iStock

Najważniejsze zmiany w projekcie o reformie szpitali

Udostępnij:
Opublikowano nowy projekt ustawy o modernizacji i poprawie efektywności szpitalnictwa. Co poprawiono w przepisach? Między innymi zwiększono wymagania konieczne do objęcia funkcji nadzorcy podmiotu będącego pracownikiem Agencji Rozwoju Szpitali, doprecyzowano, że jeden kontroler będzie mógł działać maksymalnie w trzech placówkach i włączono w opracowanie planów naprawczo-rozwojowych samorząd.
Komentarz eksperta do spraw restrukturyzacji podmiotów leczniczych z Formedis Medical Management & Consulting Piotra Magdziarza i doradcy restrukturyzacyjnego z Kancelarii Prawnej Filipiak Babicz Patryka Filipiaka:
9 maja opublikowano nowy projekt ustawy o reformie szpitalnictwa. Istota i cel przepisów pozostały po etapie konsultacji i uzgodnień nienaruszone. Wciąż podstawą ustawy jest podział szpitali publicznych na cztery kategorie (od A do D) dokonywany co trzy lata, przy nadzorze Agencji Rozwoju szpitali w przypadku szpitali kategorii C i D. W tych grupach szpitali będzie prowadzone postępowanie naprawczo-rozwojowe, w ich przypadku uprawnienia otrzyma nominowany przez ARS nadzorca podmiotu szpitalnego. Będą one dotyczyły zarówno naprawy działalności operacyjnej szpitala, jak i restrukturyzacji zadłużenia w ramach układu z wierzycielami. W nowym projekcie doprecyzowano, że jeden nadzorca będzie mógł działać maksymalnie w trzech szpitalach.

Mimo zgłaszanych uwag nie zmieniono ani wykazu, ani wartości wskaźników, na podstawie których odbywać się będzie kategoryzacja szpitali. Dokonano natomiast zmian o charakterze systemowym – jak zwiększenie roli i obowiązków Agencji Rozwoju Szpitali w zakresie koordynacji działań naprawczo-rozwojowych szpitali oraz ustalania regionalnych i krajowych planów potrzeb zdrowotnych w powiązaniu z finansowaniem z Narodowego Funduszu Zdrowia.

Zmiany objęły także wrażliwą kwestię dotyczącą kompetencji i uprawnień do zajmowania stanowisk i pełnienia funkcji w ARS i szpitalach. W nowym projekcie zwiększono wymagania konieczne do objęcia funkcji nadzorcy podmiotu szpitalnego będącego pracownikiem agencji (roczny okres stażu pracy w zarządzaniu w służbie zdrowia zamieniono na pięć lat lub trzy lata na stanowisku kierowniczym w podmiocie szpitalnym) oraz do objęcia stanowiska prezesa ARS (ukończenie studiów podyplomowych MBA lub posiadanie stopnia naukowego doktora w wyszczególnionych dziedzinach). Jednocześnie rozszerzono katalog przesłanek zwalniających z egzaminu uprawniającego do zajmowania stanowiska kierownika podmiotu szpitalnego – ukończenie studiów podyplomowych MBA (nie tylko tych w ochronie zdrowia) realizowanych w wymiarze co najmniej 400 godzin dydaktycznych lub posiadanie stopnia naukowego doktora w wyszczególnionych dziedzinach.

Nieznacznie złagodzono budzący kontrowersje zapis zmiany przez ARS kierownika podmiotu szpitalnego kategorii D. W przypadku dokonania takiej zmiany przez agencję dopuszczono możliwość złożenia zażalenia do sądu.

Włączono w opracowanie planu rozwojowego samorząd – będzie on opracowywany w porozumieniu z podmiotem nadzorującym.

Co do samego procesu naprawczo-rozwojowego w poszczególnych jednostkach, włączono dodatkowe podmioty do etapów uzgodnień i konsultacji – na przykład wojewoda w zakresie regionalnych potrzeb zdrowotnych, zaś związki zawodowe w przypadku restrukturyzacji zatrudnienia. Sama ARS będzie udostępniać szpitalom i podmiotom nadzorującym niezbędne dane i analizy umożliwiające sporządzenie planów naprawczych i rozwojowych.

ARS włączono w proces związany z Instrumentem Oceny Wniosków Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia i doprecyzowano, że inwestycje przewidziane w zatwierdzonym planie naprawczo-rozwojowym będą wyłączone z konieczności uzyskiwania opinii o celowości inwestycji.

Uwzględniono niektóre uwagi podmiotów reprezentujących wierzycieli. Na przykład środek ochronny w postaci ochrony przed egzekucją dla szpitali będzie ograniczony czasowo – do 12 miesięcy od dnia obwieszczenia o kategoryzacji szpitala do kategorii C lub D. Nie zostały jednak uwzględnione zasadnicze postulaty wierzycielskie, aby usunąć przepisy o zawarciu układu z wierzycielami oraz zastosowaniu planu spłaty dla grup, które układu nie przyjmą. W tym miejscu należy przypomnieć, że plan spłaty określi, że grupy wierzycieli, które nie zgodzą się na układ, będą zaspokajane w kwocie odpowiadającej wartości egzekucyjnej majątku szpitala oraz w ciągu pięciu lat w zakresie, który wynika z możliwości finansowych szpitala.

Dodatkowo w zmienionym projekcie ustawy powiązano procesy rozwojowe i postępowania naprawczo-rozwojowe, w zakresie obowiązku dostosowania działalności podmiotu szpitalnego do lokalnych, regionalnych i krajowych potrzeb zdrowotnych z finansowaniem z NFZ. Podmiotem, który będzie miał decydujący wpływ na dostosowanie działalności podmiotu szpitalnego do lokalnych, regionalnych i krajowych potrzeb zdrowotnych, będzie wyłącznie Agencja Rozwoju Szpitali (brak rozproszenia decyzyjnego).

W zapisach projektu ustawy kształtujących system podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej zrezygnowano z wyłączenia z sieci szpitali nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej oraz przyjęto 2019 r. jako podstawę określenia minimalnego udziału świadczeń zabiegowych przy kwalifikacji świadczeniodawców do sieci.

Natomiast w obszarze zapisów kształtujących rynek szpitalnictwa w całości, w ustawie o działalności leczniczej dopuszczono możliwość tworzenia i prowadzenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przez związek jednostek samorządu terytorialnego – mechanizm współpracy podmiotów tworzących.

Przeczytaj także: „Reforma szpitalnictwa – nowy projekt i raport z uwagami”, „Skończmy z tymi reformami”, „Bez zbędnej zwłoki – reforma szpitalnictwa”, „Fałszywy trop” i „Kontrola dyrektora”.

 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.