Podobne ryzyko MACE przy stosowaniu leków biologicznych w łuszczycy i ŁZS

Analiza baz danych wykazała, że częstość występowania poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych nie różni się istotnie pomiędzy poszczególnymi lekami biologicznymi stosowanymi w leczeniu łuszczycy lub łuszczycowego zapalenia stawów.

Przeanalizowane dane z bazy danych dokumentacji medycznej TriNetX obejmowały 32 758 pacjentów leczonych inhibitorami TNF (TNFi, 62,9 proc.), inhibitorami IL-17i (15,4 proc.), IL-23i (10,7 proc.) i IL-12i/IL-23i (10,7 proc.). Naukowcy obliczyli zależne od czasu ryzyko MACE (połączenie zawału mięśnia sercowego, rewaskularyzacji wieńcowej, udaru niedokrwiennego), używając wielomianowych współczynników ryzyka proporcjonalnego Coxa. Odniesieniem była ekspozycja na TNF. Analizy podzbiorów porównywały MACE u pacjentów z istniejącą chorobą sercowo-naczyniową i bez niej.

Wyniki analiz, w porównaniu ze stosowaniem TNF-1, nie stwierdzono różnic w częstości występowania zdarzeń MACE w grupie leczonej IL-17i, IL-23i lub IL-12i/IL-23i. Nie stwierdzono również istotnych różnic między grupami biologicznymi w częstości występowania zastoinowej niewydolności serca, zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu.

Sonelokimab bardzo skuteczny w leczeniu łuszczycyLeczenie biologiczne jeszcze przez długie lata będzie stanowiło o postępie w leczeniu wielu chorób przewlekłych, a szczególnie autoimmunologicznych. Futurystyczne, ważne doniesienie przedstawiono na łamach „Annals of Rheumatic Diseases”.

Pomimo pewnych obaw o zwiększone ryzyko wystąpienia MACE przy stosowaniu TNFi, badanie to nie sugeruje żadnego szczególnego ryzyka dla pacjentów z łuszczycą lub PsA związanego z TNFi w porównaniu z innymi lekami biologicznymi.

– Biorąc pod uwagę nasze wyniki, jeśli chodzi o MACE, lekarze przepisujący leki nie powinni faworyzować żadnej klasy leków biologicznych – powiedziała główna badaczka Shikha Singla, dyrektor medyczny Psoriatic Arthritis Program w Medical College of Wisconsin w Milwaukee, która przeprowadziła analizy.