II fazy z zastosowaniem blokera PD-1 cemiplimabu w miejscowo zaawansowanym i przerzutowym raku płaskonabłonkowym skóry (SCC - Squamous-Cell Carcinoma).
SCC powstaje często u osób z immunosupresją i charakteryzuje się dużą ilością mutacji, co hipotetycznie czyni go podatnym na formy immunoterapii. Cemiplimab jest ludzkim przeciwciałem skierowanym przeciwko PD-1 – które jest białkiem inicjującym process apoptozy. PD-1 podlega ekspresji na powierzchni komórek SCC, stąd wydaje się być dobrym celem immunoterapii.
Do badania włączono 26 pacjentów z miejscowo zaawansowanym SCC (badanie I fazy) i 59 pacjentów z postacią przerzutową (badanie II fazy). Uczestnicy badania otrzymywali co 2 tygodnie cemiplimab dożylnie w dawce 3 mg/kg masy ciała, a odpowiedź na leczenie oceniano co 8 tygodni zgodnie z kryteriami RESIST 1.1.
U pacjentów z miejscowo zaawansowanym SCC zaobserwawno częściową odpowiedź u 50% pacjentów, u 23% doszło do stabilizacji choroby. Wśród pacjentów z przerzutami, u 7% doszło do całkowitej remisji, 41% cześciowej odpowiedzi, a u 15% doszło do stabilizacji choroby. Większość pacjentów odpowiadało na leczenie po 1,5-7 miesiącach od rozpoczęcia leczenia. Najczęstsze działania niepożądane, które wystąpiły u co najmniej 15% pacjentów z postacią przerzutową obejmują: biegunkę, nudności, zaparcia, zmęczenie i wysypkę. 7% pacjentów musiało przerwać leczenie z powodu wystąpienia groźnych dla życia powikłań.
Jak dotąd nie ma zarejestrowanej terapii systemowej dla osób z zaawansowaną formą SCC. Wyniki badania dają nadzieję, na skuteczne leczenie pacjentów z miejscowo zaawansowanym i przerzutowym SCC za pomocą cemiplimabu.
Do badania włączono 26 pacjentów z miejscowo zaawansowanym SCC (badanie I fazy) i 59 pacjentów z postacią przerzutową (badanie II fazy). Uczestnicy badania otrzymywali co 2 tygodnie cemiplimab dożylnie w dawce 3 mg/kg masy ciała, a odpowiedź na leczenie oceniano co 8 tygodni zgodnie z kryteriami RESIST 1.1.
U pacjentów z miejscowo zaawansowanym SCC zaobserwawno częściową odpowiedź u 50% pacjentów, u 23% doszło do stabilizacji choroby. Wśród pacjentów z przerzutami, u 7% doszło do całkowitej remisji, 41% cześciowej odpowiedzi, a u 15% doszło do stabilizacji choroby. Większość pacjentów odpowiadało na leczenie po 1,5-7 miesiącach od rozpoczęcia leczenia. Najczęstsze działania niepożądane, które wystąpiły u co najmniej 15% pacjentów z postacią przerzutową obejmują: biegunkę, nudności, zaparcia, zmęczenie i wysypkę. 7% pacjentów musiało przerwać leczenie z powodu wystąpienia groźnych dla życia powikłań.
Jak dotąd nie ma zarejestrowanej terapii systemowej dla osób z zaawansowaną formą SCC. Wyniki badania dają nadzieję, na skuteczne leczenie pacjentów z miejscowo zaawansowanym i przerzutowym SCC za pomocą cemiplimabu.
