Znaczenie lipidów w łuszczycy
Autor: Alicja Kostecka
Data: 15.01.2018
Źródło: PD/AK
Tagi: | lipidy |
Znaczenie lipidów w patogenezie łuszczycy jest niezaprzeczalne. Wpływają one na powiązania łuszczycy z chorobami ogólnoustrojowymi i zaburzeniami immunologicznymi. Niezbędna jest wielospecjalistyczna diagnostyka pod kątem występowania czynników ryzyka wystąpienia CVD, zwłaszcza otyłości i jej następstw metabolicznych, u chorych na łuszczycę. Ważne są wczesne podjęcie działań terapeutycznych i edukacyjnych w celu wprowadzenia prozdrowotnego stylu życia, leczenie farmakologiczne zaburzeń gospodarki lipidowej i węglowodanowej. Nie należy pomijać diety jako ważnego elementu profilaktyki i kompleksowego leczenia pacjentów z łuszczycą.
Łuszczyca jest przewlekłą chorobą zapalną skóry, występującą u 2–4% populacji. W jej złożonej patogenezie biorą udział m.in. czynniki genetyczne, immunologiczne, środowiskowe oraz zaburzona proliferacja naskórka.
Obecnie łuszczycę uznaje się nie tylko za chorobę skóry, lecz przede wszystkim za schorzenie ogólnoustrojowe, ściśle związane m.in. z chorobami sercowo-naczyniowymi (cardiovascular disease – CVD), cukrzycą (diabetes mellitus – DM), zespołem metabolicznym (metabolic syndrome – MS) i otyłością. Pacjenci z łuszczycą żyją średnio o 5 lat krócej niż osoby zdrowe. Główną przyczyną zgonów są incydenty zakrzepowo-zatorowe i zawał mięśnia sercowego (myocardial infarction – MI). Ryzyko wystąpienia otyłości i cukrzycy jest ponad 2-krotnie wyższe u chorych z łuszczycą, a MS występuje u blisko połowy z nich.
Wspólnym podłożem łuszczycy i chorób współistniejących są przede wszystkim metabolicznie wywołany przewlekły proces zapalny, tzw. metaflammation, powiązania genetyczne, często wspólne zaburzone szlaki immunologiczne i liczne bioaktywne substancje wydzielane przez tkankę tłuszczową. Nie można pominąć koncepcji „marszu łuszczycowego”, która wyjaśnia rozwój przewlekłych zmian naczyniowych u pacjentów z łuszczycą. Przewlekły proces zapalny istniejący w łuszczycy i otyłości prowadzi do nasilenia insulinooporności i w efekcie do dysfunkcji śródbłonka, miażdżycy i incydentów sercowo-naczyniowych.
Więcej:
www.termedia.pl/Znaczenie-lipidow-w-luszczycy,56,31173,1,0.html
Obecnie łuszczycę uznaje się nie tylko za chorobę skóry, lecz przede wszystkim za schorzenie ogólnoustrojowe, ściśle związane m.in. z chorobami sercowo-naczyniowymi (cardiovascular disease – CVD), cukrzycą (diabetes mellitus – DM), zespołem metabolicznym (metabolic syndrome – MS) i otyłością. Pacjenci z łuszczycą żyją średnio o 5 lat krócej niż osoby zdrowe. Główną przyczyną zgonów są incydenty zakrzepowo-zatorowe i zawał mięśnia sercowego (myocardial infarction – MI). Ryzyko wystąpienia otyłości i cukrzycy jest ponad 2-krotnie wyższe u chorych z łuszczycą, a MS występuje u blisko połowy z nich.
Wspólnym podłożem łuszczycy i chorób współistniejących są przede wszystkim metabolicznie wywołany przewlekły proces zapalny, tzw. metaflammation, powiązania genetyczne, często wspólne zaburzone szlaki immunologiczne i liczne bioaktywne substancje wydzielane przez tkankę tłuszczową. Nie można pominąć koncepcji „marszu łuszczycowego”, która wyjaśnia rozwój przewlekłych zmian naczyniowych u pacjentów z łuszczycą. Przewlekły proces zapalny istniejący w łuszczycy i otyłości prowadzi do nasilenia insulinooporności i w efekcie do dysfunkcji śródbłonka, miażdżycy i incydentów sercowo-naczyniowych.
Więcej:
www.termedia.pl/Znaczenie-lipidow-w-luszczycy,56,31173,1,0.html