Anna Janczewska-Radwan daje rekomendacje na 2017 rok i podsumowuje czwarty kwartał 2016
Redaktor: Krystian Lurka
Data: 11.01.2017
Źródło: KL, BCC
| Tagi: | Anna Janczewska-Radwan, BCC, 2016, 2017, prognoza |
Minister do spraw zdrowia w Gabinecie Cieni BCC przedstawia rekomendacje działań, które powinien podjąć rząd w 2017 roku, żeby poprawić system ochrony zdrowia i podsumowuje czwarty kwartał 2016 roku. Wypowiada się na temat sieci szpitali, suplementów diety, przyspieszeniu prac nad ustawą refundacyjną w zakresie refundacji produktów z importu równoległego i rezygnacji z likwidacji składki na ZUS i NFZ.
Anna Janczewska-Radwan, minister do spraw systemu ochrony zdrowia w Gospodarczym Gabinecie Cieni BCC:
Jakie działania powinien podjąć rząd? Po pierwsze, konieczne jest dopracowanie i poddanie społecznej dyskusji strategii zmian w systemie ochrony zdrowia, zaprezentowanej w lipcu 2016 przez ministra Konstantego Radziwiłła. Przedstawiona strategia „Narodowej Służby Zdrowia” jest zbyt ogólna, poszczególne rozwiązania niespójne i niekorzystne dla systemu ochrony zdrowia (np. likwidacja NFZ), a czasami sprzeczne ze sobą. Nie podano w niej źródeł finasowania nowych rozwiązań, w tym wzrostu wydatków do 6proc. PKB do 2025 roku oraz nie wskazano, bardzo ważnych w przypadku nowych rozwiązań, skutków proponowanych zmian. Ponadto, strategia powinna wynikać zawsze z wizji, w tym przypadku wizji systemu ochrony zdrowia, a ta nie została przedstawiona dotąd przez Ministerstwo Zdrowia.
Po drugie trzeba zintensyfikować działania w zakresie Narodowego Programu Zdrowia i ustawy o Zdrowiu Publicznym, w tym pilne wypracowanie planu działań dotyczących ochrony powietrza. Brak skutecznych rozwiązań w tym zakresie będzie powodował większą liczbę zachorowań na choroby układu oddechowego, układu krążenia i chorób nowotworowych. Konsekwencją tego będzie wzrost kosztów leczenia, absencja chorobowa pracowników oraz zwiększona umieralność obywateli. Wg szacunków WHO w Polsce z powodu chorób związanych z wysoką emisja zanieczyszczeń powietrza umiera rocznie nawet 45 tys. osób.
Po trzecie, w odniesieniu do rynku farmaceutycznego, konieczne jest:
- wypracowanie rządowego dokumentu Polityka Lekowa Państwa, który powinien zawierać między innymi program rozwoju przemysłu farmaceutycznego,
- wprowadzenie zmian w Zintegrowanym Systemie Monitorowania Obrotu Produktami Leczniczymi, którego wyniki testów okazały się negatywne i narażają przedsiębiorców na niepotrzebne kary,
- uporządkowanie nadzoru nad rynkiem farmaceutycznym, w tym wsparcie starań przedsiębiorców w utworzeniu systemu Narodowej Organizacji Weryfikacji Produktów Leczniczych, który musi funkcjonować od lutego 2019 roku,
– przyspieszenie prac nad ustawą refundacyjną w zakresie refundacji produktów z importu równoległego.
Podsumowanie dotychczasowych działań rządu
Działania, które zasługują na aprobatę to:
Po pierwsze, zakończenie kontraktacji na 2017 rok i podpisanie umów na leczenie z lekarzami POZ i szpitalami. Na świadczenia medyczne zaplanowano w 2017 roku wprawdzie o 4 mld zł więcej, niż w ubiegłym roku, nie wiadomo jednak ile pochłoną z tego dodatkowe wynagrodzenia związane z podwyżkami płac w ochronie zdrowia.
Po drugie, rezygnacja z likwidacji składki na ZUS i NFZ w związku z rezygnacją z wprowadzenia jednolitego podatku.
Po trzecie, przekazanie do konsultacji społecznych projektu ustawy o Podstawowej Opiece Zdrowotnej (POZ), jako ważnego projektu systemowego, który ma poprawić jakość i bezpieczeństwo udzielanych świadczeń, zwiększyć rolę POZ, wprowadzić model tzw. opieki zintegrowanej oraz zintensyfikować działania profilaktyczne i edukacyjne na poziomie POZ.
Po czwarte, intensywność prac Ministerstwa Zdrowia w zakresie przygotowywania szeregu uregulowań w ochronie zdrowia, m.in. w zakresie: utworzenia Systemu Obsługi List Refundacyjnych, wydania kolejnych map zdrowotnych, wdrożenia procedury IOWISZ (Instrument Oceny Wniosków inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia), zmian dotyczących tzw. pakietu onkologicznego, utworzenia Narodowego Centrum Edukacji Żywieniowej, przeglądu koszyka gwarantowanych świadczeń zdrowotnych i zapisywania ich za pomocą technologii medycznych.
Zagrożenia dla gospodarki i przedsiębiorców to:
Po pierwsze, proponowane rozwiązania w zakresie utworzenia sieci szpitali oraz zmiany w ustawie o ratownictwie medycznym, stanowiące poważne zagrożenie dla istnienia wielu podmiotów prywatnych świadczących usługi medyczne, których inwestycje w naszym systemie ochrony zdrowia ocenia się na 7 mld zł. Przewidywane rozwiązania w zakresie sieci szpitali, w tym ryczałtowe finansowanie, nie będą niestety motywowały do podnoszenia jakości świadczeń zdrowotnych i konkurencyjności wśród szpitali, co przyniesie bardzo niekorzystne skutki dla pacjentów i całego systemu zdrowia. Nie uwzględnienie w sieci istniejących ośrodków kardiologicznych spowoduje drastyczne obniżenie dostępności usług sercowo- naczyniowych, głównie w małych miastach i na wsi, a obniżki wycen procedur kardiologicznych spowodują dodatkowo spadek ich jakości.
Po drugie, projekt wycofania ze sprzedaży aptecznej suplementów diety i kosmetyków, co spowoduje osłabienie branży aptecznej oraz brak dostępu pacjentów do fachowego poradnictwa farmaceuty.
Po trzecie, brak rzetelnej oceny skutków poszczególnych regulacji i nie uwzględnianie zasadnych uwag zgłaszanych w procesie konsultacji społecznych. Przykładem może być m.in. nowelizacja ustawy Prawo Farmaceutyczne, która może doprowadzić do pogłębienia dysproporcji w rozmieszczeniu aptek w skali kraju, zmniejszenia ogólnej liczby aptek, czy ograniczenia dostępu pacjentów do usług farmaceutycznych na skutek np. wzrostu cen w aptekach.
Przeczytaj także: "Odsuńcie polityków i innych amatorów od podejmowania decyzji w ochronie zdrowia"
Jakie działania powinien podjąć rząd? Po pierwsze, konieczne jest dopracowanie i poddanie społecznej dyskusji strategii zmian w systemie ochrony zdrowia, zaprezentowanej w lipcu 2016 przez ministra Konstantego Radziwiłła. Przedstawiona strategia „Narodowej Służby Zdrowia” jest zbyt ogólna, poszczególne rozwiązania niespójne i niekorzystne dla systemu ochrony zdrowia (np. likwidacja NFZ), a czasami sprzeczne ze sobą. Nie podano w niej źródeł finasowania nowych rozwiązań, w tym wzrostu wydatków do 6proc. PKB do 2025 roku oraz nie wskazano, bardzo ważnych w przypadku nowych rozwiązań, skutków proponowanych zmian. Ponadto, strategia powinna wynikać zawsze z wizji, w tym przypadku wizji systemu ochrony zdrowia, a ta nie została przedstawiona dotąd przez Ministerstwo Zdrowia.
Po drugie trzeba zintensyfikować działania w zakresie Narodowego Programu Zdrowia i ustawy o Zdrowiu Publicznym, w tym pilne wypracowanie planu działań dotyczących ochrony powietrza. Brak skutecznych rozwiązań w tym zakresie będzie powodował większą liczbę zachorowań na choroby układu oddechowego, układu krążenia i chorób nowotworowych. Konsekwencją tego będzie wzrost kosztów leczenia, absencja chorobowa pracowników oraz zwiększona umieralność obywateli. Wg szacunków WHO w Polsce z powodu chorób związanych z wysoką emisja zanieczyszczeń powietrza umiera rocznie nawet 45 tys. osób.
Po trzecie, w odniesieniu do rynku farmaceutycznego, konieczne jest:
- wypracowanie rządowego dokumentu Polityka Lekowa Państwa, który powinien zawierać między innymi program rozwoju przemysłu farmaceutycznego,
- wprowadzenie zmian w Zintegrowanym Systemie Monitorowania Obrotu Produktami Leczniczymi, którego wyniki testów okazały się negatywne i narażają przedsiębiorców na niepotrzebne kary,
- uporządkowanie nadzoru nad rynkiem farmaceutycznym, w tym wsparcie starań przedsiębiorców w utworzeniu systemu Narodowej Organizacji Weryfikacji Produktów Leczniczych, który musi funkcjonować od lutego 2019 roku,
– przyspieszenie prac nad ustawą refundacyjną w zakresie refundacji produktów z importu równoległego.
Podsumowanie dotychczasowych działań rządu
Działania, które zasługują na aprobatę to:
Po pierwsze, zakończenie kontraktacji na 2017 rok i podpisanie umów na leczenie z lekarzami POZ i szpitalami. Na świadczenia medyczne zaplanowano w 2017 roku wprawdzie o 4 mld zł więcej, niż w ubiegłym roku, nie wiadomo jednak ile pochłoną z tego dodatkowe wynagrodzenia związane z podwyżkami płac w ochronie zdrowia.
Po drugie, rezygnacja z likwidacji składki na ZUS i NFZ w związku z rezygnacją z wprowadzenia jednolitego podatku.
Po trzecie, przekazanie do konsultacji społecznych projektu ustawy o Podstawowej Opiece Zdrowotnej (POZ), jako ważnego projektu systemowego, który ma poprawić jakość i bezpieczeństwo udzielanych świadczeń, zwiększyć rolę POZ, wprowadzić model tzw. opieki zintegrowanej oraz zintensyfikować działania profilaktyczne i edukacyjne na poziomie POZ.
Po czwarte, intensywność prac Ministerstwa Zdrowia w zakresie przygotowywania szeregu uregulowań w ochronie zdrowia, m.in. w zakresie: utworzenia Systemu Obsługi List Refundacyjnych, wydania kolejnych map zdrowotnych, wdrożenia procedury IOWISZ (Instrument Oceny Wniosków inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia), zmian dotyczących tzw. pakietu onkologicznego, utworzenia Narodowego Centrum Edukacji Żywieniowej, przeglądu koszyka gwarantowanych świadczeń zdrowotnych i zapisywania ich za pomocą technologii medycznych.
Zagrożenia dla gospodarki i przedsiębiorców to:
Po pierwsze, proponowane rozwiązania w zakresie utworzenia sieci szpitali oraz zmiany w ustawie o ratownictwie medycznym, stanowiące poważne zagrożenie dla istnienia wielu podmiotów prywatnych świadczących usługi medyczne, których inwestycje w naszym systemie ochrony zdrowia ocenia się na 7 mld zł. Przewidywane rozwiązania w zakresie sieci szpitali, w tym ryczałtowe finansowanie, nie będą niestety motywowały do podnoszenia jakości świadczeń zdrowotnych i konkurencyjności wśród szpitali, co przyniesie bardzo niekorzystne skutki dla pacjentów i całego systemu zdrowia. Nie uwzględnienie w sieci istniejących ośrodków kardiologicznych spowoduje drastyczne obniżenie dostępności usług sercowo- naczyniowych, głównie w małych miastach i na wsi, a obniżki wycen procedur kardiologicznych spowodują dodatkowo spadek ich jakości.
Po drugie, projekt wycofania ze sprzedaży aptecznej suplementów diety i kosmetyków, co spowoduje osłabienie branży aptecznej oraz brak dostępu pacjentów do fachowego poradnictwa farmaceuty.
Po trzecie, brak rzetelnej oceny skutków poszczególnych regulacji i nie uwzględnianie zasadnych uwag zgłaszanych w procesie konsultacji społecznych. Przykładem może być m.in. nowelizacja ustawy Prawo Farmaceutyczne, która może doprowadzić do pogłębienia dysproporcji w rozmieszczeniu aptek w skali kraju, zmniejszenia ogólnej liczby aptek, czy ograniczenia dostępu pacjentów do usług farmaceutycznych na skutek np. wzrostu cen w aptekach.
Przeczytaj także: "Odsuńcie polityków i innych amatorów od podejmowania decyzji w ochronie zdrowia"
