Leczenie miejscowe umiarkowanego do ciężkiego atopowego zapalenia skóry

W badaniu JADE TEEN 3. fazy doustny abrocytynib w połączeniu z terapią miejscową okazał się bezpieczny i skuteczniejszy niż placebo w leczeniu miejscowym nastolatków z umiarkowanym do ciężkiego atopowym zapaleniem skóry (AD).

Badanie przeprowadzono w Azji, Europie i Ameryce Północnej, a opublikowano w JAMA Dermatology. Losowo przydzielono 285 nastolatków z AD o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego do dwunastotygodniowego leczenia abrocytynibem podawanym raz dziennie w dawce 200 mg lub 100 mg lub placebo w połączeniu z terapią miejscową.

Mediana wieku wynosiła 15 lat; około połowy uczestników to chłopcy; 56 proc. było rasy białej, a 33 proc. azjatyckiej. Wszyscy niewystarczająco zareagowali w ciągu miesiąca na stosowaną inną terapię miejscową.

W 12. tygodniu większa liczba pacjentów leczonych abrocytynibem (200 mg lub 100 mg) w porównaniu z placebo osiągnęła odpowiedź IGA na poziomie 0/1 (odpowiednio 46,2 proc. i 41,6 proc. w porównaniu z 24,5 proc.); EASI-75 (72 proc. i 68,5 proc. w porównaniu z 41,5 proc.); oraz poprawę w skali numerycznej oceny zaawansowanego świądu (55,4 proc. i 52,6 proc. w porównaniu z 29,8 proc.).

Zdarzenia niepożądane zgłosiło 62,8 proc. osób przyjmujących 200 mg abrocytynibu: 56,8 proc. w grupie otrzymującej 100 mg i 52,1 proc. w grupie placebo. Nudności występowały częściej po podaniu abrocytynibu w dawce 200 mg (18,1 proc.) i 100 mg (7,4 proc.). Większość nudności miała łagodny przebieg, jednak w grupie otrzymującej 200 mg abrocytynibu wystąpiły dwa ciężkie przypadki, z których jeden doprowadził do odstawienia badanego leku. Zdarzenia niepożądane związane z opryszczką były rzadkie.