Wydolność wątroby u pacjentów z łuszczycą

Łuszczycy towarzyszą zaburzenia stężenia i aktywności niektórych markerów wydolności wątroby. Choroba ta predysponuje głównie do zwiększonej aktywności GGT. U pacjentów z łuszczycą podwyższone wskaźniki ALT i AST są prawdopodobnie pochodną schorzeń wątroby, ponieważ towarzyszą dyslipidemii i otyłości. U chorych na łuszczycę stwierdza się ujemną korelację między stężeniem bilirubiny a nasileniem stanu zapalnego.

Analizowane czynniki są niezależne od stopnia ciężkości łuszczycy, obecności zespołu metabolicznego oraz nawyków żywieniowych. Z jednej strony profil wskaźników wydolności wątroby w łuszczycy jest związany z NAFLD, z drugiej natomiast przyczynia się do rozwoju miażdżycy.

Przyczyny współwystępowania łuszczycy i NAFDL nie zostały jednoznacznie poznane. Obie choroby wykazują silną zależność z zespołem metabolicznym. Potwierdzono, że mają wiele wspólnych mechanizmów zapalnych związanych z czynnikami genetycznymi i środowiskowymi. Przypuszcza się, że niektóre cytokiny, takie jak interleukina 6 (IL-6) i IL-17, czynnik martwicy nowotworów TNF, wytwarzane w nadmiarze w skórze pacjentów z łuszczycą przyczyniają się do wystąpienia insulinooporności, co z kolei sprzyja rozwojowi NAFLD.

Poniżej wyniki badań oceny podstawowych biochemicznych wskaźników wydolności wątroby oraz porównanie ich stężeń u chorych na łuszczycę i osób zdrowych, a także odniesienie uzyskanych wartości do wybranych czynników ryzyka rozwoju miażdżycy.
www.termedia.pl/Wskazniki-wydolnosci-watroby-u-pacjentow-z-luszczyca,56,30935,1,0.html