Genetyczne podłoże trądziku

Geny związane z rozwojem mieszków włosowych są jedną z przyczyn występowania trądziku młodzieńczego – informuje pismo Nature Communications.

Trądzik młodzieńczy (pospolity) to częsta choroba skóry, dotykająca 80 proc. osób pomiędzy 11. a 30. rokiem życia. Pod wpływem zmian hormonalnych na skórze pojawiają się zaskórniki, grudki i krostki, a nadmiernie pobudzone gruczoły łojowe powodują łojotok. W ciężkich przypadkach stan zapalny gruczołów łojowych może doprowadzić do powstawania blizn. Wiadomo, że około 80 proc. przyczyn trądziku to czynniki genetyczne.

Naukowcy z londyńskich szpitali Guy’s oraz St Thomas przeprowadzili duże badanie genetyczne na 27 tys. osób, w tym 5602 z ciężką postacią trądziku. Udało się zidentyfikować odmienności DNA, które były częstsze u osób z tą chorobą skóry.

Jak się okazało, wiele z tych wariantów genetycznych wpływało na rozwój mieszków włosowych, będąc znaczącym, choć nieznanym wcześniej czynnikiem ryzyka. Naukowcy przypuszczają, że różnice w kształcie mieszka włosowego mogą wpływać na zdolność bakterii do kolonizacji skóry.

Dzięki badaniom genetycznym możliwe byłoby opracowanie nowych metod leczenia trądziku – w tej dziedzinie od dziesięcioleci nie odnotowano istotnego postępu. Najskuteczniejszym z obecnie stosowanych leków jest izotretynoina, pochodna witaminy A. Ma ona jednak poważne skutki uboczne – na przykład bóle mięśni, suchość skóry, a w przypadku stosowania przez kobiety w ciąży – wady wrodzone.