123RF
Wyniki badania SUPRASS-3
| Tagi: | badanie SUPRASS-3, tirzepatyd |
Przybywa dowodów na wysoką skuteczność tirzepatydu w leczeniu cukrzycy typu 2. Kolejny, bardzo ważny, ukazał się na łamach „The Lancet Diabetes & Endocrinology”.
Tirzepatyd to zależny od glukozy polipeptyd insulinotropowy i agonista receptora GLP-1; w bieżącym roku wykazano na przykład, że jego stosowanie wiązało się ze znacznym zmniejszeniem odsetka hemoglobiny glikowanej i masy ciała u pacjentów z cukrzycą typu 2, którzy otrzymywali insulinę długo działającą z metforminą lub bez. Wyniki badania SUPRASS-5 ukazały się na łamach prestiżowego „The JAMA” w lutym 2022 roku.
W badaniu SUPRASS-3 (45 ośrodków z 6 krajów, m.in. z Polski) analizowano dane dorosłych z cukrzycą typu 2, wyjściową wartością hemoglobiny glikowanej 7,0–10,5 proc. i BMI 25 kg/m2 lub wyższym, którzy nie byli dotychczas leczeni insuliną.
313 pacjentów leczonych wcześniej metforminą i/lub inhibitorem SGLT-2 przydzielono losowo (1:1:1:1) do otrzymywania raz w tygodniu podskórnego wstrzyknięcia 5 mg, 10 mg lub 15 mg tirzepatydu lub raz na dobę podskórnego wstrzyknięcia miareczkowanej insuliny ultra długo działającej (degludec); w każdej subpopulacji stosowano ciągłe monitorowanie glukozy, następnie porównano, w której z nich udało się osiągnąć najdłuższy odsetek czasu ze stężeniem glukozy w zakresie 71–140 mg/dl w 52. tygodniu interwencji.
Powyższy dość ścisły zakres glikemii w większym (i istotnym statystycznie!) stopniu osiągnięto u osób przyjmujących 10 mg i 15 mg tirzipatydu w porównaniu z osobami stosującymi insulinę ultra długo działającą. Chorzy przydzieleni do badanego leku spędzili znacznie więcej czasu w wąskim zakresie docelowym po 52 tygodniach w porównaniu z tymi otrzymującymi insulinę degludec (dla dawek terzipatydu 5, 10 i 15 mg – różnica kolejno 12-, 24- i 25-proc.). Podobną różnicę (z wyłączeniem subpopulacji otrzymującej 5 mg tirzipatydu) odnotowano już po 24 tygodniach leczenia.
Tirzipatyd ma wiele zalet – jest to proste podawanie i dawkowanie, wysoka skuteczność, wysokie bezpieczeństwo, czyli wszystko to, czego oczekuje się od leku. W najbliższych latach możemy się spodziewać napływu kolejnych danych, gdyż nie spłynęły jeszcze wszystkie wyniki niedawno ukończonych badań, a liczba nowo rejestrowanych rośnie.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
W badaniu SUPRASS-3 (45 ośrodków z 6 krajów, m.in. z Polski) analizowano dane dorosłych z cukrzycą typu 2, wyjściową wartością hemoglobiny glikowanej 7,0–10,5 proc. i BMI 25 kg/m2 lub wyższym, którzy nie byli dotychczas leczeni insuliną.
313 pacjentów leczonych wcześniej metforminą i/lub inhibitorem SGLT-2 przydzielono losowo (1:1:1:1) do otrzymywania raz w tygodniu podskórnego wstrzyknięcia 5 mg, 10 mg lub 15 mg tirzepatydu lub raz na dobę podskórnego wstrzyknięcia miareczkowanej insuliny ultra długo działającej (degludec); w każdej subpopulacji stosowano ciągłe monitorowanie glukozy, następnie porównano, w której z nich udało się osiągnąć najdłuższy odsetek czasu ze stężeniem glukozy w zakresie 71–140 mg/dl w 52. tygodniu interwencji.
Powyższy dość ścisły zakres glikemii w większym (i istotnym statystycznie!) stopniu osiągnięto u osób przyjmujących 10 mg i 15 mg tirzipatydu w porównaniu z osobami stosującymi insulinę ultra długo działającą. Chorzy przydzieleni do badanego leku spędzili znacznie więcej czasu w wąskim zakresie docelowym po 52 tygodniach w porównaniu z tymi otrzymującymi insulinę degludec (dla dawek terzipatydu 5, 10 i 15 mg – różnica kolejno 12-, 24- i 25-proc.). Podobną różnicę (z wyłączeniem subpopulacji otrzymującej 5 mg tirzipatydu) odnotowano już po 24 tygodniach leczenia.
Tirzipatyd ma wiele zalet – jest to proste podawanie i dawkowanie, wysoka skuteczność, wysokie bezpieczeństwo, czyli wszystko to, czego oczekuje się od leku. W najbliższych latach możemy się spodziewać napływu kolejnych danych, gdyż nie spłynęły jeszcze wszystkie wyniki niedawno ukończonych badań, a liczba nowo rejestrowanych rośnie.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
Current Topics in Diabetes
