Mołdach: Mapy potrzeb zdrowotnych AOS unaoczniają skalę wydatków prywatnych
Redaktor: Krystian Lurka
Data: 08.01.2018
Źródło: KL
Tuż przed końcem roku Ministerstwo Zdrowia opublikowało mapy potrzeb zdrowotnych dla piętnastu grup chorób (moduł B) uzupełnione o analizę POZ i AOS. - Poza niezaprzeczalną wartością, jaką niosą dane szpitalne, dane dotyczące AOS skłaniają do refleksji o skali wydatków prywatnych i deficycie oferty publicznej - twierdzi Robert Mołdach.
Robert Mołdach, współtwórca Instytutu Zdrowia i Demokracji:
- Dane dotyczące liczby porad prywatnych zostały obliczone przez autorów map potrzeb zdrowotnych poprzez porównanie danych sprawozdawczych NFZ oraz danych statystycznych zawartych w sprawozdaniu GUS o symbolu ZD-3. Sprawozdanie ZD-3 sporządzają wszystkie podmioty prowadzące ambulatoryjną opiekę zdrowotną oraz praktyki lekarskie finansowane ze środków publicznych. W dokumencie zbiorczym Mapa potrzeb zdrowotnych dla Polski, opracowanym przez Departament Analiz i Strategii Ministerstwa Zdrowia, w tabeli 3.3 znajdziemy procentowe porównanie liczby porad udzielonych poza NFZ w podziale na rodzaje poradni. Natomiast w tabeli 3.4 wymieniono całkowitą liczbę porad finansowanych ze środków publicznych i prywatnych łącznie. Z połączenia tych danych można obliczyć liczbę porad realizowanych poza NFZ, co obrazuje poniższa tabela. Zostały w niej pominięte dane dotyczące stomatologii, protetyki, chorób wewnętrznych oraz pewnych innych specjalności, które wymagają osobnej dyskusji.
Właściwie przyzwyczailiśmy się do tego, choć tego nie pochwalamy, że porady ginekologiczno-położnicze są w dużej mierze poradami prywatnymi realizowanymi poza NFZ. Potwierdzają to dane DAiS, które wskazują na 2,09 mln takich porad. Może stanowić pewne zaskoczenie, że w równie dużym stopniu co za wizytę u ginekologa płacimy prywatnie (bezpośrednio lub poprzez różne formy abonamentu medycznego lub ubezpieczenia) za porady okulistyczne. W 2014 r. takich porad odnotowano 1,91 mln. Znacznie rzadziej płacimy za wizytę u lekarza ortopedy (1,25 mln porad), dermatologa (870 tys. porad), neurologa (782 tys. porad) i kardiologa (753 tys. porad). Całkowita liczba porad u lekarzy specjalistów finansowanych prywatnie sięga blisko 11 mln rocznie, a należy pamiętać, że nie uwzględniono w tej liczbie stomatologii i ortodoncji.
Jak widać na powyższym wykresie, konsultacje AOS w ginekologii i okulistyce stanowią blisko 40% wszystkich wizyt prywatnych u lekarzy specjalistów. O ile jeszcze ginekologię staram się zrozumieć – przyzwyczajenie pacjentek, oczekiwanie prywatności, przez wiele lat budowane zaufanie lekarza do pacjentki – to w przypadku okulistyki trudno o podobne argumenty.
Blisko 2 mln wizyt prywatnych w okulistyce stanowi 23,3% wszystkich konsultacji okulistycznych AOS. Stoją za tym w mojej ocenie złożone przyczyny. Należy zastanowić się, ile z tych wizyt dotyczyło pacjentów w stanie wymagającym pilnej interwencji, którzy z różnych powodów nie zostali przyjęci lub zrezygnowali z pomocy finansowanej ze środków publicznych? Ile wizyt wynikało z potrzeb medycyny pracy? Ile było wynikiem marketingu medycznego, a ile wynikiem faktycznych potrzeb zdrowotnych i deficytu oferty publicznej? Skąd wynika duże zróżnicowanie wizyt prywatnych pomiędzy miastem a wsią, a także różnymi regionami kraju? Jak zmieni się liczba tych wizyt po włączeniu AOS w kontrakt szpitala sieciowego?
Bez względu na powody, 1,9 mln konsultacji prywatnych w okulistyce to bardzo duża liczba.
Liczba ta wskazuje, że opieka okulistyczna wymaga nie tylko reformy organizacji, finansowania i wynagradzania personelu w leczeniu szpitalnym. Wymaga także działań doskonalących w zakresie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.
Artykuł Roberta Mołdacha to pierwszy z cyklu na temat map potrzeb zdrowotnych.
Komentarz pochodzi z IZiD Market Brief, czyli cotygodniowego raportu zawierającego autorskie opracowanie najważniejszych informacji branżowych, alertów legislacyjnych, zestawień regulacyjnych i komentarzy eksperckich.
Przeczytaj także: "Mołdach o Jednolitym Pliku Kontrolnym w zdrowiu".
Zachęcamy do polubienia profilu "Menedżera Zdrowia" na Facebooku: www.facebook.com/MenedzerZdrowia i obserwowania konta na Twitterze: www.twitter.com/MenedzerZdrowia.
- Dane dotyczące liczby porad prywatnych zostały obliczone przez autorów map potrzeb zdrowotnych poprzez porównanie danych sprawozdawczych NFZ oraz danych statystycznych zawartych w sprawozdaniu GUS o symbolu ZD-3. Sprawozdanie ZD-3 sporządzają wszystkie podmioty prowadzące ambulatoryjną opiekę zdrowotną oraz praktyki lekarskie finansowane ze środków publicznych. W dokumencie zbiorczym Mapa potrzeb zdrowotnych dla Polski, opracowanym przez Departament Analiz i Strategii Ministerstwa Zdrowia, w tabeli 3.3 znajdziemy procentowe porównanie liczby porad udzielonych poza NFZ w podziale na rodzaje poradni. Natomiast w tabeli 3.4 wymieniono całkowitą liczbę porad finansowanych ze środków publicznych i prywatnych łącznie. Z połączenia tych danych można obliczyć liczbę porad realizowanych poza NFZ, co obrazuje poniższa tabela. Zostały w niej pominięte dane dotyczące stomatologii, protetyki, chorób wewnętrznych oraz pewnych innych specjalności, które wymagają osobnej dyskusji.
Właściwie przyzwyczailiśmy się do tego, choć tego nie pochwalamy, że porady ginekologiczno-położnicze są w dużej mierze poradami prywatnymi realizowanymi poza NFZ. Potwierdzają to dane DAiS, które wskazują na 2,09 mln takich porad. Może stanowić pewne zaskoczenie, że w równie dużym stopniu co za wizytę u ginekologa płacimy prywatnie (bezpośrednio lub poprzez różne formy abonamentu medycznego lub ubezpieczenia) za porady okulistyczne. W 2014 r. takich porad odnotowano 1,91 mln. Znacznie rzadziej płacimy za wizytę u lekarza ortopedy (1,25 mln porad), dermatologa (870 tys. porad), neurologa (782 tys. porad) i kardiologa (753 tys. porad). Całkowita liczba porad u lekarzy specjalistów finansowanych prywatnie sięga blisko 11 mln rocznie, a należy pamiętać, że nie uwzględniono w tej liczbie stomatologii i ortodoncji.
Jak widać na powyższym wykresie, konsultacje AOS w ginekologii i okulistyce stanowią blisko 40% wszystkich wizyt prywatnych u lekarzy specjalistów. O ile jeszcze ginekologię staram się zrozumieć – przyzwyczajenie pacjentek, oczekiwanie prywatności, przez wiele lat budowane zaufanie lekarza do pacjentki – to w przypadku okulistyki trudno o podobne argumenty.
Blisko 2 mln wizyt prywatnych w okulistyce stanowi 23,3% wszystkich konsultacji okulistycznych AOS. Stoją za tym w mojej ocenie złożone przyczyny. Należy zastanowić się, ile z tych wizyt dotyczyło pacjentów w stanie wymagającym pilnej interwencji, którzy z różnych powodów nie zostali przyjęci lub zrezygnowali z pomocy finansowanej ze środków publicznych? Ile wizyt wynikało z potrzeb medycyny pracy? Ile było wynikiem marketingu medycznego, a ile wynikiem faktycznych potrzeb zdrowotnych i deficytu oferty publicznej? Skąd wynika duże zróżnicowanie wizyt prywatnych pomiędzy miastem a wsią, a także różnymi regionami kraju? Jak zmieni się liczba tych wizyt po włączeniu AOS w kontrakt szpitala sieciowego?
Bez względu na powody, 1,9 mln konsultacji prywatnych w okulistyce to bardzo duża liczba.
Liczba ta wskazuje, że opieka okulistyczna wymaga nie tylko reformy organizacji, finansowania i wynagradzania personelu w leczeniu szpitalnym. Wymaga także działań doskonalących w zakresie ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.
Artykuł Roberta Mołdacha to pierwszy z cyklu na temat map potrzeb zdrowotnych.
Komentarz pochodzi z IZiD Market Brief, czyli cotygodniowego raportu zawierającego autorskie opracowanie najważniejszych informacji branżowych, alertów legislacyjnych, zestawień regulacyjnych i komentarzy eksperckich.
Przeczytaj także: "Mołdach o Jednolitym Pliku Kontrolnym w zdrowiu".
Zachęcamy do polubienia profilu "Menedżera Zdrowia" na Facebooku: www.facebook.com/MenedzerZdrowia i obserwowania konta na Twitterze: www.twitter.com/MenedzerZdrowia.
