Konsolidacja po całości ►
Tagi: | Priorytety w Ochronie Zdrowia 2025, Priorytety 2025, Priorytety, Jarosław J. Fedorowski, Polska Federacja Szpitali, szpital, szpitale, reforma szpitali |
– Konsolidacja, o której była mowa do tej pory w konsultacjach ustawy o szpitalnictwie, jest jedynie częściowa – dotyczy zespołów opieki zdrowotnej, ale nie szpitali wojewódzkich, uniwersyteckich i prywatnych. Priorytetem w łączeniu podmiotów powinna być koordynacja opieki nad pacjentami na różnych poziomach leczenia, a nie tylko w ramach szpitali powiatowych – stwierdził prezes Polskiej Federacji Szpitali Jarosław J. Fedorowski.
21 stycznia minister zdrowia Izabela Leszczyna, mówiąc o konsultacjach ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw, w której zapisano reformę szpitali, przyznała, że konieczna będzie trzecia tura, bo w poprzednich wpłynęło wiele uwag kwestionujących przyjętą koncepcję.
Co do tej pory nie podobało się przedstawicielom szpitali?
O to podczas Priorytetów 2025 spytaliśmy prezesa Polskiej Federacji Szpitali Jarosława J. Fedorowskiego.
Ekspert zwrócił uwagę na konsolidację.
– Ta, o której mowa była do tej pory, jest jedynie częściowa – dotyczy zespołów opieki zdrowotnej, ale nie szpitali wojewódzkich, uniwersyteckich i prywatnych. Priorytetem w łączeniu podmiotów powinna być koordynacja opieki nad pacjentami na różnych poziomach leczenia, a nie tylko w ramach szpitali powiatowych – podkreślił, sugerując, że lepszym rozwiązaniem byłoby umożliwienie konsolidacji pionowej – na przykład szpitali wojewódzkich z prywatnymi czy powiatowych ze specjalistycznymi.
Co poza tym?
Prezes Fedorowski mówił również o współpracy szpitalnictwa z podstawową opieką zdrowotną, szatkowaniu systemu ochrony zdrowia i niepacjenckich programach naprawczych, a także odpowiedział na pytanie, czy trzecia tura wystarczy, aby stworzyć przepisy.
Rozmowa z ekspertem poniżej.
Przeczytaj także: „Priorytety dyrektorów szpitali”, „Polska prezydencja w Radzie UE a polskie szpitale”, „Podwyżki, dyrektorzy i niesprawiedliwość” i „Dyrektorskie uwagi do wskaźników jakości – mowa o niedoskonałościach merytorycznych i ubolewaniu”.